Αλλά στο ποιος θα είναι καλύτερος διαχειριστής ενός προγράμματος που ήδη υπάρχει, δηλαδή του 3ου Μνημονίου, με τα υπόλοιπα κόμματα και ιδίως το ΠΟΤΑΜΙ, το ΠΑΣΟΚ και τους ΑΝΕΛ να διαγκωνίζονται ποιος θα είναι καλύτερος “συγκυβερνήτης” στο σκάφος της εξουσίας.
Παρά την προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα και του Βαγγέλη Μεϊμαράκη να πείσουν με ή χωρίς υποσχέσεις ότι διαθέτουν και το “πρόγραμμα” και τα “εργαλεία” να εφαρμόσουν το 3ο Μνημόνιο με όσο το δυνατόν λιγότερες συνέπειες για το λαό η πραγματικότητα είναι σκληρή και για τους δύο.
Ο “οδικός χάρτης” της χώρας είναι δεδομένος, συμφωνήθηκε με τους εταίρους και δανειστές στις 12 Ιουλίου και ψηφίστηκε με διαδοχικές ψηφοφορίες από τη Βουλή στις 15 και 22 Ιουλίου (1ο και 2ο πακέτο προαπαιτούμενων), και τέλος στις 14 Αυγούστου ως 3ο Μνημόνιο, από τις ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ (πλην 43 βουλευτων), των ΑΝΕΛ, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΠΟΤΑΜΙΟΥ!
Ως εκ τούτου την Κυριακή 20/9 αναζητούμε με την ψήφο μας αυτόν ή αυτούς που θα κάνουν πράξη τα συμφωνηθέντα και τα ψηφισθέντα και όχι τα προγράμματα τους, που δεν υπάρχουν άλλωστε ή και αν υπάρχουν με την μορφή “παράλληλων”, “τεμνόμενων” ή “εντός εκτός και επί αυτά” , δεν αλλάζουν επί της ουσίας την ασκούμενη εδώ και πέντε χρόνια πολιτική λιτότητας.
Το ενδιαφέρον είναι ότι η κοινή γνώμη μεταξύ των δύο “μονομάχων”, Τσίπρα και Μεϊμαράκη, είναι ουσιαστικά μοιρασμένη γύρω στο 25-30%, ενώ οι πιθανοί “συνοδοιπόροι” τους μάλλον είναι απαξιωμένοι με ποσοστά κάτω του 8% και όσοι θεωρούν ότι προτείνουν “εναλλακτικό” σχέδιο έχουν καταταγεί με τη βοήθεια της μνημονιακής προπαγάνδας στην κατηγορία των “περιθωριακών”.
Πράγματι το αν υπάρχει “αριστερή” ή “δεξιά” πολιτική εφαρμογής των μνημονίων είναι ένα έργο που μόνο στην πράξη θα δούμε αν έχει βάση, εκτός και αν ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ κ.α. συμφωνήσουν σε μια κυβέρνηση “τεχνοκρατών” πετώντας τη μπάλα στην εξέδρα.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σε μια ύστατη προσπάθεια ανάδειξης των διαφορών με τη ΝΔ απορρίπτει κατηγορηματικά τέτοιου είδους σχέδια “κύκλων” εντός και εκτός Ελλάδας, ενώ αντιθέτως ο πρόεδρος της ΝΔ φαίνεται πιο ανοιχτός στις πάσης φύσεως εκδοχές μιας κυβερνητικής συνεργασίας.
Τα πιο πιθανά σενάρια κυβερνήσεων συνεργασίας με βάση στα όσα λένε οι αρχηγοί μέχρι στιγμής και εάν και εφόσον βγαίνουν τα “κουκιά” είναι:
– ΝΔ-ΠΟΤΑΜΙ
– ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ
– ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
Και αυτό γιατί:
– ο ΣΥΡΙΖΑ αποκλείει “μεγάλο συνασπισμό”, συνεργασία δηλαδή με την ΝΔ, από τη στιγμή μάλιστα που είναι το αγάπημενο σενάριο Βρυξελλών και Βερολίνου
– ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δεν θέλουν να συμπράξουν για ευνόητους λόγους με την ΝΔ
– ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ δεν θέλουν με τίποτα τους ΑΝΕΛ, ενώ το συζητούν για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ
Κάλλιστα το έργο που έχουμε μπροστά μας μπορούσε να έχει τον τίτλο ενός σίριαλ: “Αυτός”δηλ. ο πρωθυπουργός, “Αυτή”δηλ. η κυβέρνηση και τα…”Μυστήρια”, αφού για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά τουλάχιστον, η ψήφος θα σηματοδοτήσει πολιτικές “καραμπόλες” και διεργασίες με άγνωστη προς το παρόν κατάληξη.