Είναι κλισέ αλλά είναι και η αλήθεια: τα Μετέωρα είναι το ελληνικό Γκραντ Κάνυον και ταυτόχρονα ένα από τα πιο ισχυρά κάστρα της Ορθοδοξίας. Ένα σημείο απαράμιλλης ομορφιάς στην Ελλάδα, ομορφιά που δεν επιδέχεται καμία αμφιβολία.
Και πως αλλιώς, αφού την ίδια στιγμή θεωρείται και ένα παγκόσμιου βεληνεκούς μεγαλοπρεπές γεωλογικό φαινόμενο αλλά και η δεύτερη πιο σημαντική μοναστική πολιτεία μετά το Άγιον Όρος. Από το 1989 τα Μετέωρα συμπεριλαμβάνονται στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Την ταυτότητα των Μετεώρων δίνουν τα μοναστήρια που προκαλούν δέος, κυριολεκτικά σκαρφαλωμένα στους πανύψηλους σκουρόχρωμους βράχους που δεσπόζουν πάνω από την πόλη της Καλαμπάκας.
Φωλιασμένα στις κορυφές και στις σπηλιές τους από τον 11ο αιώνα, χαρίζουν ένα ταξίδι στο χρόνο με το που περνάει ο επισκέπτης την πύλη τους.
Οι μοναχοί ήταν οι πρώτοι κάτοικοι που έδειξαν τον βασικό τρόπο επιβίωσης σε αυτούς τους «μαγικούς» βράχους – την αναρρίχηση.
Η γεωλογική ιδιομορφία της περιοχής οδήγησε τους ανθρώπους να λαξεύουν σήραγγες στους βράχους για να γίνονται οι μονές προσβάσιμες ενώ επί σειρά ετών η μόνη μέθοδος επικοινωνίας και ανεφοδιασμού τους ήταν με ανεμόσκαλες, σκοινιά και τροχαλίες.