Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών (και Ενσωμάτωσης) Σεμπάστιαν Κουρτς διακηρύττει ως στόχο του να συνεχίσουν να δημιουργούνται οι “προϋποθέσεις-πλαίσιο” ώστε η Αυστρία, και προπάντων η Βιέννη, να κερδίσουν διεθνώς ακόμη μεγαλύτερη δημοτικότητα, ως “πρόσφορο έδαφος” για διεθνείς οργανισμούς.
Προς τούτο δεν αρκεί, κατά την άποψή του, μόνον μια καλή ατμόσφαιρα εργασίας, αλλά απαραίτητη είναι και μια καλή ποιότητα ζωής για τους υπαλλήλους, τους συνεργάτες αυτών των διεθνών οργανισμών και τους οικείους τους, κάτι στο οποίο, όπως συμπληρώνει ο 28χρονος Σεμπάστιαν Κουρτς (ο νεαρότερος ΥΠΕΞ στην Ευρώπη), η Βιέννη αποτελεί πρότυπο.
Και αυτό διότι για τέταρτη φορά τα τελευταία χρόνια, η αυστριακή πρωτεύουσα αναδείχθηκε φέτος εκ νέου “η πόλη με την υψηλότερη ποιότητα ζωής σε παγκόσμια κλίμακα για το 2014”, κατακτώντας και πάλι την πρώτη θέση στον κατάλογο των 223 μητροπόλεων του κόσμου, που αξιολογεί σε μεγάλη της έρευνα σε ετήσια βάση, η γνωστή διεθνής εταιρεία συμβούλων επιχειρηματιών Mercer.
Αλλά και ως προς τα συνέδρια τα οποία διοργανώνονται σε αυτή, η Βιέννη την τελευταία δεκαετία έχει ανακηρυχθεί πέντε φορές “Πρωτεύουσα των συνεδρίων”, καθώς είχε βρεθεί στην κορυφή του σχετικού στατιστικού καταλόγου διεθνώς, φιλοξενώντας κάθε χρόνο πάνω από 150 συνέδρια.
Οι σημαντικότεροι διεθνείς οργανισμοί που έχουν την έδρα τους στην αυστριακή πρωτεύουσα είναι ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, του οποίου η Βιέννη είναι από το 1979 (με τα εγκαίνια των τεράστιων εγκαταστάσεών του στις όχθες του Δούναβη) η τρίτη έδρα του μετά τη Νέα Υόρκη και τη Γενεύη, ο Οργανισμός για Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), ο Οργανισμός Εξαγωγών Πετρελαιοπαραγωγών Χωρών (ΟΠΕΚ) και ο Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (IAEA).
Τη φήμη ως διεθνής τόπος συνάντησης η Βιέννη (η οποία είναι και η μόνη πόλη χώρας-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που φιλοξενεί έδρα του ΟΗΕ), είχε αποκτήσει ήδη την εποχή του Ψυχρού Πολέμου όταν το αποκαλούμενο “Σιδηρούν Παραπέτασμα” χώριζε την Ευρώπη και τον κόσμο σε Δύση και Ανατολή και η ίδια αποκτούσε και το “στίγμα” της “πρωτεύουσας της διεθνούς κατασκοπείας”.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως οι πρεσβείες των τότε δύο υπερδυνάμεων, ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης, στη Βιέννη, πρωτεύουσα μιας σχετικά μικρής χώρας, ήταν πληρέστερα και δυσανάλογα υπερστελεχωμένες, από ό,τι πρεσβείες τους σε άλλες χώρες, πολύ μεγαλύτερες και ζωτικότερου ενδιαφέροντος για τις δύο.
Την εποχή εκείνη η Βιέννη, ως πρωτεύουσα χώρας με καθεστώς διαρκούς ουδετερότητας, είχε φιλοξενήσει δύο από τις – ιδιαίτερα σπάνιες τότε – Συναντήσεις Κορυφής των ηγετών των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης, των Τζον Κένεντι και Νικίτα Χρουτσόφ (Ιούνιος 1961) και των Τζίμι Κάρτερ και Λέονιντ Μπρέζνιεφ (1979), αλλά και πολλές άλλες συναντήσεις μεταξύ Ανατολής και Δύσης, όπως επίσης και μια σειρά συνομιλιών για το Μεσανατολικό μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, με τις διαμεσολαβητικές προσπάθειες του ιστορικού Αυστριακού καγκελάριου Μπρούνο Κράισκι.
