«Μια αγαπημένη μας συνήθεια ήταν να ανεβαίνουμε στα κεραμίδια, να βλέπουμε το ηλιοβασίλεμα, να τραγουδάμε Μητροπάνο και μετά να κλαίμε».
«Μια άλλη φορά, που δεν θα ξεχάσω, έκανε το τραπέζι μόνο για τις δυο μας. Μαγείρεψε μακαρόνια με γαρίδες: “Απόψε είναι μόνο για μας, δεν θέλουμε κανένα!”, είπε. Με λάτρευε και τη λάτρευα, η μια τιμούσε την άλλη και υπήρχε σεβασμός…