Ο χρόνος τρέχει χωρίς να μπορείς να καταλάβεις την ταχύτητά του. Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από την τελευταία αποστολή του Βασίλη Ντερτίλη. Αποστολή οριστικού “φευγιού” απ΄ αυτόν τον πλανήτη, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου το είχε ταξιδέψει. Όχι ως τουρίστας, αλλά ως ένας άνθρωπος που το μόνο που τον έτρεφε ήταν η περιπέτεια, ο κίνδυνος ,οι υψηλές δόσεις αδρεναλίνης. Όλα αυτά κινούμενος σαν σκιά .
Στα “διαλείμματα” ήταν ο γνωστός αξιωματικός του ΠΝ όπως όλοι θέλουμε να είναι οι αξιωματικοί μας. Αριστοκρατικός ,ευγενής ,μορφωμένος και τζέντλεμαν με τις κυρίες, εξωστρεφής αλλά και πάντα μετρημένος όταν η συζήτηση πήγαινε στα επαγγελματικά του. Γι΄ αυτό και ουδείς απ΄ όσους λέμε ότι υπήρξαμε φίλοι του δεν μπορούν να πουν με βεβαιότητα τι ακριβώς έκανε για αρκετό καιρό μετά από την παραίτησή του από το ΠΝ. Το βέβαιο είναι ότι “έπαιζε” με τον κίνδυνο και πολύ συχνά μας είχε αφήσει άφωνους με τηλεφωνήματά του από διάφορες γωνιές του πλανήτη, όπου μας ανακοίνωνε γεγονότα τα οποία τα ειδησεογραφικά πρακτορεία άρχιζαν να μεταδίδουν αρκετή ώρα μετά! Διαβάστε αναλυτικά στο Onalert
