Μαγευτικά πλάνα του μαντείου από drone - Το Αμφιαράειο που βρίσκεται σε έναν λόφο 6 χιλιόμετρα περίπου νοτιοανατολικά του Ωρωπού, υπήρξε ιερός χώρος αφιερωμένο στον μυθικό ήρωα Αμφιάραο
Κρυμμένο μέσα στο καταπράσινο πευκόδασος, το Αμφιάρειο Ωρωπού καταφέρνει να παραμένει μία μυστική, αρχαία τοποθεσία που προσελκύει μόνο όσους λατρεύουν την ιστορία αυτού του τόπου. Αυτό το μαντείο, αφιερωμένο στον χθόνιο θεό του κάτω κόσμου και ήρωα του Άργους, Αμφιαράου, παραμένει ένα σύμβολο για την περιοχή και μαγεύει τους επισκέπτες τόσο με την ομορφιά του όσο και με τα vibe του.
Το Αμφιάρειο του Ωρωπού βρίσκεται σε μια μικρή κοιλάδα νοτιοδυτικά της σκάλας Ωρωπού, το Μαυροδήλεσι, που τη διασχίζει ένα ξερό ποτάμι το οποίο οι αρχαίοι ονόμαζαν Χαράδρα. Ιδρύθηκε στα τέλη του 5ου αι. π.Χ. ενώ η ευτυχέστερη ίσως περίοδος της ιστορίας του ήταν ο 3ος αιώνας π.Χ. και το πρώτο μισό του 2ου αιώνα π.Χ. (ως το 146 π.Χ.), όταν ο Ωρωπός ήταν μέλος του Κοινού των Βοιωτών.
Από τις αρχές του 4ου αιώνα π.Χ. και ως το 338 π.Χ. (μάχη Χαιρώνειας) το Αμφιάρειο ξεκίνησε να οργανώνεται και η φήμη του απλώθηκε στην Ελλάδα. Έτσι κτίστηκαν σε αυτό κτήρια και στήθηκαν αγάλματα. Κάθε χρόνο διοργανώνονταν αγώνες τα Αμφιάρεια τα Μικρά και κάθε 5ο χρόνο τα Αμφιάρεια τα Μεγάλα. Τα Αμφιάρεια τα Μεγάλα περιλάμβαναν μουσικούς, αθλητικούς και ιππικούς αγώνες στους οποίους έπαιρναν μέρος αθλητές λόγιοι και ηθοποιοί από όλη την Ελλάδα, την Ιταλία και τη Μικρά Ασία.
Όσον αφορά την οικονομική άνθιση της περιοχής, ευεργέτες με δωρεές στηρίζουν το ιερό ενώ χιλιάδες προσκυνητές που αποβιβάζονταν στα λιμάνια της περιοχής -Σκάλα και Δελφίνιο όπως ονομάζονται σήμερα- συνέβαλλαν στη αύξηση των εσόδων του Ωρωπού.
Αναθηματικές επιγραφές των πρώτων χριστιανικών χρόνων που βρέθηκαν στο Αμφιάρειο μας πληροφορούν ότι οι Αθηναίοι προσφέρουν αφιερώματα στον τιμώμενο θεό του ιερού αν και η λατρεία του Αμφιαράου έσβησε με την επικράτηση του Χριστιανισμού.
Το 1884 ξεκίνησε η συστηματική ανασκαφή του ιερού από την Αρχαιολογική Εταιρεία με τον Βασίλειο Λεονάρδο. Η ανασκαφή διήρκησε με διαλείμματα ως το 1929 και αποκάλυψε τα ερείπια μνημείων στο Μαυροδήλεσι και πολλές επιγραφές που είναι πολύτιμες για τις πληροφορίες που περιέχουν.
Οι χώροι του μαντείου και το υδραυλικό ρολόι Κλεψύδρα
Στην αριστερή όχθη του το Αμφιάρειου Ωρωπού βρίσκονται τα επίσημα οικοδομήματα, ο ναός, ο βωμός, η στοά, το θέατρο και στη δεξιά απλώνεται η κατοικίδια συνοικία.
Στην συνοικία, εκτός από γραφεία, καταστήματα και ξενοδοχεία, βρίσκονταν η αγορά και η Κλεψύδρα (υδραυλικό ρολόι). Σήμερα σώζονται μόνο τα ερείπια των κτισμάτων του ιερού. Η είσοδος του ιερού γινόταν στα αρχαία χρόνια από την ανατολική του άκρη όπου βρίσκονται και τα επίσημα κτήρια.
Το πρώτο κτίσμα που αντικρίζει ο επισκέπτης κατευθυνόμενος προς τα δυτικά είναι τα λουτρά του ιερού. Πρόκειται για τετράγωνο κτήριο του 4ου αι. που δε σώζεται σε καλή κατάσταση. Από αρχαίους συγγραφείς γνωρίζουμε ότι τα λουτρά ήταν φημισμένα κατά την αρχαιότητα και επισκίαζαν ακόμη και τη φήμη του ιερού. Στα δυτικά των λουτρών βρίσκονται τα ερείπια της «μεγάλης στοάς του ιερού» του 4ου αιώνα. Η στοά είναι κτίσμα του 4ου αι. π.Χ. και έχει μήκος 110μ.
Στα άκρα της υπάρχουν δύο δωμάτια, όπου γινόταν η εγκοίμηση όσων ζητούσαν χρησμό από τον Αμφιάραο. Πίσω από τη «μεγάλη στοά του ιερού» βρίσκεται το θέατρο με αναστηλωμένη την κιονοστοιχία του προσκηνίου που χρονολογείται στο 2ο αι. π.Χ.
Πέντε μαρμάρινοι θρόνοι, στην περιφέρεια της ορχήστρας χρονολογούνται στον 1ο αι. π.Χ. και προορίζονταν για τους ιερείς και τους επίσημους θεατές των θεατρικών δρώμενων. Ένας από αυτούς τους θρόνους σώζεται ακέραιος. Δυτικά της στοάς βρίσκεται η σειρά των βάθρων των αγαλμάτων, που πλαισίωναν το δρόμο που οδηγούσε στο ναό. Εμπρός από τα τελευταία βάθρα βρίσκονται τα ερείπια του «μεγάλου βωμού του ιερού». Σώζεται μόνο το κάτω μέρος του
Στα αρχαία χρόνια ο βωμός ήταν μνημειακών διαστάσεων. Προς τη βόρεια πλευρά του βωμού βρίσκονται τα λείψανα τριών ημικυκλικών σκαλιών. Σύμφωνα με επιγραφή του ιερού τα σκαλιά ανήκαν σε κτίσμα που ονομαζόταν μάλιστα Θέατρο το κατά τον βωμόν. Το θέατρο που χρονολογείται στον 5ο ή στον 4ο αι. π.Χ. προοριζόταν για τους θεατές των θυσιών που γίνονταν στο βωμό.
Στο σημείο όπου στέκεται το τελευταίο βάθρο σώζονται σε αρκετό ύψος οι τοίχοι ενός μικρού ναού του 4ου αι. π.Χ. νοτιοδυτικά του βωμού ήταν κτισμένος ο μεγάλος ναός του ιερού που ήταν αφιερωμένος στον Αμφιάραο. Το ναό που έχει διαστάσεις 38 Χ 14μ. αποτελούσαν ο πρόδομος και ο σηκός.
Στον πίσω τοίχο του σηκού υπήρχε μια πόρτα που οδηγούσε σε ένα μικρό δωμάτιο που χρησίμευε ίσως ως θησαυροφυλάκιο του ιερού ή είχε κάποια σχέση με τη λατρεία. Σήμερα σώζεται το άνοιγμα και το κατώφλι αυτής της πόρτας.
Το κτίσμα ήταν δωρικού ρυθμού και κτίστηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. Στα νότια του βωμού βρίσκεται η ιερή πηγή που το νερό της δεν επιτρεπόταν να χρησιμοποιηθεί για πλύσιμο χεριών. Όταν κανείς θεραπευόταν έριχνε μέσα στην πηγή ασημένια ή χρυσά νομίσματα γιατί από εκεί πίστευαν ότι βγήκε ο Αμφιάραος ως θεός μετά την καταβύθιση του στη γη από τον κεραυνό του Δία.
Το νερό αναβλύζει σήμερα από μια δεξαμενή των ρωμαϊκών χρόνων. Δίπλα από την πηγή υπήρχαν αντρικά λουτρά από τα οποία σώζονται μόνο μια δεξαμενή, δύο μεγάλες λεκάνες, το δάπεδο και το κάτω μέρος των τοίχων μερικών δωματίων των λουτρών. Στην άλλη όχθη του ποταμού υπήρχαν κατοικίες και εγκαταστάσεις που ήταν αναγκαίες για τη λειτουργία του ιερού.
Ο ξενώνας, στα νοτιοδυτικά η αγορά που περιστοιχίζεται από κολόνες, το μακρόστενο κτήριο στη βορειοανατολική πλευρά της που ίσως ήταν το αγορανομίο.
Για πληροφορίες σχετικά με τις τιμές εισιτηρίων και τις ώρες λειτουργίας του μαντείου, πατήστε ΕΔΩ.
