Tο εναέριο μας ταξίδι μας ταξιδεύει σε μια γωνιά της Ελλάδας που δύο νησάκια, μια αρχαία βυθισμένη γέφυρα που γνωριζουμε ελάχιστα για αυτη άλλα την συνοδεύουν πάρα πολλοί μύθοι και εικασίες για το πότε κατασκευάστηκε και για ποιο λόγο και ένας κρατήρας που στο εσωτερικό του έχει δημιουργηθεί ένα σπάνιο δάσος από νούφαρα και υδρόφυτα δημιουργούν ένα πραγματικά παραμυθένιο σκηνικό.
Τα παλαιότερα χρόνια ο Άγιος Αθανάσιος συνδεόταν με το γειτονικό νησάκι Άγιο Κωνσταντίνο με μια τεχνητή πέτρινη γέφυρα μήκους 210 μέτρων. Σήμερα διακρίνεται στο βυθό της θάλασσας ένα μέρος της πέτρινης κατασκευής.
Σύμφωνα με τον Φ. Νέγρη ήταν ένας μόλος που κατασκευάστηκε με λίθους 20-60 κιλών και είχε πλάτος τέσσερα μέτρα.
Κατά μια εκδοχή χτίστηκε από τους κατοίκους της περιοχής την περίοδο της βυζαντινής αυτοκρατορίας ενώ μια άλλη άποψη είναι ότι κατασκευάστηκε αρκετούς αιώνες νωρίτερα και βυθίστηκε ύστερα από μια γεωλογική μεταβολή.
Ο εκπληκτικός κρατήρας με τα νούφαρα
Στην ευρύτερη περιοχή της Ιτέας συναντάμε αρκετούς κρατήρες οι οποίοι για άλλους είναι αποτέλεσμα γεωλογικής μεταβολής και για άλλους αποτέλεσμα βροχής μετεωρητών μάλιστα κάποιοι πιστεύουν πως στην περιοχή πριν από αρκετά εκατομμύρια χρόνια έλαβε μέρος ένας Αρμαγεδδών.
Ο ομορφότερος όμως κρατήρας είναι αυτός που βρίσκεται δίπλα στα δύο νησάκια. Ελάχιστοι ομως γνωρίζουν την ύπαρξη του και αυτό επειδή δεν είναι ορατός από τον δρόμο που ενώνει το Γαλαξίδι με την Ιτέα.
Πρόκειται για έναν πανέμορφο και συνάμα εντυπωσιακό κρατήρα διαμέτρου 150 μέτρων και βάθους περίπου 50 μέτρων οπου στο εσωτερικό του φιλοξενεί ένα σπάνιο μείγμα από υδρόφυτα και τεράστια νούφαρα.
Μια επίσκεψη στην περιοχή κρίνεται απαραίτητη όταν με το καλο επιτραπούν οι μετακινήσεις καθώς μπορείτε να την συνδιασετε τοσο με μια επίσκεψη στο πανέμορφο και γραφικό Γαλαξίδι όσο και με μια επίσκεψη στους επιβλητικούς και ιστορικούς Δελφούς που θεωρούνται ο Ομφαλός της Γης.