Ο Oskar Fischinger γεννήθηκε στις 22 Ιουνίου 1900, στην πόλη Γκελχάουζεν, και πέθανε στις 31 Ιανουαρίου 1967 στο Λος Άντζελες. Έμεινε στην ιστορία ως δημιουργός μουσικών κινούμενων σχεδίων, πολλές δεκαετίες πριν από την εμφάνιση των γραφικών σε υπολογιστή.
Ο Γερμανός σκηνοθέτης και ζωγράφος Oskar Fischinger (Όσκαρ Φίσινγκερ), ήταν από τους πρωτοπόρους των animation και των μουσικών βίντεο στον κινηματογράφο, έχει σήμερα την τιμητική του. Η Google αφιερώνει το σημερινό της Doodle στο animation, με αφορμή τη συμπλήρωση 117 χρόνων από τη γέννησή του.
Σταθμός στην καριέρα του Oskar Fischinger ήταν τα σπέσιαλ εφέ στην ταινία του 1929, «Woman in the Moon» (Γυναίκα στη Σελήνη), του Fritz Lang. Ο Oskar Fischinger έφτιαξε πάνω από 50 ταινίες μικρού μήκους και σχεδίασε περισσότερους από 800 καμβάδες, πολλοί από τους οποίους βρίσκονται σε Μουσεία, πινακοθήκες και διάφορες συλλογές (δημόσιες και ιδιωτικές) σε όλο τον κόσμο.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι παρά την προηγμένη τεχνολογία που υπάρχει σήμερα στα εφέ και το animation, είναι ιδιαίτερα δύσκολο να καταφέρει κάποιος να μιμηθεί τον Oskar Fischinger. Χρώματα και κίνηση σε μία αρμονική συνύπαρξη έδιναν την εντύπωση ότι υπήρχε… θεϊθκή παρέμβαση στη δημιουργία τους.
Η κοντινή σχέση ανάμεσα σε μουσικά κομμάτια και οπτικό υλικό μπορεί να εντοπιστεί στο παρελθόν, τουλάχιστον ογδόντα χρόνια πριν, με τους πρώτους πειραματισμούς του Oskar Fischinger τη δεκαετία του 1920 και 1930. Τα πιο αξιοπρόσεκτα έργα του ήταν αφηρημένοι συγχρονισμοί ή οπτικές ερμηνείες, όπως το “Komposition in Blau” (1935) και λίγο αργότερα η δουλειά του στην πασίγνωστη ταινία της Disney, “Fantasia” (1939).
Οι Oskar Fischinger και Hans Fishinger και ο Walter Ruttman κατατάσσονται στην ίδια κατηγορία του πειραματικού κινηματογράφου. Η δουλειά τους αφορά περισσότερο ασκήσεις οπτικής μουσικής, η εναλλαγή των εικόνων παρακολουθεί μορφές που αφηγούνται μια ιστορία που προκύπτει από τη μουσική σύνθεση. Από τη σύνδεση όλων των παραπάνω δημιουργών με το κίνημα της Αφαίρεσης στη ζωγραφική προέκυψε ο χαρακτηρισμός «αφαιρετικός» και «αφηρημένος κινηματογράφος».
Άλλοτε συναντάται ως γερμανική πρωτοπορία, εξαιτίας της καταγωγής ορισμένων δημιουργών και κυρίως λόγω του τόπου γένεσης των πειραματισμών. Εδώ θα χρησιμοποιηθεί ο όρος «κινηματογράφος της πρωτοπορίας» και «πειραματικός κινηματογράφος».