Το να είσαι φτωχός στην Ελλάδα του μνημονίου είναι μια μεγάλη ατυχία… Το να είσαι όμως ανήμπορος λόγω αναπηρίας και η πολιτεία όχι να μη σε στηρίζει αλλά να σου ρίχνει και καθημερινά χαστούκια, είναι μάλλον εγκληματικό.
Την ώρα που σε ολόκληρη την Ευρώπη τα άτομα με αναπηρία έχουν την αμέριστη στήριξη του κράτους, στην Ελλάδα της τρόικας αποτελούν σχεδόν πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Το δράμα είναι ακόμη μεγαλύτερο για τα παιδιά με αναπηρίες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες ακόμη και πρόσβασης στην εκπαίδευσή τους.
Άλλωστε τα κτίρια είναι αφιλόξενα, οι υπηρεσίες αδύναμες να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα και η πολιτεία αδιάφορη μπροστά στο Γολγοθά αυτό.
Είναι ενδεικτικό ότι εκατοντάδες γονείς παιδιών με αναπηρίες αντί να κάνουν ανέμελες διακοπές, αγωνιούν για το πως θα πάνε το Σεπτέμβριο τα παιδιά τους στο σχολείο.
Χαρακτηριστικό είναι ότι τα σχολικά κτίρια δεν είναι καν προσβάσιμα για τα καροτσάκια των παιδιών. Ράμπες δεν υπάρχουν στα περισσότερα με συνέπεια τα παιδιά να βασανίζονται καθημερινά.
Προβλήματα καταγράφονται όμως και στη μετακίνηση των παιδιών όπως καταγγέλλει και η Συνομοσπονδία των ατόμων με αναπηρία.
Διαβάστε περισσότερα στο iatropedia.gr
