Ο Άρειος Πάγος επικύρωσε εφετειακή απόφαση που είχε επιδικάσει σε 51χρονο οικοδόμο το ποσό των 500.000 ευρώ για την ηθική βλάβη που υπέστη, καθώς παρέμεινε 80% μόνιμα ανάπηρος πέφτοντας από 3,50 μέτρα ύψος επειδή δεν υπήρχαν στην οικοδομή τα απαιτούμενα προστατευτικά κιγκλιδώματα.
Ειδικότερα, ο οικοδόμος τον Μάιο του 2003 βρισκόταν στον πρώτο όροφο διώροφης οικοδομής στην περιοχή του Αλίμου Αττικής και προσπαθούσε να κατασκευάσει στην πρόσοψη του μπαλκονιού, καλούπι για το πρέκι της μπαλκονόπορτας. Όμως, έπεσε από το ύψος των 3,50 μέτρων στον ακάλυπτο χώρο. Μεταφέρθηκε αρχικά στο Ασκληπιείο Βούλας και στη συνέχεια στο ΚΑΤ, όπου υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση και πλαστική επέμβαση και νοσηλεύθηκε εκεί για πέντε μήνες.
Ο άτυχος οικοδόμος εξήλθε του νοσοκομείου με αναπηρικό καροτσάκι, αφού είχε υποστεί πλήρη αισθητικοκινητική παραπληγία, λόγω του κατάγματος στον ΘΙΙ – 05 σπόνδυλο. Έκτοτε παρέμεινε ανάπηρος ολικά και ισόβια ανίκανος για κάθε εργασία και με αδυναμία αυτοεξυπηρέτησης.
Από το ΙΚΑ αρχικά έλαβε επίδομα παραπληγικού (μοναδικό εισόδημά του) και στη συνέχεια κρίθηκε από την αρμόδια υγειονομική επιτροπή ανάπηρος κατά 80%, ισόβια τελείως ανίκανος για κάθε εργασία και έλαβε τελικά σύνταξη 800 ευρώ μηνιαίως.
Σύμφωνα με τους δικαστές η πτώση του οικοδόμου αποδείχθηκε ότι οφείλεται στο ότι η επιβλέπουσα μηχανικός και η κατασκευάστρια εταιρεία της διπλοκατοικίας, ως εργολάβος του έργου, δεν είχαν τοποθετήσει τα απαιτούμενα από την εργατική νομοθεσία προστατευτικά κιγκλιδώματα ή δίχτυ σε ύψος 3 μέτρων το οποίο να εμποδίζει την ελεύθερη πτώση των εργαζομένων στην οικοδομή.
Αυτό επιβεβαιώνεται και από την έκθεση των τεχνικών επιθεωρητών εργασίας. Έτσι, αποκλειστικά υπεύθυνοι του ατυχήματος κρίθηκαν η μηχανικός και η κατασκευάστρια εταιρεία.
Το Εφετείο δεν δέχθηκε τις μαρτυρικές καταθέσεις της εταιρείας ότι υπήρχαν κιγκλιδώματα ασφαλείας σε όλη την οικοδομή, εκτός από το σημείο που έπεσε ο άτυχος 51χρονος. Ούτε όμως δέχθηκε ότι στο σημείο που έπεσε ο οικοδόμος είχαν τοποθετηθεί παλέτες τούβλων αντί των κιγκλιδωμάτων.
Η έκθεση των επιθεωρητών δεν αναφέρει την ύπαρξη παλετών στο επίμαχο σημείο, πολύ περισσότερο καθώς οι εργασίες τοποθέτησης των τούβλων είχε ολοκληρωθεί. Ούτε όμως οι επιθεωρητές που επισκέφθηκαν την οικοδομή την επόμενη ημέρα από το ατύχημα διαπίστωσαν την ύπαρξη κιγκλιδωμάτων.
Ο τραυματισμός του οικοδόμου, σύμφωνα με τους δικαστές, αποτελεί εργατικό ατύχημα, σύμφωνα με την εργατική νομοθεσία, αφού “υπήρξε βίαιο και αιφνίδιο συμβάν γενόμενο κατά την εκτέλεση της εργασίας του, το οποίο οφείλεται σε αμέλεια της μηχανικού και της κατασκευαστικής εταιρείας”. Αντίθετα, οι δικαστές δεν δέχθηκαν τους ισχυρισμούς των τελευταίων ότι το ατύχημα οφείλεται σε άγνωστο λόγο.
Κατόπιν αυτών, το Εφετείο αφού συνεκτίμησε τη βαρύτητα της σωματικής βλάβης του άτυχου οικοδόμου, την ηλικία του και τις συνέπειες που υπέστη και θα υφίσταται ισοβίως, τη βαρύτητα του πταίσματος της μηχανικού και της κατασκευαστικής εταιρείας, καθώς και τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες των διαδίκων, έκρινε ότι πρέπει να επιδικαστεί στον 51χρονο ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των 500.000 ευρώ.
Τέλος, οι αρεοπαγίτες επικύρωσαν την εφετειακή απόφαση, κρίνοντας ότι έχει πλήρεις, σαφείς και χωρίς αντιφάσεις αιτιολογίες, ενώ παράλληλα απέρριψαν την αίτηση της κατασκευαστικής εταιρείας και της επιβλέπουσας μηχανικού που ζητούσε να αναιρεθεί η απόφαση του Εφετείου Αθηνών.
