μέλλον με μια σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης και συνέπειας» αναφέρει η εισηγητική έκθεση.
Αλλά είναι διαχωριστική η γραμμή, αποκαθιστά την σχέση εμπιστοσύνης;
Βρέθηκα προχτές με δύο αδελφές φαρμακοποιούς με τον ίδιο τζίρο περίπου 700.000€ η μία πλήρωσε το 2009 φόρο 40.000€ περίπου η άλλη τίποτα και οι δυο για να περαιώσουν θα πληρώσουν 3.220€.
Ποιος θα πείσει αυτή που πλήρωσε το φόρο ότι πρέπει να συνεχίσει να πληρώνει φόρους;
Ποια σχέση εμπιστοσύνης μπορεί να έχει ο φορολογούμενος ο οποίος έχει κληθεί να πληρώσει και την αυτοπεραίωση και τώρα του ζητείται να ξαναπληρώσει;
Ποια σχέση εμπιστοσύνης μπορεί να έχει ο επιχειρηματίας που άνοιξε το μαγαζί του το καλοκαίρι του 2009, το εξόπλισε και το ποσό που του «οφείλει» η εφορία από Φ.Π.Α. αν είναι μεγαλύτερο από 5.000€ δεν μπορεί να περαιώσει, ή ο επιχειρηματίας που του «οφείλει» Φ.Π.Α. η εφορία και που πριν 4 χρόνια είχε μια τυπική παράβαση σήμερα του λέμε ότι το χάνει.
Ποια είναι η λογική όταν φυσικά πρόσωπα που το 2008 είχαν στην ουσία μια κατοικία και το μαγαζί τους εξαιρούνται της περαίωσης;
Τι θα γίνει με τις πολλές χιλιάδες περιπτώσεις που δεν τις έχει επεξεργαστεί το ΣΔΟΕ ή η Δ.Ο.Υ.;
Τι θα γίνει με τους χιλιάδες φορολογούμενους που στην ουσία εδώ και χρόνια έχουν διακόψει την λειτουργία της επιχείρησης τους και δεν έχουν καταθέσει δηλώσεις μέχρι 31.08.2010;
Μάλλον την διαχωριστική γραμμή με το παρελθόν θα είναι πολύ λίγοι αυτοί που θα την περάσουν και αυτοί θα είναι οι φοροφυγάδες.
Νομίζω ότι το καλύτερο σποτ από τον διαγωνισμό που έχει προκηρύξει το Υπουργείο Οικονομικών θα είναι:
ΘΕΛΕΙ Η ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΑΡΧΗ ΝΑ ΧΤΙΣΕΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΑΜΟΙΒΑΙΑΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥΣ;
«ΑΠΟΔΕΙΞΗ»
