Στην ανακοίνωση οι αστυνομικοί επισημαίνουν με ειρωνεία ότι «Για τα χθεσινοβραδινά επεισόδια στο Ο.Α.Κ.Α., η θέση των Ενώσεών μας είναι σαφής, για όλα φταίει η Αστυνομία!!! Δε φταίνε ούτε οι χούλιγκανς, οι ομάδες, η διοργανώτρια αρχή, οι παράγοντες – οπαδοί, το τοξικό κλίμα, η ρητορική μίσους, μόνο η Αστυνομία».
Και συνεχίζουν: «Η λύση για εμάς είναι μία, να φύγει τώρα η Αστυνομία από τα γήπεδα – αρένες. Να φύγει γιατί όσο είναι παρούσα γίνονται τα εξής:
– Αν ακολουθήσει συντηρητική στάση, φταίει γιατί δεν έγιναν συλλήψεις και επέτρεψε στους χούλιγκανς να κάνουν επεισόδια.
– Αν ακολουθήσει πιο επιθετική τακτική, φταίει γιατί δυναμίτισε το κλίμα και ξεσήκωσε τον «υπέροχο κόσμο».
– Οι συνάδελφοι που κάνουν χρέη στατικών δυνάμεων, χρησιμοποιούνται ως σεκιούριτι της κάθε ανώνυμης εταιρείας και είναι υποψήφια θύματα ξυλοδαρμού από κάποιους «κυρίους» που επιχειρούν με τη βία να εισέλθουν «τζάμπα» στο γήπεδο της ομάδος τους.
– Οι συνάδελφοι των διμοιριών κάνουν τον στόχο ώστε να εξασκούνται οι χούλιγκανς στη σκοποβολή.
[read4more]
– Η ομάδα που οι οπαδοί της κάνουν τα επεισόδια (επειδή χάνει, επειδή έχουν πρόβλημα με τη διοίκησή της κλπ) πάντα κατηγορεί την Αστυνομία για υπερβάλλοντα ζήλο.
– Η ίδια ομάδα όταν αγωνίζεται εκτός έδρας απαιτεί να την συνοδεύει ένας μικρός «στρατός».
– Ο εκάστοτε επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων πρέπει να λύσει την παραπάνω εξίσωση και αν τελικά δεν τη λύσει, κινδυνεύει να θεωρηθεί από τους ανωτέρους του ως αποκλειστικός υπεύθυνος.
– Κάθε Σαββατοκύριακο, σε όλη την Ελλάδα, χιλιάδες αστυνομικοί αντί να είναι στην υπηρεσία των πολιτών, διατίθενται μέτρα τάξης στα γήπεδα.
– Οι εκατοντάδες τραυματίες αστυνομικοί, κάθε χρόνο στις αθλητικές εκδηλώσεις, για ορισμένους δεν λογίζονται ως εργαζόμενοι που κινδυνεύουν.
Για όλα τα παραπάνω οι Ενώσεις της Αττικής μαζί με την Ομοσπονδία μας διοργάνωσαν Ημερίδα για την Αθλητική Βία και το ρόλο της ΕΛ.ΑΣ. στις αθλητικές εκδηλώσεις στις 18-6-2018.
Η Ημερίδα διεξήχθη παρουσία της τότε Πολιτικής και Φυσικής ηγεσίας του Σώματος, του Υφυπουργού Αθλητισμού, πολιτικών κομμάτων, φορέων, εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής Αστυνομίας με εξειδίκευση στα ζητήματα Αθλητικής Βίας.
Παρά την τότε διεξοδική συζήτηση και τις προτάσεις που διατυπώθηκαν, η κατάσταση δεν άλλαξε αφού όλα όσα συμβαίνουν είναι καθρέφτης της κοινωνίας μας.
Αν δεν αποφασίσουμε ότι οι χούλιγκανς δεν αντιμετωπίζονται με ευχολόγια, ότι ο αθλητισμός δεν είναι πεδίο πολιτικών και επιχειρηματικών αντιπαραθέσεων, ότι πρέπει να γίνουμε κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης σ’ όλα τα επίπεδα, θα συζητάμε πάντα τα ίδια, θα ξεχνάμε και θα περιμένουμε το επόμενο μπάχαλο για να χύσουμε κροκοδείλια δάκρυα.
Ως τότε θα φταίει μόνο η Αστυνομία…»
