Το 30% που ανακοίνωσε ο Τραμπ για την Ε.Ε. ως όριο δασμών που θα επιβληθεί από την 1η Αυγούστου, είναι αναμφίβολα πολύ υψηλότερο από εκείνο που ήλπιζαν σαν σημείο συμβιβασμού στις Βρυξέλλες.
Το μεγάλο πρόβλημα όμως, κατά πως φαίνεται, δεν είναι το ύψος των δασμών, αλλά οι αντοχές του «εσωτερικού μετώπου» της Ενωμένης Ευρώπης απέναντι στους αμερικανικούς δασμούς, είτε μείνουν στο 30% μέχρι την 1η Αυγούστου, είτε αλλάξουν και πάλι μέχρι τότε.
Απέναντι στο 30% των αμερικανικών δασμών δεν υπάρχει ενιαία πολιτική στάση από την Ε.Ε.
Η ανακοίνωση των δασμών από την Ουάσιγκτον έχει πυροδοτήσει την διαφοροποίηση των ευρωπαίων εταίρων και μάλιστα σε επίπεδα που δεν είχαν εμφανισθεί σχεδόν ποτέ μέχρι σήμερα.
«Πυρ και μανία» ο Μακρόν απέναντι στην Ουάσιγκτον δεν συζητάει καμία διαπραγμάτευση. Επιφυλακτικός και με διφορούμενη στάση εμφανίζεται ο Μέρτς από το Βερολίνο. Συμβιβασμό ζητάει αμέσως η Μελόνι, ενώ ο Σάντες από την Ισπανία έχει ήδη διαχωρίσει την θέση του από τους υπόλοιπους εδώ και καιρό ήδη στο μέτωπο του ΝΑΤΟ.
Σχεδόν κανένας βέβαια δεν υπολογίζει τι λέει ή τι σκέφτεται η πρόεδρος της Κομισιόν η κα Φον Ντερ Λάϊνεν η οποία διαβεβαίωνε ότι πλησιάζει λύση συνεννόησης με την Ουάσιγκτον…
Η αιτία βέβαια αυτής της διαφοροποίησης είναι υπαρκτή και δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Οι δασμοί του 30% αφ’ ενός «χτυπάνε» με διαφορετικό τρόπο την κάθε μία από τις ισχυρές οικονομίες της Ευρώπης, λόγω διαφορετικών προϊόντων εξαγωγής και εισαγωγών από τις ΗΠΑ. Και αφ’ εταίρου, το πλέον επικίνδυνο, είναι ότι αν γίνουν ξεχωριστές διαπραγματεύσεις άμεσα ή έμμεσα, οι ΗΠΑ έχουν κάθε δυνατότητα να διαφοροποιήσουν την δασμολογική πολιτική τους για διαφορετικά προϊόντα και χώρες, καθιστώντας ακόμα μεγαλύτερη την διάσπαση στο εσωτερικό «μέτωπο» της Ε.Ε.
Θα μπορούσε αυτό να είναι ένα καταλυτικό χτύπημα για την «ενιαία εσωτερική αγορά» της Ε.Ε. όπως σχολίασε χαρακτηριστικά στέλεχος της Κομισιόν με την προϋπόθεση ανωνυμίας την Κυριακή στις Βρυξέλλες.
Λίγο πολύ η δυναμική της διαπραγμάτευσης με τις ΗΠΑ μετά την ανακοίνωση του 30%, διαμορφώνει ένα περιβάλλον σιωπηρού «εσωτερικού εμπορικού πολέμου» στην Ε.Ε. σε συνάρτηση με τις πιέσεις που δέχεται η κάθε κυβέρνηση από τους ισχυρούς βιομηχανικούς και εμπορικούς Ομίλους της κάθε χώρας, για την στάση που μπορεί ή πρέπει να κρατήσει απέναντι στην Ουάσιγκτον.
Και τα περιθώρια ανοχής καθώς φαίνεται είναι ελάχιστα έως και ανύπαρκτα, αν κρίνει κανείς από τα πρώτα σχόλια της γερμανικής πλευράς, στην οποία το «χτύπημα» του 30% θεωρείται «χτύπημα στην καρδιά της βιομηχανίας» της Γερμανίας.
Αν συνυπολογίσει κανείς ότι αυτό έχει συμβεί μετά την πλήρη – εκτός Ισπανίας – αποδοχή από την πλευρά των ευρωπαίων της απαίτησης της Ουάσιγκτον για αύξηση των δαπανών για το ΝΑΤΟ στο 5% του ΑΕΠ, είναι εύκολο να διαπιστώσει ότι η συνέχεια αυτής της «συζήτησης» δεν έχει πολλά περιθώρια υποχωρήσεων από πλευράς ΗΠΑ.
Σε κάθε περίπτωση, η ανακοίνωση δασμών 30% από πλευράς ΗΠΑ για την Ε.Ε., δημιουργεί ένα εντελώς νέο οικονομικό και εμπορικό περιβάλλον.
Διαφορετικό όχι μόνο μεταξύ ΗΠΑ και Ε.Ε., αλλά κυρίως στο εσωτερικό της Ε.Ε. καθώς ενισχύονται για πρώτη φορά σε τέτοιο επίπεδο οι φυγόκεντρες δυνάμεις μεταξύ των χωρών μελών της Ε.Ε.
Είναι ίσως για πρώτη φορά που οι «δυνάμεις συνοχής» που συγκροτούν την Ε.Ε. σαν οικονομική και πολιτική οντότητα, δοκιμάζονται σε τέτοιο επίπεδο, μετά την κρίση του χρέους του 2008 – 10.
Τις επόμενες εβδομάδες υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να κριθούν πολύ περισσότερα πράγματα για την υπόσταση της «Ενωμένης Ευρώπης» από το που θα «κάτσουν» οι δασμοί των εξαγωγών της στις ΗΠΑ.
* Τα Οικονοκλαστικά λόγω αδειών καλοκαιριού, ανανεώνονται κάθε Δευτέρα Τετάρτη και Παρασκευή
