Στην ταχέως αναπτυσσόμενη αγορά της αποθήκευσης ενέργειας με σύγχρονες μπαταρίες λιθίου επιχειρεί να αναπτυχθεί περαιτέρω η ελληνική Sunlight μέσω της μεγάλης επένδυσης σε δικό της “Gigafactory”.
Αξίζει να σημειώσουμε, πέραν της προαναφερθείσας επένδυσης, ότι η Sunlight είναι ήδη εκ των κορυφαίων κατασκευαστών διεθνώς, με παραγωγή που το 2022 έφτασε τα 4 εκατομμύρια στοιχεία μπαταριών. Πελάτες της είναι μεταξύ άλλων υπουργεία αμύνης χωρών όπως η Γερμανία και το Ισραήλ, καθώς και πληθώρα επιχειρήσεων σε τομείς όπως τα logistics, η ενέργεια και η βιομηχανία. Ο ελληνικός όμιλος κινείται δραστήρια τα τελευταία χρόνια και στις εξαγορές. Μέσα στο 2023 εξαγόρασε το 51% της Israeli Industrial Batteries, όπως και το 100% της Triathlon Holding.
Πλέον, η προσοχή της διοίκησης στρέφεται στο νέο εργοστάσιο, τη στιγμή που η ζήτηση για αποθήκευση ενέργειας στην Ευρώπη αυξάνεται διαρκώς προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι πράσινης μετάβασης του 2030. Κατ’ επέκταση, η ζήτηση για αυτά τα προϊόντα πρόκειται να αυξηθεί σημαντικά στα χρόνια που θα ακολουθήσουν.
Το εργοστάσιο προϋπολογισμού περί του 1,5 δισ. ευρώ, είναι πιθανό να εγκατασταθεί στην Κοζάνη, αν και ακόμη δεν έχει ληφθεί η τελική απόφαση και υπάρχει η σκέψη να προτιμηθεί η Γαλλία. Από αυτό το ποσό, τα 400 εκατ. θα προέλθουν από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Εδώ ακριβώς είναι που έρχεται η νέα κίνηση της εταιρείας να ορίσει το Νίκο Μαντζούφα ως Chief Funding and Institutional Affairs Officer, ώστε να έχει την ευθύνη ένταξης και παρακολούθησης των έργων της Sunlight Group που χρηματοδοτούνται μέσω αναπτυξιακών πρωτοβουλιών και επενδυτικών νόμων σε Ευρώπη και Αμερική.
Ο κ. Μαντζούφας ήταν μέχρι πρότινος επικεφαλής του Ταμείου Ανάκαμψης, άρα πρόκειται για ιδανικό άνθρωπο να φέρει εις πέρας την όλη προσπάθεια. Χαρακτηριστικό είναι ότι στον τομέα των ΣΔΙΤ, επί της θητείας του, δημοπρατήθηκαν και υλοποιήθηκαν 15 έργα ύψους 2,4 δισ. ευρώ.
Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε ότι η επένδυση της Sunlight είναι απολύτως συμβατή και με τις νέες ευρωπαϊκές πολιτικές που “προμοτάρουν” την παραγωγή εξοπλισμού επί ευρωπαϊκού εδάφους και με ευρωπαϊκά χέρια ώστε να περιοριστεί η εξάρτηση της ηπείρου από τις εισαγωγές.