Συνεχίζουν τις συγκινητικές κινήσεις τους οι πολίτες της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν έξω από τον ΟΣΕ, ανάβοντας κεριά στη μνήμη των 57 θυμάτων της σιδηροδρομικής τραγωδίας στα Τέμπη, που σήμερα (28.02.2025) συμπλήρωσε 2 χρόνια.
Ανάμεσά στον κόσμο που βρέθηκε έξω από τον ΟΣΕ Θεσσαλονίκης, ήταν και συγγενείς των 57 θυμάτων, που πριν δύο χρόνια θα τους παραλάμβαναν από τον σταθμό.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σε βαρύ κλίμα, κρατώντας κεριά, άφησαν ένα καντήλι ή ένα λουλούδι μπροστά στο «τρενάκι» του ΟΣΕ, όπου σχημάτισαν με κεράκια τον αριθμό 57 με μια καρδιά.
Αφού διάβασαν τα ονόματα όλων των θυμάτων, φώναξαν «αθάνατοι».
Τον αριθμό 57 σχημάτισαν με κεράκια και στην πλατεία Συντάγματος, ενώ συγκεντρωμένο πλήθος βρίσκεται και στο κέντρο της Λάρισας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Λίγο πριν το ρολόι δείξει 23:21, οικογένειες, συγγενείς, φίλοι των θυμάτων και απλοί πολίτες συγκεντρώθηκαν στο σημείο που θα έφτανε το τρένο, αν ολοκλήρωνε το ταξίδι του.
Μιλώντας για τις πρώτες στιγμές της ανείπωτης τραγωδίας, μητέρα θύματος μίλησε για τις χαμένες ελπίδες που είχε, το παιδί της να έχει επιζήσει.
«Ήλπιζα το παιδί μου να ήταν ζωντανό από κάποιο λεωφορείο που ερχόταν με αυτούς που είχαν επιζήσει. Τελικά δεν κατέβηκε το παιδί μου. Τα μετέπειτα είναι γνωστά, δεν θέλω να σταθώ σε αυτά. Αυτό που έχω εγώ να σας πω γιατί δεν πρόλαβα να της δώσω μια τελευταία αγκαλιά, ένα τελευταίο φιλί, θα ήθελα να νιώθετε πολύ τυχεροί όσοι έχετε την οικογένειά σας ολόκληρη και τα παιδιά σας στο σπίτι. Να μη θεωρείτε τίποτα δεδομένο και να τους δείχνετε κάθε φορά, κάθε μέρα, πόσο πολύτιμα σας είναι. Έτσι μόνο θέλω να το πλαισιώσω σήμερα», είπε.
Και πρόσθεσε: «Ούτως ή άλλως έχει πολλή μαυρίλα, έχουμε πολύ πόνο και πάρα πολύ μεγάλο αγώνα. Και μαζί μας ξέρω ότι θα είστε και εσείς, θα είναι ο κόσμος μαζί μας. Ανθρώπινα όμως, να το πω… μαμαδίστικα. Κάθε βράδυ να λέτε στα παιδιά σας πόσο πολύ τα αγαπάτε, κάθε βράδυ να τα αγκαλιάζετε, τίποτα δεν είναι δεδομένο. Μέσα σε πέντε λεπτά σπίτια ρημάζουν, οικογένειες διαλύονται. Έτσι ρήμαξαν και τα δικά μας. Να τα θυμάστε πάντα τα παιδιά μας, πάντα τους ανθρώπους μας. Δεν έχω κάτι άλλο να σας πω».
«Στο δρόμο για τη Λάρισα καλούσα το παιδί μου την Ελισάβετ και δεν απαντούσε το τηλέφωνο. Να μη σας συμβεί ποτέ αυτό το πράγμα. Να καλείτε το παιδί σας και να μη σας απαντάει το τηλέφωνο. Κάποια στιγμή έφτασα στον τόπο του δυστυχήματος, σταμάτησα στην εθνική, αν έχετε δει την κόλαση, κάπως έτσι ήταν από κάτω. (…) Να έρχονται ασθενοφόρα με επιζώντες κι όλοι να τρέχουν να βρουν τον δικό τους άνθρωπο και να έρχονται ασθενοφόρα με μαύρους σάκους. Κι όλοι να φεύγουν μην είναι ο άνθρωπος τους μέσα στον μαύρο σάκο», είπε.
Υπενθυμίζεται ότι όσο σε όλη τη χώρα και όχι μόνο, τόσο και στην Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκε μεγάλο συλλαλητήριο στο κέντρο της πόλης, όπου χιλιάδες έδωσαν το «παρών», αποτίνοντας φόρο τιμής στη μνήμη των 57 αδικοχαμένων ψυχών, για τις οποίες όλη η χώρα θρηνεί.
