Πτώση σε ποσοστό 4% στην παγκόσμια κατανάλωση φυσικού αερίου αναμένεται εφέτος, εξαιτίας της πανδημίας που μειώνει τη ζήτηση ενέργειας. Ωστόσο η μείωση της τιμής του και οι πολιτικές για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα αναμένεται να οδηγήσουν σε ανάκαμψη της ζήτησης τα επόμενα χρόνια.
Είναι ενδεικτικό ότι η Ινδία σχεδιάζει να διπλασιάσει σχεδόν το μήκος του δικτύου μεταφοράς φυσικού αερίου της, ενώ η Κίνα θα αυξήσει το δίκτυο φυσικού αερίου περίπου 60% μέχρι το 2025.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αυτό προκύπτει από την Παγκόσμια Έκθεση Φυσικού Αερίου 2020, που δημοσιεύθηκε χθες από την Internation Gas Union (IGU), την ερευνητική εταιρεία BloombergNEF (BNEF) και την Snam, την ιταλική εταιρεία διεθνών υποδομών φυσικού αερίου.
Η έκθεση εντοπίζει πηγή ανάπτυξης στο υγροποιημένο φυσικό αέριο (ΥΦΑ/LNG). Οι εισαγωγές ΥΦΑ ανήλθαν σε 482 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα το 2019, σημειώνοντας αύξηση 13% σε σχέση με το 2018 και, ενώ ο αριθμός αυτός αναμένεται να μειωθεί κατά περίπου 4,2% το 2020, θα μπορούσε όπως επισημαίνεται να ανακάμψει το 2021 γρήγορα στα προηγούμενα επίπεδα, ανάλογα με την επιμονή και τη μακροζωία της πανδημίας.
Η έκθεση εξετάζει επίσης τις προοπτικές χρήσης του υδρογόνου και διαπιστώνει ότι η Γερμανία, η οποία επιδιώκει την ταχεία ανάπτυξή του, θα μπορούσε να προμηθευτεί οικονομικά ανταγωνιστικό υδρογόνο (περίπου 1 δολάριο/kg) το 2050 από διάφορες πηγές, μεταξύ άλλων μέσω ηλεκτρόλυσης από τη δική της εγχώρια παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας, ή μέσω εισαγωγών από αγωγούς από τη Βόρεια Αφρική ή τη Νότια Ευρώπη.
Ο διευθύνων σύμβουλος της Snam, Marco Alverà, δήλωσε: “Η αγορά υδρογόνου βρίσκεται στα πρόθυρα μιας επανάστασης. Ο στόχος είναι να μειωθεί το κόστος του πράσινου υδρογόνου μέχρι να γίνει ανταγωνιστικό με τα ορυκτά καύσιμα σε πολλές χρήσεις κατά τα επόμενα πέντε χρόνια. Ένας έξυπνος τρόπος για να κλιμακωθεί η παραγωγή υδρογόνου είναι η ανάμειξη της με φυσικό αέριο σε υπάρχοντες αγωγούς φυσικού αερίου, κάτι που η Snam δοκιμάζει εδώ και δύο χρόνια. Οραματιζόμαστε ένα μέλλον όπου το καθαρό υδρογόνο που παράγεται στη Νότια Ιταλία ή τη Βόρεια Αφρική μπορεί να μεταφερθεί μέσω των αγωγών μας για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης. Ενώ η προσφορά και η ζήτηση ταιριάζουν με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο, η υποδομή αναμένεται να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην υποστήριξη της διείσδυσης του υδρογόνου στο ενεργειακό μείγμα”.
