Η INTERPOL, η Europol, η εταιρία ασφάλειας Kaspersky και αρχές από διάφορες χώρες ανά τον κόσμο συνεργάστηκαν για να αποκαλύψουν μια πρωτοφανή ψηφιακή ληστεία από χάκερ, συνολικού ύψους $1 δισ. από τράπεζες σε όλο τον κόσμο.
Οι ειδικοί που ασχολήθηκαν με την έρευνα, αναφέρουν ότι την ευθύνη για τη ληστεία έχει μια διεθνής ομάδα από χάκερ η οποία ονομάζεται Carbanak και τα μέλη της είναι από τη Ρωσία, την Ουκρανία, την Κίνα και χώρες της Ευρώπης.
Η ομάδα χάκερ χρησιμοποίησε τεχνικές απευθείας από το οπλοστάσιο των στοχευμένων επιθέσεων γεγονός που μας
δείχνει την αρχή μιας νέας φάσης στην εξέλιξη της ψηφιακής εγκληματικής δραστηριότητας, στην οποία οι κακόβουλοι χρήστες κλέβουν χρήματα απευθείας από τις τράπεζες, αποφεύγοντας να βάλουν τους τελικούς χρήστες στο στόχαστρο.
Από το 2013, οι εγκληματίες προσπάθησαν να επιτεθούν έως και σε 100 τράπεζες, συστήματα ηλεκτρονικών πληρωμών και άλλους χρηματοοικονομικούς οργανισμούς σε περίπου 30 χώρες ενώ μέχρι και τώρα τα στοιχεία δείχνουν ότι οι επιθέσεις τους παραμένουν ενεργές.
Εκτιμάται ότι τα μεγαλύτερα ποσά αποσπάστηκαν με το «χακάρισμα» τραπεζικών συστημάτων και την κλοπή $10 εκατομμυρίων σε κάθε «επιδρομή» της συμμορίας.
Κατά μέσο όρο, κάθε ληστεία είχε διάρκεια 2 έως 4 μήνες, από τη στιγμή της προσβολής του πρώτου υπολογιστή στο εταιρικό δίκτυο μιας τράπεζας έως την τελική κλοπή των χρημάτων.
Οι ψηφιακόί εγκληματίες αποκτούσαν πρόσβαση σε υπολογιστές εργαζομένων μέσω τεχνικών spear-phishing, «μολύνοντας» τα θύματα με το malware Carbanak.
Έπειτα ήταν σε θέση να διεισδύσουν στο εταιρικό δίκτυο, να εντοπίσουν τους υπολογιστές των διαχειριστών και να προχωρήσουν σε παρακολούθηση μέσω video.
Αυτό τους επέτρεπε να βλέπουν και να καταγράφουν ό,τι συνέβαινε στις οθόνες του προσωπικού που ασχολούταν με τα συστήματα μεταφοράς χρημάτων.
Με αυτό τον τρόπο, οι απατεώνες μπορούσαν να μάθουν μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια για τη δουλειά των εργαζομένων και να μιμηθούν τις δραστηριότητες του προσωπικού, ώστε να μεταφέρουν και να ρευστοποιήσουν χρηματικά ποσά.
Πως γίνονταν οι κλοπές
· Όταν ερχόταν η ώρα να ρευστοποιήσουν τα ποσά που απέσπασαν από τις δραστηριότητες τους, οι απατεώνες χρησιμοποιούσαν online τραπεζικά συστήματα ή διεθνή συστήματα ηλεκτρονικών πληρωμών, για να μεταφέρουν τα χρήματα από τους τραπεζικούς λογαριασμούς στους δικούς τους. Σε αυτή την περίπτωση, τα κλεμμένα χρήματα καταθέτονταν σε τράπεζες στην Κίνα και την Αμερική. Οι ειδικοί δεν αποκλείουν την πιθανότητα κι άλλες τράπεζες, σε άλλες χώρες να χρησιμοποιούνταν ως «παραλήπτες».
· Σε άλλες περιπτώσεις, οι ψηφιακοί εγκληματίες διείσδυαν απευθείας στην «καρδιά» των λογιστικών συστημάτων, «μολύνοντας» τα λογιστικά υπόλοιπα των λογαριασμών πριν αποσπάσουν τα έξτρα χρήματα, μέσω συναλλαγών απάτης. Για παράδειγμα, αν ένας λογαριασμός είχε 1.000 δολάρια, οι εγκληματίες άλλαζαν την αξία του σε 10.000 δολάρια και έπειτα μετέφερα τα 9.000 σε δικούς τους λογαριασμούς. Ο κάτοχος του λογαριασμού δεν υποπτευόταν ότι υπήρχε κάποιο πρόβλημα, γιατί το κεφάλαιο των 1.000 δολαρίων ήταν ακόμη εκεί.
· Επιπλέον, οι εγκληματίες αποκτούσαν τον έλεγχο των ATM των τραπεζών και μέσω εντολών τα ρύθμιζαν, ώστε να δίνουν μετρητά σε προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα. Όταν η πληρωμή ολοκληρωνόταν, ένα από τα «πρωτοπαλίκαρα» της συμμορίας περίμενε δίπλα στο μηχάνημα για να πάρει τα λεφτά που προέρχονταν από την «εθελοντική» πληρωμή.
Καλό θα είναι λοιπόν οι τράπεζες να ελέγξουν προσεκτικά τα δίκτυα τους για την πιθανή ύπαρξη του malware Carbanak και αν το εντοπίσουν, να αναφέρουν την εισβολή στις αρμόδιες διωκτικές αρχές.
