Σε δύσκολη θέση βρίσκονται οι οικονομίες αρκετών κρατών-μελών του ΟΠΕΚ, καθώς είναι αντιμέτωπες με διογκούμενα ελλείμματα.
Για παράδειγμα, η Σαουδική Αραβία, μεγαλύτερη παραγωγός του ΟΠΕΚ, προχώρησε πρόσφατα σε αναθεώρηση της εκτίμησης για το φετινό έλλειμμα του προϋπολογισμού. Πλέον, διπλασιάζεται σε 65,3 δισ. δολάρια ή 5,3% του ΑΕΠ.
Και στην περίπτωση της Νιγηρίας η κατάσταση δεν είναι καλή, με το ΔΝΤ να αναμένει αύξηση του ελλείμματος σε άνω του 4,7% φέτος. Στο Ιράκ, προβλέπεται εκτίναξη από το 4,2% πέρυσι, σε 7,5% το 2025 και 9,2% το 2026. Η κυβέρνηση της Αλγερίας προσπαθεί να περιορίσει το δικό της έλλειμμα, που τρέχει κοντά στο 14%.
Πιο ομαλή είναι η κατάσταση στο Ομάν, με ένα έλλειμμα 1,4% φέτος, όπως και στα Εμιράτα που έχουν πλεόνασμα, αν και μειωμένο.
Κατ’ επέκταση, η κατάσταση οδηγεί τις κυβερνήσεις σε δύσκολες αποφάσεις αναφορικά με το πετρέλαιο: Από τη μια υπάρχει το κίνητρο για αύξηση των ποσοτήτων και για παραβίαση της εσωτερικής πειθαρχίας του καρτέλ από το κάθε μέλος. Από την άλλη, περισσότερα βαρέλια στην αγορά σημαίνουν ακόμα πιο χαμηλές τιμές.
Πάντως, οι αναλυτές θεωρούν ότι η πρόσφατη χαλάρωση των περιορισμών παραγωγής που αποφάσισε ο ΟΠΕΚ, συνδέεται περισσότερο με ευθυγράμμιση στα επίπεδα που ούτως η άλλως έχουν φτάσει να παράγουν ορισμένα μέλη, παρά με περαιτέρω άνοδο.
Προς το παρόν η εξίσωση φαίνεται να ευνοεί τη διατήρηση της παραγωγής σε υψηλά επίπεδα, αντί για τη σύσφιξη. Τα μέλη του καρτέλ επιδεικνύουν μια συμπεριφορά που εκφράζει απαισιοδοξία για τις δυνατότητες επίδρασης στις τιμές. Παράλληλα, η διεθνής αγορά μάλλον υποτίμησε το δημοσιονομικό σκέλος της υπόθεσης όλους τους προηγούμενους μήνες στις εκτιμήσεις της.
Πάντως, αν οι τιμές του αργού πέσουν κάτω από ένα σημείο, ο ΟΠΕΚ αναμένεται να παρέμβει για να αποκαταστήσει κάποια ισορροπία. Δεδομένης της συνεχούς πτώσης του Brent και του WTI, το σημείο αυτό ίσως να μην απέχει πολύ.
