“Ποντίκια ζόμπι” έχουν κατακλύσει ένα μικρό απομακρυσμένο νησί και “τρώνε τα πουλιά ζωντανά” δημιουργώντας σκηνικά που θυμίζουν ταινία θρίλερ.
Το νησί Μάριον στον υποανταρκτικό Ινδικό Ωκεανό αποτελεί μέρος της Νότιας Αφρικής, δεν κατοικείται από ανθρώπους, εκτός από το προσωπικό που ζει σε έναν ερευνητικό σταθμό και φυσικά τα ποντίκια ζόμπι. Όμως το νησί φιλοξενεί περισσότερα από ένα εκατομμύριο τρωκτικά που τρέφονται με τον τοπικό πληθυσμό των άλμπατρος.
Τα ποντίκια κάθονται πάνω στα πουλιά και τρώνε τη σάρκα τους ενώ τα θύματά τους είναι ακόμη ζωντανά, αφού εντοπίζουν τη λεία τους τις νυχτερινές ώρες. Τα πουλιά που καταφέρνουν και επιβιώνουν από τις επιθέσεις συχνά αναπτύσσουν θανατηφόρες μολύνσεις από τις πληγές τους.
Και δεν κινδυνεύουν μόνο τα άλμπατρος – στο στόχαστρο μπαίνουν νεοσσοί από δεκάδες διαφορετικά είδη πτηνών. Η Andrea Angel, επικεφαλής της ομάδας εργασίας για τα άλμπατρος από την Birdlife South Africa, ήταν μέλος της ομάδας που επινόησε τον όρο “ποντίκια ζόμπι”.
“Δεν νομίζω ότι έχω δει ποτέ κάτι τόσο φρικιαστικό. Έχουν πάρει το σκαλπ τους. Τα ποντίκια είναι συνεχώς πάνω στα πουλιά τη νύχτα – στα κεφάλια τους, στα μάτια τους και σέρνονται παντού πάνω τους. Είναι οδυνηρό να το βλέπεις και ξέρεις ότι πρόκειται να πεθάνει. Είναι σπαρακτικό”, δήλωσε στο nine.com.au.
Τώρα, η κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής συνεργάζεται με οργανώσεις που σκοπεύουν να ψεκάσουν με 550 τόνους δηλητήριο το νησί με τουλάχιστον έξι ελικόπτερα. Το πρόγραμμα Mouse-Free έχει λάβει χρηματοδότηση 19,6 εκατομμυρίων λιρών και στόχος είναι η εξόντωση των μοχθηρών τρωκτικών.
Τα ποντίκια ήρθαν για πρώτη φορά στο νησί στις αρχές του 1800. Μεταφέρθηκαν στο Μάριον κατά λάθος, αφού επιβιβάστηκαν σε ένα πλοίο κυνηγών φώκιας.
Αρχικά τα ποντίκια και η τοπική άγρια ζωή μπορούσαν να συνυπάρξουν, αλλά καθώς οι θερμοκρασίες άρχισαν να αυξάνονται τη δεκαετία του 2000 και ο πληθυσμός των ποντικιών άνθιζε το χειμώνα, ο αριθμός τους άρχισε να πολλαπλασιάζεται – και οι συνήθεις πηγές τροφής τους λιγόστεψαν.