Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Μόλις γύρισα από το Women’s March, και η αλήθεια είναι ότι αισθάνομαι καλύτερα. Φυσικά και ήμουν μεταμφιεσμένη. Έβγαλα το γαλάζιο Ralph Lauren μπολερό που φορούσα στην ορκωμοσία και φόρεσα ένα γιλέκο, τις μπότες μου τις Ugg κια ένα από αυτά τα αστεία πλεκτά καπέλα που φορούσαν όλες. Πέρασα τόσο όμορφα φωνάζοντας “Free Melania!” Κανένας δεν με αναγνώρισε όταν μια κυρία είπε πόσο μου μοιάζω. Μάλιστα της απάντησα: «Όχι η Μελάνια είναι πολύ νεότερη και έχει μια έμφυτη μελαγχολία».
Η ορκομωσία δεν ήταν εύκολο πράγμα για μένα. Υποκρινόμουν ότι ο Ντόναλντ ήταν ένας γηραιός μεσίτης ο οποίος μου έδειχνε σπίτια στην Ουάσινγκτον.
Μετά την τελετή άρπαξα από το μανίκι τον Πρόεδρο Ομπάμα και του είπα ψυθιριστά «Πάρτε με στο σπίτι σας. Θα βοηθάω την Σάσα με τις αιτήσεις για κολλέγια και θα σας κάνω να γελάτε με τις μιμήσεις κάνοντας τους ήχους που βγάζει ο Ντόναλντ όταν κάποιος πάει να τον ακουμπήσει». Ο Μπάρακ ευγενικά απαγκίστρωσε τα δάχτυλά μου από το μανίκι του και μου είπε «Είσαι σπίτι σου Μελάνια. Αποδέξου το».
Την ώρα που ο Ντόναλντ κι εγώ περπατούσαμε στην παρέλαση που ακολούθησε την ορκομωσία προσπάθησα να αποσπάσω την προσοχή του Ντόναλντ από τους άδειους δρόμους λέγοντάς του: «Κοίτα πόσα δέντρα εμφανίστηκαν!»
Την ώρα της ορκομωσίας υπήρχαν πολλοί που διαδήλωναν εναντίον του Ντόναλντ φωνάζοντας: «Αμερικανική σφαγή» αλλά δεν ήξεραν ότι αυτό είναι το όνομα του καινούριου του aftershave.
Δεν ήμουν σίγουρη ότι θα τα κατάφερνα με όλους τους χορούς στους οποίους έπρεπε να παραστώ και οι οποίοι μου θύμιζαν τους χορούς στους οποίους πήγαινα στην Σλοβενία ως έφηβη που ήταν γεμάτοι με ηλικιωμένους με στολές που τους έπαιρνε ο ύπνος στις καρέκλες και ηλικιωμένες με ρούχα που είχαν ράψει από τα καλύμματα των τρακτέρ τους και με λίγα νεαρά κορίτσια σαν κι εμένα που έλπιζαν σε μια καλύτερη ζωή.
Θυμάμαι που ονειρευόμουν στο πανεπιστήμιο που σπούδαζα μόντελινγκ και αναρωτιόμουν αν υπήρχαν μεγάλοι ουρανοξύστες στην Αμερική με Starbucks στο ισόγειο. Θαύμαζα τις φωτογραφίες με τις συζύγους των ρεπουμπλικανων που έβλεπα στα περιοδικά με τα ωραία χτενίσματά τους.
Εκείνο το βράδυ, όταν ο Ντόναλντ κι εγώ επιστρέψαμε επιτέλους στον Λευκό Οίκο, με ρώτησε αν ήθελα για το καλό ης ημέρας να κάνουμε έρωτα. Για ένα λεπτό απόρησα και αναρωτήθηκα αν ο Ντόναλντ θα μου έκανε έκπληξη έχοντας φέρει τον Βάνκο τον παλιό μου έρωτα στην Σλοβενία. Αλλά δεν ήταν έτσι και φόρεσα το νεγκλιζέ μου και επιτέλεσα τα συζυγικά μου καθήκοντα. Δηλαδή, ενώ ο Ντόναλντ τουίταρε εγώ χρησιμοποιούσα ένα νέο app με το οποίο άλλαξα το κεφάλι του με εκείνο του νεαρού Jared Kushner και τον έβαλα να χορεύει σαν κοτόπουλο.
Το επόμενο πρωί περιπλανήθηκα στο νέο μου σπίτι όπου θα περνάω τουλάχιστον δυο ημέρες το χρόνο. Ο Ντόναλντ είχε αρχίσει ήδη να κρεμάει στους τοίχους τους πίνακες που τον δείχνουν να παίζει γκόλφ μαζί με μια υπέροχη φωτογραφία των γιών του Eric και Donald, Jr. από την εποχή που είχαν πάει να δουν την δίκη των αδελφών Μενέντεζ. Έτσι όπως γύρναγα στους ατελείωτους διαδρόμους έπεσα πανω στην Kellyanne Conway, η σοφία της οποίας είναι πάντα για μένα παρηγοριά.
«Ω, Kellyanne», της είπα την ώρα που θαύμαζα το χαμόγελο και τα λαμπερά μαλλιά της. (“Ο Ντόναλντ ζηλεύει αφάνταστα τα μαλλιά της Kellyanne και μια φορά με ρώτησε «Αληθεύει ότι ο κομμωτής της είναι ο Rumpelstiltskin;»)
Με ρώτησε τι συμβαίνει και έβαλε το χέρι της γύρω από την μέση μου. «Προσπαθώ να αποφασίσω τι μπορώ να κάνω για να υπηρετήσω σωστά την Αμερική ως Πρώτη Κυρία», είπα.
«Αγάπη μου. Δεν σου έμαθε τίποτα ο άντρας σου; Δεν χρειάζεται να το σκέφτεσαι πολύ. Είναι όπως όταν εγώ πηγαίνω στο CNN και προσπαθούν να με αντιμετωπίσουν με τα αληθινά γεγονότα. Απλά χαμογελώ και λέω ακατάληπτες λέξεις και τις επαναλαμβάνω μέχρι να εγκαταλείψουν την προσπάθεια».
Μετά ανέφερε το δώρο από τα Tiffanies που μου έδωσε η Μισέλ Ομπάμα. «Τι είχε μέσα το κουτί;», με ρώτησε. Χαμογέλασα με ένα μυστηριώδες χαμόγελο το οποίο κάνει μερικούς να αναρωτιούνται αν έχω τυλίξει γύρω από τη μέση μου μετρητά με κολλητική ταινία τα οποία θέλω να βγάλω εκτός χώρας αν νιώσω την ανάγκη να την εγκαταλείψω.
«Ηταν ένα ευγενικό δώρο αποχαιρετισμού», είπα. Δεν θα αποκαλύψω ποτέ το περιεχόμενο του κουτιού παρά μόνο στις σελίδες του μυστικού μου ημερολογίου.
Ο Paul Rudnick του New Yorker, μπήκε στο μυαλό της Μελάνια Τραμπ και συμπλήρωσε τις σελίδες του μυστικού της ημερολογίου… Ποιός να ξέρει αν έχει ημερολόγιο και τι γράφει στ’ αλήθεια…
πηγή: The New Yorker