Στις 13 Μαίου του 1981, ο Τούρκος Μεχμέτ Αλί Αγκτσά, μέλος της οργάνωσης «Γκρίζοι λύκοι», πυροβόλησε με πιστόλι μέσα στην κατάμεστη από κόσμο πλατεία του Αγίου Πέτρου, τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’. Τον τραυμάτισε σοβαρά, ενώ η φωτογραφία που δείχνει την στιγμή της απόπειρας με τον Πάπα πάνω στο ανοικτό τζιπάκι και το χέρι του Αγκτσά προτεταμένο κρατώντας το όπλο, είναι από τις πιο διάσημες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν ποτέ. Ο Ιωάννης Παύλος, Πολωνός στην καταγωγή, κατάφερε να σπάσει όλα τα ρεκόρ που αφορούσαν το αξίωμα του, βάζοντας ουσιαστικά τον παπισμό και την καθολική εκκλησία σε μια εντελώς νέα εποχή.
Έγινε Πάπας κατά τύχη. Ο προκάτοχος του Παύλος Α’, ήταν ο Πάπας με την μικρότερη θητεία στο Βατικανό. Πέθανε μυστηριωδώς 33 μόλις μέρες μετά την ενθρόνιση του, ενώ ήταν μόλις 66 χρονών, άρα είχε αρκετά χρόνια μπροστά του. Ο Ιωάννης Παύλος Β’ βρέθηκε ανέλπιστα στην κορυφή της καθολικής εκκλησίας, όντας ο πρώτος μη Ιταλός Πάπας μετά από 455 χρόνια. Δείχνοντας μια πρωτοφανή ζωτικότητα παρά τα χρόνια που περνούσαν, άρχισε να σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Αν και διαδέχτηκε τον πιο βραχύβιο Πάπα της ιστορίας και παρά τον τραυματισμό του, κατάφερε να γίνει ο μακροβιότερος στην ιστορία της καθολικής εκκλησίας, κρατώντας τον θρόνο επί 26 χρόνια.
Σπάζοντας ένα ιστορικό ταμπού που ήθελε τους Πάπες ουσιαστικά αποκλεισμένους μέσα στο Βατικανό, άρχισε να ταξιδεύει παντού στην υφήλιο, όχι μόνο σε καθολικές χώρες. Έκανε 100 ταξίδια και κάλυψε περισσότερα χιλιόμετρα από το άθροισμα όλων των προκατόχων του μαζί. Παντού τον περίμεναν πλήθη κόσμου, ήταν πρώτος Πάπας σούπερ-σταρ.
Δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να αναγνωρίσει παλιότερα αμαρτήματα της καθολικής εκκλησίας και να ζητά επίσημα συγνώμη γι αυτά. Τον θυμόμαστε εδώ στην Αθήνα, πάνω στην Πνύκα, να ζητά επίσημα συγνώμη για την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους το 1204, με τον τότε αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο να χειροκροτεί. Ο Ιωάννης Παύλος γενικώς είχε εύκολη τη συγνώμη. Ζήτησε συγνώμη για την καταδίκη του Γαλιλαίου από την Ιερά εξέταση, για την κατάργηση των Ολυμπιακών αγώνων, για τον αποκλεισμό της Κούβας από τους Χριστιανούς, για την στάση των καθολικών απέναντι στους ιθαγενείς της Λατινικής Αμερικής, για την στάση της καθολικής εκκλησίας στον β’ παγκόσμιο πόλεμο και για ό,τι άλλο καταλογιζόταν ιστορικά στον καθολικισμό.
Πολλοί μίλησαν για υποκρισία και για συγνώμες που δεν είχαν πια κανένα κόστος, άλλοι εξέλαβαν την στάση του ως απόδειξη ότι η καθολική εκκλησία στέκεται επιτέλους με θάρρος απέναντι στην ιστορία της. Μια πιο προχωρημένη ερμηνεία έλεγε ότι μ’ αυτό τον τρόπο ο Ιωάννης Παύλος αμφισβητούσε εμμέσως και το δόγμα του αλάθητου του Πάπα, αφού οι συγνώμες του αφορούσαν και αποφάσεις που είχαν λάβει ‘’αλάθητοι’’ προκάτοχοι του. Παραλλήλως, δεν περνούσε βδομάδα να μην ανακηρύξει έναν-δυο αγίους. Συνολικά, κατά την διάρκεια της θητείας του έκανε1340 αγιοποιήσεις, όταν οι προκάτοχοι του δεν ξεπερνούσαν τόσους όσους μετριούνται στα δάκτυλα των δυο χεριών μας.
Ήξερε εννέα γλώσσες, ήταν σφοδρός αντικομμουνιστής, γι αυτό άλλωστε θεωρήθηκε δεδομένο ότι ο Αγκτσά πληρώθηκε από την KGB για να τον δολοφονήσει επειδή υποστήριξε ανοικτά την Αλληλεγγύη του Λεχ Βαλέσα στην Πολωνία. Από πολλούς θεωρήθηκε υπεύθυνος για την πτώση του κομμουνισμού στην ανατολική Ευρώπη. Ο Πάπας Φραγκίσκος τον αγιοποίησε τον 2014.
Μετά την αγιοποίηση του, το BBC έφερε στην δημοσιότητα μια σειρά από δικές του, εξαιρετικά προσωπικές επιστολές, στις οποίες φαίνεται καθαρά ότι διατηρούσε πολύ στενή σχέση με μια παντρεμένη Πολωνή ακαδημαϊκό, την Άννα Τερέζα Τιμιενιέσκα. «Ήταν φίλοι, όχι εραστές» απάντησε το Βατικανό για τον άγιο του. Τι άλλο να έλεγε; Όσο για τον επίδοξο φονιά του, Αλί Αγκτσά, μετά από 28 χρόνια φυλακή πήγε στο Βατικανό και άφησε λουλούδια στον τάφο αυτού που παραλίγο να σκοτώσει. Όλα τα τακτοποιεί τελικά ο χρόνος.
Διαβάστε εδώ κι άλλες ιστορίες με την υπογραφή του Δημήτρη Καμπουράκη, στη στήλη Μία σταγόνα ιστορία.