Η σχετική μελέτη/προτροπή στους ευρωπαίους πολίτες να κρατάνε στο σπίτι τους, για πάν ενδεχόμενο κάποια ποσά σε «χάρτινα» ευρώ, ξάφνιασε άσχημα όσους πρόσφατα πρόσεξαν την σχετική δημοσίευση στην ιστοσελίδα της.
Ξάφνιασε και προκάλεσε… αμηχανία. Ογδόντα χρόνια μετά το τέλος του Β παγκόσμιου πολέμου στην Ευρώπη, τι ακριβώς θέλει να πεί ο …ποιητής;
Και επειδή ο «ποιητής» δεν είναι άλλος από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι πολύ δύσκολο να μην αναρωτηθεί κανείς τι ακριβώς κρύβεται πίσω από μία τέτοια σύσταση. Γιατί 80 χρόνια μετά το τέλος του πολέμου οι αποταμιεύσεις των ευρωπαίων πολιτών φυλάγονται – κατά συμβουλή κυβερνήσεων και κεντρικών τραπεζών – στις τράπεζες, τα ταχυδρομικά ταμιευτήρια, τις ασφαλιστικές εταιρείες αλλά και σε επενδύσεις στα χρηματιστήρια και διάφορες επενδυτικές εταιρείες. Για να μη αναφέρω τα συνταξιοδοτικά ταμεία και τα ταμεία υγείας… Κάποιοι βέβαια τα έχουν εμπιστευτεί και σε ψηφιακά νομίσματα. Άλλωστε οι ίδιες οι κυβερνητικοί και τραπεζικοί φορείς μας λένε εδώ και μερικές δεκαετίες ότι πρέπει να διώξουμε τα λεφτά από το …στρώμα και να χρησιμοποιούμε τις κάρτες και τις ηλεκτρονικές πληρωμές.
Αν τώρα υπάρχει ξαφνικά λόγος να κρατάμε «λεφτά στο στρώμα» σημαίνει ότι τίποτα από όλα αυτά δεν είναι ασφαλή, ή τουλάχιστον τόσο ασφαλή ώστε να μας επιτρέπουν να ζήσουμε – αγοράζοντας τα χρειαζούμενα – για μερικές τουλάχιστον μέρες !
Με απλά λόγια μας προειδοποιεί – εμάς τους εκατοντάδες εκατομμύρια πολίτες της ΕΕ – ότι οι πληρωμές με κάρτες και ηλεκτρονικά μέσα με τις αποταμιεύσεις μας δεν είναι εγγυημένες, ούτε από τις κυβερνήσεις, ούτε από τις τράπεζες, ούτε από την ΕΚΤ.
Και γι΄ αυτό καλό είναι να έχουμε, για κάθε ενδεχόμενο, ένα κομπόδεμα σε «χάρτινα» ευρώ ή ακόμα καλύτερα σε χρυσά νομίσματα; Γι’ αυτό η χρυσή λίρα στην Τράπεζα Ελλάδος έχει φτάσει να πωλείται πάνω από 860 ευρώ η μία; Περισσότερα δηλαδή από τον κατώτατο μισθό !
Μια παράδοξη σύσταση
Φυσιολογικά αναρωτιέται κανείς γιατί η ΕΚΤ κάνει μία τέτοια «σύσταση» 80 χρόνια μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου; Οι εξηγήσεις είναι δύο.
Και οι δύο έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι η ΕΚΤ αντιμετωπίζει σαν άμεσο τον κίνδυνο ενδεχόμενου πολέμου κλίμακας τέτοιας που να μη είναι σε θέση να λειτουργήσει το τραπεζικό σύστημα και η ίδια η ΕΚΤ.
Η μία εξήγηση είναι προφανώς ότι η ΕΚΤ έχει ξεκινήσει να ετοιμάζεται για πραγματικό ενδεχόμενο πολέμου. Προφανώς της Ευρώπης με την Ρωσία.
Το άλλο ενδεχόμενο είναι ότι η ΕΚΤ κάνει… πολιτική. Και μάλιστα με πολύ επικίνδυνο τρόπο η κα Λαγκάρντ φαίνεται ότι δεν ξεχνάει το «χούι» του πολιτικού που στην πραγματικότητα είναι… Στην περίπτωση αυτή, στην περίπτωση δηλαδή που η πρόεδρος της ΕΚΤ, τόσο αψήφιστα αποφάσισε να συμμετάσχει η ΕΚΤ στην μαζική καμπάνια υστερίας να πειστούν οι ευρωπαίοι ότι οι Ρώσοι ετοιμάζονται να εισβάλουν στην Ε.Ε. (!), είναι δύσκολο να μην αντιλαμβάνονται στην Φρανκφούρτη πόσο επικίνδυνο είναι το να προτρέπουν τους ευρωπαίους να πάρουν τα λεφτά τους από τις τράπεζες.
Γιατί το να κάνει η ΕΚΤ «πολιτική», για να αποδεχθούν οι ευρωπαίοι ένα νέο κύμα μέτρων λιτότητας, που «θα αντικαταστήσει το βούτυρο με κανόνια», εισάγει στην σκέψη των ευρωπαίων το ερωτηματικό για το αν οι αποταμιεύσεις τους στις τράπεζες είναι σε… σωστό μέρος.
Ειδικά σε ευρωπαίους πολίτες που έχουν ζήσει την εμπειρία των «capital controls»… Υπάρχει κάτι άλλο περισσότερο «απαγορευμένο» για ένα Κεντρικό Τραπεζίτη από αυτή την προτροπή;
Αν υποθέσουμε μάλιστα ότι η ΕΚΤ δεν έχει στο μυαλό της, όταν το λέει αυτό ένα «θερμό πόλεμο», αλλά ένα υβριδικό πόλεμο στο επίπεδο της πληροφορικής τεχνολογικής ασφάλειας, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα. Γιατί είναι σαν να δηλώνει ευθέως ότι δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει την προστασία στα συστήματα ηλεκτρονικής τραπεζικής. Δεν θέλω να σκεφτώ τι θα σημαίνει αυτό και για τα κρυπτονομίσματα ή πολύ περισσότερο για το ψηφιακό Ευρώ που ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει…
Για να μη τα πολυλογούμε, η ΕΚΤ, είτε αποφάσισε με την κα Λαγκάνρτ να κάνει πολιτική, αντί να πειθαρχεί στο καταστατικό της, είτε πραγματικά δεν είναι σε θέση να προστατεύσει τις αποταμιεύσεις και το Ευρώ, έχει κάνει με την «σύσταση» αυτή ένα τραγικό και ασυγχώρητο «λάθος»… Θα δούμε αν και τι συνέπειες θα έχει. Αλλά αυτό θα δείξει επίσης και το πόσο την υπολογίζουν οι ευρωπαίοι πολίτες.
