Ακόμη μια καταγγελία έρχεται στο φως για την «Κιβωτό του Κόσμου» και αποκαλύπτει και άλλες σκοτεινές πλευρές της δομής φιλοξενίας παιδιών.
Η καταγγελία αφορά την δομή της «Κιβωτού» 8.900 τ.μ. στην ακριτική Πωγωνιανή. Πίσω όμως από αυτό το εντυπωσιακό πετρόχτιστο κτίριο με τις όμορφες καμάρες και τη επιβλητική πύλη εισόδου υπάρχει και μια άλλη σκοτεινή πτυχή του κτίσματος που παραμένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
«Είναι δυο πολυκατοικίες. Μια που φαίνεται όμορφη και ωραία και μια άλλη δίπλα από την πίσω πλευρά που είναι οι κότες από κάτω κι έχει πρώτο, δεύτερο, τρίτο όροφος. Δεν φαίνεται και πολύ» αποκαλύπτει ο Γιάννης, πρώην φιλοξενούμενος της δομής.
Σε αυτή λοιπόν την παλιά πολυκατοικία χτισμένη το ’74 με σπασμένα τζάμια και παράθυρα υποχρεώθηκε να ζήσει τον τελευταίο χρόνο του στη δομή ο Γιάννης, που μιλά σήμερα αποκλειστικά στο LIVE NEWS.
«Όταν πήγα στην Πωγωνιανή με έβαλαν σε μια τριώροφη πολυκατοικία. Ήταν πόρτες και παράθυρα σπασμένα. Έμπαινε αέρας, νερά, τα πάντα. Είχα μόνο μια κουβέρτα και εκεί πέρα με είχαν να πάω στη δουλειά και να γυρίσω εκεί μέσα. Μόνο με νερό και φαγητό» καταγγέλλει ο Γιάννης.
Δεν το χωράει ανθρώπινος νους πως για να μείνει σε αυτή την πολυκατοικία ερείπιο μέσα στη δομή, η συμφωνία είχε ως εξής. Το 17χρονο παιδί έπρεπε να δουλεύει ανασφάλιστο όπως αποκαλύπτει σήμερα στο LIVE NEWS και από τα 500 ευρώ που ήταν ο μισθός του να δίνει τα 450 πίσω στη δομή ως ενοίκιο.
«Μου είπαν ότι θα πληρώνω και ενοίκιο 450 ευρώ και μου έλεγαν ότι 500 ευρώ είναι ο μισθός μου. Για να μένω στη δομή μέσα. Κι ήμουν 17 χρονών φανταστείτε, δεν είχα κλείσει 18» δηλώνει.
Όταν τους ρωτούσε πως θα ζήσει τον υπόλοιπο μήνα έχοντας μείνει με 50 ευρώ στην τσέπη;«Τους το έχω πει αλλά μου απαντούσαν και το ρεύμα, το νερό, το σπίτι, το φαγητό ποιος θα τα πληρώσει αυτά;» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Μούτρωσε ο παπά Αντώνης
Έχοντας ήδη ζήσει 6 χρόνια στη δομή της Χίου, ο 17χρονος τότε Γιάννης μετακόμισε στη δομή των Ιωαννίνων με όνειρο να σπουδάσει.
«Εμένα μου υποσχέθηκαν να πάω από τη Χίο στην Πωγωνιανή ώστε να σπουδάσω κάτι και όταν γίνω 18 και βγω έξω στην κοινωνία να βρω μια δουλίτσα. Αυτό ήταν όλο ψέματα» αποκαλύπτει ο Γιάννης.
Φτάνοντας εκεί τον ενημερώνουν πως όχι μόνο δεν θα σπουδάσει αλλά θα εργάζεται σκληρά στους στάβλους και τις αποθήκες και θα ξεκουράζεται στο νέο του σπίτι στην κρυφή πολυκατοικία ερείπιο της δομής. Όταν πήρε το θάρρος, μίλησε για τις συνθήκες αυτές στον πατέρα Αντώνιο.
«Του λέω πατέρα ξέρεις κάτι; Εγώ δουλεύω και μου λένε ότι θα μου κρατάνε 450 ευρώ το μήνα για ενοίκιο και μισθό 500 ευρώ. 50 ευρώ παίρνεις ουσιαστικά από όλο αυτό. Του λένε οι παιδαγωγοί ότι εγώ δεν δουλεύω. Ο πατέρας πίστεψε τους 5-6 παιδαγωγούς που του έλεγαν ότι ο Γιάννης δεν θα πάει μπροστά, δεν πίστεψε εμένα. Μου κατέβασε μούτρα» λέει ο πρώην τρόφιμος.
«Ο πατέρας Αντώνιος είναι άγιος»
Αν και διώχτηκε από την δομή λίγες μέρες μετά το συμβάν, ο Γιάννης νιώθει μόνο ευγνωμοσύνη για τον πατέρα Αντώνιο που τον πήρε από το χέρι σε ηλικία 12 ετών και του προσέφερε στέγη και φαγητό για 8 χρόνια.
«Ο πατέρας Αντώνιος για μένα και πατέρα να τον πω και άγιο να τον πω είναι λίγο. Δεν μπορώ να το περιγράψω αυτό το πράγμα. Εννοείται ότι ο πάτερ δεν γνωρίζει αυτά τα πράγματα το πώς ένας παιδαγωγός συμπεριφέρεται σε ένα παιδί. Είμαι 100% σίγουρος» δηλώνει ο Γιάννης.
Όπως εξηγεί στο LIVE NEWS, ο παπά Αντώνης δεν γνώριζε ούτε για τις τιμωρίες και τις απομονώσεις ούτε και το ξύλο που έριχναν οι παιδαγωγοί.
«Από τις 6 να αρμέξω τις αγελάδες. Να τα καθαρίσω όλα τα ζώα, να τα βγάλω έξω. Αυτό μέχρι τις 3. Μετά τρώγαμε για μισή ώρα και μετά έκανα αποθήκη» περιγράφει.
Το πιο επίπονο για τον νεαρό Γιάννη ήταν το γεγονός πως δεν υπήρχε χρόνος να διαβάσει τα μαθήματα του ώστε να καταφέρει να μπει σε κάποια σχολή. Τελικά σταμάτησε το σχολείο στη Δευτέρα λυκείου.
«Γυρνούσα και επειδή ήθελα να διαβάσω 2-3 ώρες όπως έκανα στη Χίο. Έμενα στα Γιάννενα μου έλεγαν να φάω και να πάω να δουλέψω αποθήκη ή φάρμα. Αυτό είναι το χειρότερο. Όταν έρχονται οι βαθμοί έκραζαν τα παιδιά. Πώς να πάρω καλούς βαθμούς αν δεν με αφήνουν να διαβάσω;».
Ο Γιάννης σήμερα εργάζεται στο Βόλο και όπως λέει η “Κιβωτός” ήταν ένα όραμα του πατέρα Αντωνίου το οποίο όμως, όπως λέει, αμαυρώθηκε από συμπεριφορές παιδαγωγών που καμία σχέση δεν είχαν με την ανατροφή και το μεγάλωμα παιδιών.