Για τον αξέχαστο Διονύση Σαββόπουλο μίλησε ο Άγγελος Παπαδημητρίου στο «Στούντιο 4» της ΕΡΤ τη Δευτέρα (27.10.2025).
Όπως αποκάλυψε ο Άγγελος Παπαδημήτριου στο «Στούντιο 4», μέχρι την ηλικία των 40 ένιωθε έχθρα για τον φίλο του Διονύση Σαββόπουλο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο δημοφιλής ηθοποιός και τραγουδιστής αναφέρθηκε σε όσα συνέβησαν στην κηδεία του κορυφαίου τραγουδοποιού, ενώ εξήγησε την χαρισματικότητά του και το «φως» που εξέπεμπε μέχρι τις τελευταίες του ημέρες.
«Αισθάνομαι κι εγώ της οικογένειας, τώρα που βλέπω αυτά καταλαβαίνω… Δεν κατάλαβα ότι πήγα σε κηδεία, ήταν τέτοιο το κέφι που χόρεψα χωρίς να σκέφτομαι τίποτα. Ήταν ένα πράγμα εκτός θανάτου, μόνο ζωή και κέφι. Αυτό ήταν ο Διονύσης. Δεν χωράει η λέξη ”θάνατος”. Τίποτα δυσάρεστο απ’ όλη αυτή την ιστορία», είπε αρχικά ο Άγγελος Παπαδημητρίου στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και στον Θανάση Αναγνωστόπουλο.
Και πρόσθεσε: «Βλέποντας την Άσπα και τα παιδιά ήταν σαν μία κανονική ημέρα, σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα. Ο Διονύσης είναι τόσο παρών, που ο θάνατος δεν αγγίζει τους φίλους του καν, πόσο μάλλον τον ίδιο. Θα μου λείψουν η αγάπη του και η εμπιστοσύνη του, το δώρο να έχεις την αγάπη του Σαββόπουλου».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου μίλησε ακόμα για τη σχέση «μίσους» που είχε με τον Διονύση Σαββόπουλο: «Τον πολεμούσα μέχρι τα 40 μου. Ήταν εχθρός μου, δε μου πήγαινε, καθώς μεγάλωνα συνειδητοποίησα το μεγαλείο του. Η Μελίνα Τανάγρη με έβαλε στον κόσμο του και αυτομάτως με δέχτηκε, αν και δύσκολος άνθρωπος. Έλεγα στους φίλους μου: ”ή εμένα ή τον Σαββόπουλο” και μετά γίναμε κολλητοί. Ήμασταν εμφανισιακά αντίπαλοι. Εγώ στην όπερα και τα ελαφρά, κι εκείνος με αμπέχονα και μαλλιά. Μου φαινόταν παραφωνία. Όταν όμως άκουσα τους στίχους του, είπα ”Θεέ μου, τι έχανα τόσο καιρό”».
Για τις τελευταίες ημέρες του Διονύση Σαββόπουλου, ο Άγγελος Παπαδημητρίου είπε: «Ειδικά προς το τέλος ήταν ευχαριστημένος με όλα. Ήταν ένας άνθρωπος που έλαμπε. Δεν φαντάζεστε πόσο ζωντανός ήταν. Ήταν ένα φως και έφυγε ξαφνικά, σαν κάποιος να το έσβησε. Δεν είδαμε κάτι δυσάρεστο. Ήμουν κοντά του στο νοσοκομείο. Δεν ήταν ποτέ μόνος. Ήταν πάντα δίπλα του η Άσπα, οι δύο ήταν ένα. Είχε σχέδια πολλά».
