Η Χριστίνα Σάλτη βρίσκεται σε περίοδο πένθους, καθώς πρόσφατα έχασε την πολυαγαπημένη της μητέρα και έκανε μία τρυφερή εξομολόγηση για τις δύσκολες στιγμές που πέρασε.
Η γνωστή καλλιτέχνιδα μίλησε το πρωί της Τετάρτης (19.11.2025) στην εκπομπή «Super Κατερίνα» και λύγισε όταν αναφέρθηκε στη μητέρα της που πέθανε χτυπημένη από τον καρκίνο. Μάλιστα, μιλώντας για την περίοδο που έδινε τη μάχη της η άτυχη γυναίκα, η Χριστίνα Σάλτη παραδέχτηκε ότι είχε ενοχές που έβγαινε και τραγουδούσε.
«Είναι πολύς καιρός που το παλεύαμε, ήταν αλλού η ενέργειά μου. Έκανα τα πάντα για τη δουλειά μου αλλά πιο πρακτικά πράγματα, ήμουν δίπλα της συνέχεια. Με τη μαμά μου ήμασταν τα πάντα. Μετά την πολύ μεγάλη επιτυχία με την “Παράλληλη αγάπη”, έγινε αυτό με τη μαμά. Η ζωή τρέχει», ανέφερε για την περίοδο που η μητέρα της νόσησε από καρκίνο.
«Όλοι βοηθούσαμε, έπρεπε πάντα κάποιος να είναι μαζί της. Ο καρκίνος ξεκίνησε από το παχύ έντερο, δεν της έδινε σημάδια. Άργησε πολύ να το βρει, ήταν ήδη τρίτου βαθμού», αποκάλυψε στη συνέχεια.
«Πλέον εύχομαι σε όλους τους ανθρώπους υγεία και τύχη, δεν είναι τίποτα δεδομένο για κανέναν. Πίστευα ότι, αν πάθει κάτι η μάνα μου, θα πεθάνω. Το αντιμετωπίζω, γιατί σκέφτομαι τη μαμά μου που μου έλεγε “μικρά παιδάκια έχουν καρκίνο, βρε Χριστίνα, δεν πειράζει”. Δε γίνεται να κάνεις και διαφορετικά, αν και πολλές φορές είχα ενοχές που έβγαινα και τραγουδούσα, ενώ η μαμά μου ήταν στο νοσοκομείο», πρόσθεσε.
Παράλληλα, η Χριστίνα Σάλτη εξομολογήθηκε ότι με τη μητέρα της είχαν πάντα άριστες σχέσεις.
«Δεν την πίκρανα και δεν με πίκρανε. Δεν έχω ενοχές ότι της μίλησα άσχημα, γενικά αγαπιόμασταν πολύ. Και στο νοσοκομείο μου έλεγε “σε λατρεύω, σ’ αγαπώ πολύ”. Αυτές οι φράσεις μου έχουν μείνει και τώρα με συγκινούν. Τον πρώτο καιρό ήταν πολύ δυνατή, μαγείρευε, έπλενε. Ακόμα κι όταν έγινε μετά μία μετάσταση και ήταν πιο δύσκολα, ήταν πολύ αισιόδοξη. Μου έλεγε: κοίτα, περπατάω», είπε δακρύζοντας από συγκίνηση.
«Δουλεύω πολύ, γιατί δε θέλω να σκέφτομαι. Τα βράδια είναι πιο δύσκολα. Την είδα μια φορά στον ύπνο μου. Περπατούσαμε πολύ ήρεμα στο χωριό της σε έναν δρόμο πολύ καθαρό κι αυτή κάποια στιγμή έστριψε να πάει σε ένα σπίτι με λουλούδια. Δεν μιλήσαμε, δεν είπαμε κάτι», εξομολογήθηκε ακόμα.
