Xαμηλά κρατούν τον πήχη των προσδοκιών τους διπλωματικοί κύκλοι με τους οποίους ήλθε σε επαφή το newsit.gr στις Βρυξέλλες και την Αθήνα σε σχέση με τη δυνατότητα υλοποίησης του «ειρηνευτικού σχεδίου» του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για την Ουκρανία.
Συγκεκριμένα πηγές του newsit.gr από την Αθήνα δεν βλέπουν να προχωρά εν τέλει ένα τέτοιο σχέδιο σαν το τελευταίο του Ντόναλντ Τραμπ, ενώ στις Βρυξέλλες βρίσκονται στα… κάγκελα θεωρώντας πως ανεξάρτητα από το αν οι ΗΠΑ μπορέσουν να το επιβάλλουν με κάποιο τρόπο, είναι «πρόωρο» και «δεν θα περάσει» από πλευράς ΕΕ, και προπαντός από το Βερολίνο, το Παρίσι και τη Βαρσοβία.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Και αυτό γιατί, πρώτα – πρώτα η αποδοχή -από πλευράς ΗΠΑ- της μεταφοράς της ανατολικής Ουκρανίας (την οποία έχει καταλάβει η Ρωσία μετά την εισβολή του 2022) στη ρωσική επικράτεια θα αποτελούσε μία ευθεία αποδοχή πως της αμφισβήτησης της μεταπολεμικής αρχιτεκτονικής παγκόσμιας ασφάλειας, σύμφωνα με την οποία τα σύνορα δεν αλλάζουν με πολεμικό δίκαιο.
Παράλληλα, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, μία ενδεχόμενη τελική αναγνώριση των ρωσικών εδαφικών κερδών στην Ουκρανία θα έθετε σε αμφισβήτηση την αξιοπιστία -αν όχι την de facto σήμερα και de jure αύριο- του ΝΑΤΟ σε σχέση με το αν όντως θα υπερασπίσει -ενεργοποιώντας το άρθρο 5- κάποια χώρα μέλος του αν δεχθεί επίθεση από τη Ρωσία.
Μπορεί, φυσικά, η Ουκρανία να μην είναι μέλος του ΝΑΤΟ, πλην όμως, τονίζουν οι ίδιοι κοινοτικοί κύκλοι, θα μπορούσε να ανοίξει ένας νέος κύκλος επιθετικότητας εκ μέρους της Μόσχας προς άλλες χώρες της ανατολικής Ευρώπης – στη βάση της αποδοχής, εκ μέρους των ΗΠΑ, ρωσικών τετελεσμένων στην Ουκρανία…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μαζί με την μέχρι την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία – αρχιτεκτονική της ασφάλειας μπορεί να τεθεί σε αμφισβήτηση και η -μετά την έκρηξη του πολέμου – «αρχιτεκτονική» της ενέργειας…
Ο λόγος για τις συμφωνίες ΗΠΑ – ΕΕ (στα πλαίσια των εμπορικών συμφωνιών της 27ας Ιουλίου του 2025) για την αγορά αμερικανικής ενέργειας 700 δισ. ευρώ από τους Ευρωπαίους (μαζί και τους Έλληνες) μέχρι το 2028 την ίδια ώρα που είναι σε ισχύ οι κυρώσεις της Δύσης κατά της εισαγωγής ρωσικού φυσικού αερίου και πετρελαίου ενώ τρέχει η διαδικασία συνολικής απεξάρτησης της ΕΕ από τη Ρωσία μέχρι το 2027.
Κύκλοι της αγοράς μετά τη διαρροή του ειρηνευτικού σχεδίου των ΗΠΑ διερωτώνται αν και σε ποιο βαθμό θα μπορούσε να τεθεί σε αμφισβήτηση η παραπάνω διαδικασία, με την συνέχιση -αν και σε μικρότερο βαθμό- της ροής του ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ευρώπη, μαζί και στην Ελλάδα.
Το ενδιαφέρον τους, μάλιστα, στρέφεται ιδίως στα ελληνικά πράγματα, ειδικά μετά τις συμφωνίες μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας, κατά την περασμένη Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2025 για τη μεταφορά αμερικανικού LNG στην ανατολική Ευρώπη, μαζί και την Ελλάδα, οι οποίες έχουν ορίζοντα υλοποίησης το μακρινό 2030.
Όπως επισημαίνει το δελτίο ανάλυσης το οποίο εξέδωσε προχθές (19.11.25) η Εurobank Research «οι συμφωνίες πώλησης LNG για νέα έργα υγροποίησης συνήθως περιλαμβάνουν πολυετείς χρόνους παράδοσης για την υποστήριξη της χρηματοδότησης του έργου, με μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις αγοραστών που επιτρέπουν τη λήψη τελικών επενδυτικών αποφάσεων. Η προμήθεια βάσει της συμφωνίας ξεκινά το 2030 και είναι πιθανό να συνδεθεί με έργα υγροποίησης της Venture Global που βρίσκονται ακόμη υπό κατασκευή και αναμένεται να τεθούν σε λειτουργία γύρω στο 2029 – 2030. Αυτό το χρονοδιάγραμμα συμβαδίζει επίσης με την επέκταση των υποδομών φυσικού αερίου της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένης της ενισχυμένης ικανότητας επαναεριοποίησης και των συνεχιζόμενων αναβαθμίσεων του Κάθετου Διαδρόμου Φυσικού Αερίου».
Συνεπώς, η υλοποίηση των παραπάνω συμφωνιών έχει ακόμα πολύ δρόμο μέχρι την υλοποίηση της και ο δρόμος αυτός ενδεχομένως να είναι στρωμένος με περισσότερα από ένα ειρηνευτικά σχέδια.
Επίσης σε περίπτωση ειρήνευσης στην Ουκρανία σε συνδυασμό με την αναγνώριση των ρωσικών κερδών επί των εδαφών της (από πλευράς ΗΠΑ), στις Βρυξέλλες -σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους με τους οποίους ήλθε σε επαφή το newsit.gr- θα τεθεί σε άλλη βάση και το όλο πρόγραμμα επανεξοπλισμού της ΕΕ, καθώς η τελευταία θα πρέπει να λογαριάζει την άμυνα της χωρίς τις ΗΠΑ και από αυτήν την άποψη, μάλλον μόνο… τυχαίο δεν είναι το γεγονός πως σε όλα ντοκουμέντα που εκδίδει η Κομισιόν για το ReArm EU επαναλαμβάνεται πως η Ρωσία δαπανά στην άμυνα το 7% του ΑΕΠ της και όχι το 5% στο οποίο στοχεύει από τον Ιούνιο του 2025 οι χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Τι σημαίνει αυτό; Αυτό που είχε διαρρεύσει το περασμένο καλοκαίρι το Bloomberg: Πως το 5% δεν λαμβάνει υπόψιν το ενδεχόμενο έστω μερικής αποχώρησης αμερικανικών στρατευμάτων από την Ευρώπη, η οποία θα πρέπει να αντικατασταθεί -και με το παραπάνω- από Ευρωπαϊκές ένοπλες δυνάμεις.
Συνεπώς, στην τελευταία περίπτωση, θα πρέπει, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, να αυξηθούν οι αμυντικές δαπάνες πέραν του 5%, με δραματικές επιπτώσεις στα δημοσιονομικά των χωρών – μελών της ΕΕ, την ίδια ώρα που από το Βερολίνο έως τις Βρυξέλλες αλλά και την Αθήνα, αναζητούνται τρόποι να μπει φρένο στο δημόσιο δανεισμό για την άμυνα και να υπάρξει μέριμνα για περικοπές άλλων τακτικών δαπανών και αύξηση εσόδων.
Και κάτι ακόμα που πολλοί εν Ελλάδι συνειδητά φαίνεται να υποτιμούν: Τι θα σημάνει για τον επόμενο κοινοτικό προϋπολογισμό και χώρες σαν την Ελλάδα, η ταχεία ενσωμάτωση (μετά από μια «ειρήνευση») της Ουκρανίας στην ΕΕ;
Πρώτα – πρώτα, δεν θα στέκει κανένα σενάριο κατάσχεσης των ρωσικών assets στο οποίο έχει εναποθέσει η ΕΕ ένα γιγάντιο μέρος των ελπίδων του για τη χρηματοδότηση της Ουκρανίας και, ιδίως, της άμυνας της. Κατά δεύτερον, επομένως, θα πρέπει η ίδια η ΕΕ να βάλει πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, μέσω κοινοτικών ομολόγων κλπ. Για την ανοικοδόμηση αλλά και τον επανεξοπλισμό της Ουκρανίας, καθώς ακόμα και αν έλθει «ειρήνη» δεν αναμένεται να πάψει η απειλή εξ ανατολών…
