Καταπέλτης είναι η έκθεση που βγήκε στο φως για τη χρόνια κακοποίηση, τα ανελέητα βασανιστήρια και τη δολοφονία της 10χρονης Σάρα Σαρίφ από τον ίδιο της τον πατέρα στη Βρετανία. Η έκθεση διαπιστώνει μία σειρά από σοβαρές παραλείψεις των Αρχών και των κοινωνικών υπηρεσιών που αν είχαν κάνει σωστά τη δουλειά τους το κορίτσι θα μπορούσε να είχε σωθεί και να ήταν σήμερα ζωντανό.
Η 10χρονη Σάρα βρέθηκε νεκρή στο σπίτι του στη Βρετανία τον Αύγουστο του 2023, αφού ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από τον πατέρα της. Ο πατέρας και η μητριά της καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία της.
Η τραγωδία της 10χρονης Σάρα Σάριφ, αποκαλύπτει σοβαρές αδυναμίες του συστήματος προστασίας ανηλίκων.
Σοβαρές παραλείψεις των αρχών επέτρεψαν στον πατέρα της να την σκοτώσει
Μια πρόσφατη έκθεση επισημαίνει, σύμφωνα με την Dailymail, σειρά σοβαρών παραλείψεων από τις αρχές, οι οποίες δεν εντόπισαν μώλωπες κάτω από το χιτζάμπ της, φοβούμενες να προσβάλλουν κανέναν, ενώ ο πατέρας της είχε ιστορικό βίας 16 ετών κατά γυναικών και παιδιών.
Σύμφωνα με την ίδια έκθεση, ο κίνδυνος που αποτελούσε ο διαρκώς βίαιος πατέρας είχε «παραβλεφθεί, δεν αντιμετωπίστηκε και υποτιμήθηκε από σχεδόν όλους τους επαγγελματίες». Η Σάρα υπέστη πάνω από 100 τραύματα: ο πατέρας της την έδεσε με ταινία, έβαλε πλαστική σακούλα στο κεφάλι της και την χτύπησε με ρόπαλο κρίκετ, μεταλλικό κοντάρι και κινητό τηλέφωνο, ενώ την έκαψε με σίδερο και βραστό νερό.
Ένας δικαστής περιέγραψε τις πράξεις αυτές ως το χειρότερο έγκλημα που είχε συναντήσει ποτέ.
Μετά τον θάνατό της τον Αύγουστο του 2023, ο 43χρονος πατέρας διέφυγε στο Πακιστάν μαζί με τη συνεργό του, τη σύζυγό του Μπέινας Μπατούλ, 30 ετών, πριν ομολογήσει το έγκλημα, νομίζοντας ότι είχε ξεφύγει. Ωστόσο, συνελήφθη και εκδόθηκε για να δικαστεί στο Old Bailey, όπου το ζευγάρι καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη τον Δεκέμβριο.
Η έκθεση για την προστασία ανηλίκων επισημαίνει ότι υπήρξαν πολλές ευκαιρίες για να σωθεί η Σάρα.
«Μπορούσαν και έπρεπε να είχαν ληφθεί διαφορετικά μέτρα και το σύστημα απέτυχε να την κρατήσει ασφαλή», αναφέρει χαρακτηριστικά. Μεταξύ των λαθών ήταν ότι δεν διερευνήθηκε γιατί η μαθήτρια φορούσε ξαφνικά χιτζάμπ».
Η έκθεση καταγράφει επίσης ότι οι ειδικοί δεν «ένωσαν τα στοιχεία», καθώς οι αποδείξεις για την «εκτεταμένη» ενδοοικογενειακή βία του Σάριφ «χάθηκαν μέσα στο σύστημα».
Κοινωνικοί λειτουργοί δεν πραγματοποίησαν βασικούς ελέγχους, οι διαδικασίες προστασίας δεν ακολουθήθηκαν, ενώ οι επισκέψεις στο σπίτι καθυστέρησαν με μοιραία αποτελέσματα. Σύγχυση υπήρχε και σχετικά με την πολιτική της εκπαίδευσης στο σπίτι, ενώ ο φόβος παραβίασης των νόμων περί προστασίας δεδομένων οδήγησε στο να μην δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία κακοποίησης.
Παρά τα σοβαρά περιστατικά επιθέσεων σε γυναίκες και παιδιά, ακόμα και σε βρέφη, ο πατέρας κατάφερε να εξαπατήσει την αστυνομία, τους δασκάλους, τις κοινωνικές υπηρεσίες και τους δικαστές, οι οποίοι αποφάσισαν να του χορηγηθεί η επιμέλεια της Σάρα, με βάση τη σύσταση των επαγγελματιών για ένα «ασφαλές και γεμάτο αγάπη σπίτι».
Ωστόσο, η έκθεση καταλήγει ότι κανείς δεν θα πρέπει να απολυθεί, καθώς ο θάνατος της Σάρα δεν οφείλεται σε «ένα συγκεκριμένο λάθος του συστήματος προστασίας», αλλά «η ευθύνη για αυτά τα εγκλήματα βαραίνει αποκλειστικά τους δράστες».
