Για το θέμα των μισθών ο ΣΕΒ ζητά συγκεκριμένα “αποσύνδεση στην πράξη του καθορισμού και των μεταβολών του κατώτατου μισθού από τις διαδικασίες καθορισμού και τις μεταβολές των μισθών στις επιχειρήσεις ή τους κλάδους, οι οποίοι θα πρέπει να διαμορφώνονται από τα μέρη με βάση τις δυνατότητες των επιχειρήσεων και των κλάδων“.
Προσθέτει ακόμη ότι “όσοι υποστηρίζουν ότι “δεν θέλουμε μισθούς Βουλγαρίας” θα πρέπει να συμπληρώνουν “και γι’αυτό οφείλουμε να υλοποιήσουμε βαθιές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό του κράτους και το άνοιγμα των αγορών“.
Η πρόταση του ΣΕΒ σημαίνει ότι όταν υπάρξει αναπροσαρμογή του κατωτάτου μισθού, αυτή δεν πρέπει να μεταφέρεται αυτομάτως ως αφετηρία των αυξήσεων σε επίπεδο κλάδων και επιχειρήσεων. Με λίγα λόγια οι επιχειρήσεις δεν είναι υποχρεωμένες να καταβάλουν τον κατώτατο μισθό.
“Δεν μπορεί να επιστρέψει ο κατώτατος μισθός στα επίπεδα του 2012”
Ο ΣΕΒ διευκρινίζει ότι δεν τάσσεται υπέρ της μείωσης του κατώτατου μισθού, τονίζει ωστόσο ότι “όσο είμαστε ακόμη στα πρώτα δειλά σημάδια σταθεροποίησης του ΑΕΠ, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας για την μείωση της εκτεταμένης ανεργίας, ενώ δεν αποτελεί προτεραιότητα και βιώσιμη επιλογή η επαναφορά του ονομαστικού κατώτατου μισθού στα επίπεδα 2010-2012, τα οποία ενδέχεται να επιβαρύνουν τον ρυθμό αύξησης της απασχόλησης (και να εντείνουν φαινόμενα αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας)”.
“Βελτίωση του θεσμικού πλαισίου για τα επαγγελματικά ταμεία”
Σχετικά με το νέο ταμείο, ο ΣΕΒ αναφέρεται σε σχετική πρόταση της ΓΣΕΕ και τονίζει ότι θα πρέπει να μελετηθούν σημεία βελτίωσης του θεσμικού πλαισίου για τα Επαγγελματικά Ταμεία, καθώς και οι προϋποθέσεις χρηματοδότησης ενός τέτοιου Ταμείου “λαμβάνοντας υπόψη τους ασφυκτικούς οικονομικούς περιορισμούς της τρέχουσας συγκυρίας τόσο από την πλευρά των εργαζομένων όσο και των εργοδοτών“.
Για την διαιτησία ο ΣΕΒ προτείνει τη θέσπιση νέου συστήματος που θα είναι συμβατό με τις διεθνείς συμβάσεις εργασίας, για όσες περιπτώσεις όπως αναφέρει δεν εμπίπτουν στις «ουσιώδεις υπηρεσίες» (“essential services”) ή δεν αποτελούν απειλή για την κοινωνική ειρήνη. Προσθέτοντας ότι οι διεθνείς κανόνες αποδέχονται σύστημα υποχρεωτικής διαιτησίας μόνον όσον αφορά στις «ουσιώδεις υπηρεσίες», με την στενή έννοια του όρου, δηλαδή σ’ εκείνες των οποίων η διακοπή θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την ζωή, την ασφάλεια ή την υγεία ολόκληρου ή μέρους του πληθυσμού.
Τα άλλα θέματα που θέτει ο ΣΕΒ στον κοινωνικό διάλογο είναι: Το Μέλλον της Εργασίας, Επανεκκίνηση Επιχειρήσεων – Διάσωση Θέσεων Εργασίας, Χρηματοδότηση του Συστήματος Επαγγελματικής Κατάρτισης, των Συνδικαλιστικών Φορέων και των Ινστιτούτων τους, Σύσταση Συμβουλίου Τριμερούς Διαβούλευσης και
Συμφωνία Πλαίσιο με Κατευθυντήριες Γραμμές για Αποτελεσματικές Συλλογικές Διαπραγματεύσεις.
