Σύμφωνα με το δημοσίευμα, αν γίνονταν τώρα εκλογές, το Εργατικό Κόμμα θα έπαιρνε μόνο τις 14 από τις 150 έδρες του ολλανδικού κοινοβουλίου, έναντι των 38 που κέρδισε στις τελευταίες εκλογές, οι οποίες του έδωσαν τη δεύτερη θέση μετά το κόμμα των Φιλελευθέρων του πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε.
Το πρόβλημα για τον Ντάισελμπλουμ, σημειώνει το Bloomberg, είναι ότι η θέση του ως υπουργού Οικονομικών της Ολλανδίας, που αποτελεί το εφαλτήριο της ισχύος του στην Ευρώπη, μπορεί να έχει ημερομηνία λήξης, αν δεν αντιστρέψει την κατάρρευση του κόμματός του στις δημοσκοπήσεις. Η επόμενη ελπίδα του (για την αντιστροφή των δημοσκοπήσεων) έρχεται την Τρίτη, σημειώνει το δημοσίευμα, καθώς θα παρουσιάσει στο ολλανδικό κοινοβούλιο τον προϋπολογισμό του 2016. Εάν δεν το επιτύχει, το επόμενο βήμα για να λάβει μία υψηλόβαθμη ευρωπαϊκή θέση μπορεί να είναι ανέφικτο, σύμφωνα με ερευνητή του ινστιτούτου ερευνών CEPS στις Βρυξέλλες.
Ο Ντάισελμπλουμ, γιος καθηγητή Αγγλικών, έκανε κάποια στραβοπατήματα στην πολιτική διπλωματία, αποκαλώντας τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, τον προκάτοχό του στην προεδρία του Eurogroup και σήμερα Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, «χρόνιο πότη και καπνιστή» σε εκπομπή ολλανδικού τηλεοπτικού σταθμού, όταν ο Γιούνκερ ετοίμαζε την υποψηφιότητά του για την προεδρία της Κομισιόν.
Ο Ντάισελμπλουμ ζήτησε συγγνώμη. Στη συνέχεια δήλωσε στο ολλανδικό περιοδικό Vrij ότι ο Γιούνκερ του δίνει «άτσαλα φιλιά» όποτε συναντώνται. Ο Ντάισελμπλουμ, που είναι ειδικός σε θέματα αγροτικής οικονομίας, αξιοποίησε στη συνέχεια το ότι μιλά με ειλικρίνεια για να κερδίσει τους ομολόγους στις ατελείωτες συνεδριάσεις των συμβουλίων Eurogroup, εξασφαλίζοντας την έγκριση των Γερμανών, αναφέρει το δημοσίευμα.
Στην Ολλανδία, ωστόσο, έπρεπε να διαχειρισθεί αμφιλεγόμενες αποφάσεις του. Αναγκάσθηκε να καθυστερήσει τη δημόσια προσφορά των μετοχών της κρατικής τράπεζας ABN Amro, μετά την εθνική κατακραυγή για την πρόσθετη αμοιβή 100.000 ευρώ που δόθηκε σε ανώτατα στελέχη της τράπεζας. Χρειάστηκε, επίσης, να κάνει στροφή 180 μοιρών μετά την απόλυση ενός στελέχους των κρατικών σιδηροδρόμων, δίνοντάς του αμοιβή για την αποχώρησή του μετά τη συμβουλή των δικηγόρων του και ενώ είχε ορκισθεί ότι δεν θα το έκανε ποτέ αυτό.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα, όμως, για το Εργατικό Κόμμα είναι η λιτότητα, η πολιτική που διαμόρφωσε τη φήμη του Ντάισελμπλουμ στην Ευρώπη. Πολλοί ψηφοφόροι του κόμματος αισθάνονται προδομένοι από το κόμμα, επειδή ο ηγέτης του Ντίντερικ Σάμσομ είχε δεσμευθεί ότι δεν θα ήταν αυτοσκοπός η μείωση του ελλείμματος. Κατόπιν ο Ντάισελμπλουμ υπέγραψε ένα αυστηρό πακέτο λιτότητας, μειώνοντας τις δαπάνες για την υγειονομική περίθαλψη και την κοινωνική ασφάλιση, αυξάνοντας το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης και σχεδιάζοντας περικοπές (στις δαπάνες) για το μεταναστευτικό.
Έπειτα από χρόνια μειώσεων στις δαπάνες και υποτονικής ανάπτυξης, ο Ντάισελμπλουμ προβλέπει ότι θα έχει διαθέσιμα 5 δισ. ευρώ για να μειώσει τη φορολογία εισοδήματος. Αναμένεται επίσης να καταργήσει την ετήσια φορολογία στα περιουσιακά στοιχεία για όσους έχουν αποταμιεύσεις λιγότερες από 25.000 ευρώ και να μειώσει τους συντελεστές φορολογίας για ποσά έως 125.00 ευρώ, σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου.
Μία τέτοια κίνηση, θα μπορούσε να έχει τη στήριξη των ψηφοφόρων του εργατικού κόμματος. Καθώς μένουν δύο χρόνια έως τις επόμενες εκλογές, ο Ντάισελμπλουμ έχει την ευκαιρία να δείξει ότι μπορεί να τους ξανακερδίσει, όπως παραδέχθηκε ο ίδιος σε τηλεοπτική συνέντευξή του στην Ολλανδία την περασμένη εβδομάδα. «Φυσικά, κάτι πρέπει να γίνει, όταν οι δημοσκοπήσεις είναι τόσο κακές. Ανησυχώ για τις δημοσκοπήσεις, όχι για το κόμμα», δήλωσε.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
