Με τη συμπλήρωση των πρώτων 100 ημερών από την ορκωμοσία της, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ήδη επιβεβαιώσει ότι κάνει τα λόγια πράξη. Ότι οδηγεί τη χώρα προς μία νέα σελίδα τόσο στο εσωτερικό, όσο και στην εικόνα της Ελλάδας προς τους ξένους ηγέτες και επενδυτές.
Όταν μια Κυβέρνηση ξαναζητά μία ακόμη θητεία, πρέπει πρωτίστως να εξηγήσει γιατί δεν κατόρθωσε να κάνει όσα τώρα επαγγέλλεται στη θητεία που μόλις ολοκληρώθηκε...
O επίλογος της χειρότερης μεταπολιτευτικής κυβέρνησης δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικός. Ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε με αλαζονεία, υποκρισία, διχαστικό λόγο και ιδιοτέλεια. Απέρχεται μεταβάλλοντας τη Βουλή σε πλυντήριο προεκλογικών διευθετήσεων και ρουσφετολογικών τακτοποιήσεων.
Στις τελευταίες ώρες αυτής της Βουλής συμπυκνώθηκαν με τον πλέον θλιβερό τρόπο όλες οι παθογένειες μιας κυβερνητικής θητείας 4,5 ετών. Δεν είναι ασφαλώς έκπληξη η αντιμετώπιση του Δημοσίου ως «λάφυρου» και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας ως πεδίου διαπλοκής.
Η μεγάλη διαφορά υπέρ της Νέας Δημοκρατίας, η μεγαλύτερη στα χρονικά των ευρωεκλογών στη χώρα, απέδειξε όμως ότι ο ελληνικός λαός δεν περιορίστηκε στην αποδοκιμασία.