Ειδικότερα, η κατασκευαστική εταιρεία υποστήριξε ότι κατά πλημμελή εφαρμογή και ερμηνεία των διατάξεων του ν. 3021/2002 (που αφορά τους περιορισμούς στη σύναψη δημοσίων συμβάσεων με πρόσωπα που δραστηριοποιούνται ή συμμετέχουν σε επιχειρήσεις μέσων ενημέρωσης- βασικός μέτοχος) δεν της χορηγήθηκε πιστοποιητικό περί μη συνδρομής ασυμβιβάστων ιδιοτήτων στα πρόσωπα των μετόχων της από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), με συνέπεια να μην κατακυρωθεί υπέρ της, παρόλο που είχε ανακηρυχθεί προσωρινός μειοδότης, η δημόσια σύμβαση για την εκτέλεση έργου, ύψους 1.970.000 ευρώ.
Αναλυτικότερα, το ΕΣΡ τον Φεβρουάριο του 2004 απέρριψε το αίτημα της εταιρείας για χορήγηση πιστοποιητικού περί μη συνδρομής ασυμβιβάστων ιδιοτήτων σύμφωνα με το νόμο 3021/2002, με την αιτιολογία ότι ο βασικός μέτοχος της εταιρείας είναι συγγενής α’ βαθμού με τη μοναδική εταίρο και διαχειρίστρια εταιρείας (ΕΠΕ) στην οποία ανήκει η εκμετάλλευση τοπικού ραδιοφωνικού σταθμού της Κέρκυρας (ο διαγωνισμός αφορούσε έργο στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κερκύρας).
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Κατόπιν αυτών, η κατασκευαστική εταιρεία προσέφυγε στα δικαστήρια διεκδικώντας αποζημίωση 255.312 ευρώ και χρηματική ικανοποίηση 65.000 ευρώ για την αποκατάσταση της ζημίας και της ηθικής βλάβης που έχει υποστεί από παράνομες πράξεις των οργάνων του Δημοσίου.
Τελικά, το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών στην υπ΄ αριθμ. 17094/2015 απόφασή του επισημαίνει ότι το ΕΣΡ απέρριψε το αίτημα για χορήγηση του επίδικου πιστοποιητικού, ενώ όφειλε να διερευνήσει και να αιτιολογήσει επαρκώς, από ποια στοιχεία προέκυπτε η εικονικότητα της γονικής παροχής του βασικού μετόχου της κατασκευαστικής εταιρείας προς τη κόρη του και μοναδική διαχειρίστρια του τοπικού ραδιοφωνικού σταθμού της Κέρκυρας, καθώς και πώς αυτή η ενέργεια επηρέαζε την οικονομική αυτοτέλεια των προσώπων αυτών.
Ακόμη, το Διοικητικό Πρωτοδικείο έκρινε ότι η επίμαχη εταιρεία δικαιούται αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη ύψους 255.312 ευρώ και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, ύψους 2.000 ευρώ.
