Με λίγα λόγια τα έσοδα κάθε επαγγελματία θα υπολογίζονται για παράδειγμα:
Από το ύψος των εξόδων, όπως το ενοίκιο για την επαγγελματική στέγη ή την αξία του ακινήτου στην περίπτωση που είναι ιδιόκτητο.
Τη μισθοδοσία των υπαλλήλων που απασχολεί ή τις άλλες δαπάνες για τη λειτουργία της επιχείρησης.
Ταυτόχρονα θα υπολογίζεται το ύψος των εξόδων της συντήρησης μηχανημάτων, των αυτοκινήτων και φυσικά τα προσωπικά περιουσιακά στοιχεία του επαγγελματία (τα τεκμήρια διαβίωσης δηλαδή).
Η περιοχή θα παίζει καθοριστικό ρόλο, αφού για παράδειγμα η λειτουργία επιχείρησης σε “ακριβή” γειτονιά “συνεπάγεται” και μεγαλύτερα έσοδα.
Επίσης η παλαιότητα της άσκησης επαγγέλματος συνεπάγεται μεγαλύτερες αμοιβές και έτσι κάποιος επαγγελματίας που ασκεί επιτήδευμα για μια 20ετία θα φορολογείται περισσότερο από έναν νεοεισερχόμενο στο χώρο.
Κάπως έτσι οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα φορολογούνται με βάση τα λεγόμενα “επαγγελματικά” κριτήρια” και ουσιαστικά όχι με βάση το τι δηλώνουν…
Για παράδειγμα ένας υδραυλικός που δραστηριοποιείται στο Χαλάνδρι και απασχολεί δύο υπαλλήλους έχοντας εμπειρία ο ίδιος 20 ετών θα φορολογείται κατά πολύ περισσότερο σε σχέση με έναν νέο υδραυλικό χωρίς υπαλλήλους που δραστηριοποιείται στο Περιστέρι και ξεκίνησε την επιχείρησή του πριν πέντε χρόνια.
Ταυτόχρονα με βάση τα νέα κριτήρια κανείς από τους δύο δεν θα φορολογείται για εισόδημα 12.000 ακόμη και αν αυτό είναι το εισόδημα που θα δηλώσουν.
Διαβάστε επίσης:
