Διαβάστε τα σημαντικότερα σημεία του δημοσιεύματος της Die Welt.
”Ένα ξεχασμένο επιχείρημα έρχεται ξανά στην επιφάνεια με αυξανόμενη συχνότητα: η καταστροφή που επέφερε το ναζιστικό καθεστώς κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου σημαίνει ότι η Γερμανία χρωστάει στην Ελλάδα σημαντικές αποζημιώσεις.
Παρόλο που τα αιτήματα για αποζημιώσεις βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα, κάποιος θα μπορούσε να επιχειρηματολογήσει ότι στο πέρασμα των 60 χρόνων που έχουν μεσολαβήσει, αυτά τα αιτήματα έχουν ικανοποιηθεί σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο
Το υψηλό κόστος της κατοχής από τα ναζιστικά στρατεύματα επιβάρυνε την κατεχόμενη χώρα και η ελληνική οικονομία λεηλατήθηκε μέσω εξαναγκαστικών εξαγωγών.Το Τρίτο Ράιχ ανάγκασε την Τράπεζα της Ελλάδος να δανείσει στη Γερμανία του Χίτλερ 476 εκατ. μάρκα χωρίς τόκο.
Τα δεινά τα οποία υπέστησαν οι Έλληνες εξαιτίας των Ναζί είναι αδιαμφισβήτητα. Ωστόσο την ίδια στιγμή, ο ανθρώπινος πόνος δεν μπορεί να μετρηθεί. Ανεξάρτητοι ιστορικοί συμφωνούν ομόφωνα ότι το σύνολο των καταστροφών που υπέστη η Ελλάδα λόγω της γερμανικής κατοχής και οι οποίες μπορούν να μετρηθούν με οικονομικούς όρους, σε απόλυτους αριθμούς και αναλογικά με τον πληθυσμό της χώρας, τοποθετούν την Ελλάδα στην τέταρτη θέση μετά την Πολωνία, τη Σοβιετική Ένωση και τη Γιουγκοσλαβία”.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της Die Welt μετά τη συνέλευση για τις αποζημιώσεις η Ελλάδα έλαβε κυρίως υλικά αγαθά, όπως μηχανήματα, αξίας περίπου 25 εκατ.δολ. που αντιστοιχούν σε σημερινά 2,7 δις δολάρια.
Γιατί οι ΗΠΑ αρνήθηκαν τότε αυστηρότερες οικονομικές αποζημιώσεις;
”Οι Αμερικανοί ηγέτες θυμούνταν τι συνέβη μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η πρώτη δημοκρατία της Γερμανίας, η Δημοκρατία της Βαϊμάρης, εξαντλήθηκε οικονομικά λόγω της αποπληρωμής αποζημιώσεων. Μία από τις επιπτώσεις αυτής της πολιτικής ήταν η άνοδος του Χίτλερ”.
Ποιό ήταν το παρασκήνιο το 1990 όταν και βγήκε η απόφαση πως η Γερμανία δεν θα πληρώσει άλλες αποζημιώσεις.
”Η Ελλάδα αποδέχθηκε τη συνθήκη, αν και είναι σαφές ότι δεν είχε πολλές επιλογές. Μετά από δεκαετίες συνεργασίας με τη Γερμανία, θα ήταν πολιτικά δύσκολο να ζητήσει μεγάλες αποζημιώσεις αν και το ζήτημα των αποζημιώσεων επανερχόταν περιστασιακά στο προσκήνιο από Έλληνες πολιτικούς, κυρίως για να κερδίσουν πόντους στην εσωτερική πολιτική”.
Σύμφωνα με την Die Welt τον Μάρτιο του 1960 υπήρξε συμφωνία Ελλάδας και Δυτικής Γερμανίας για την πληρωμή 115 εκατ. γερμανικών μάρκων σε Έλληνες θύματα των ναζί με τον όρο πως δεν θα απαιτηθούν παραπάνω αποζημιώσεις σε ατομικό επίπεδο.
”Ωστόσο, απόγονοι των θυμάτων συνέχισαν να ζητούν αποζημιώσεις. Η πιο γνωστή υπόθεση αφορά στα παιδιά ων κατοίκων ενός χωριού που λέγεται Δίστομο οι οποίοι σκοτώθηκαν στις 10 Ιουνίου του 1944 σε μία επίθεση που οι Γερμανοί αποκάλεσαν “αντίποινα”. To 1997 εκδικάστηκαν αποζημιώσεις ύψους 37,5 εκατ. Μετά από πολλές νομικές διαμάχες, η υπόθεση βρίσκεται τώρα ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου στη Χάγη”.
Τι λέει η εφημερίδα για το δάνειο 476 εκατ. μάρκων από την Τράπεζα της Ελλάδος;
”Αν αυτά θεωρούνται μορφή ζημιάς που επήλθε λόγω του πολέμου τότε θα πρέπει να επιστραφεί με τη μορφή αποζημιώσεων, ωστόσο η συμφωνία του 1990 προβλέπει ότι η Γερμανία δεν πρέπει να την πληρώσει. Αν τα χρήματα όμως θεωρηθούν κανονικό δάνειο, τότε η Ελλάδα δικαιούται να τα λάβει.Χωρίς τόκους, το ποσό σε σημερινές τιμές αντιστοιχεί σε 14 δις. δολ. Με τόκο 3% μέσα σε 66 χρόνια, ανέρχεται σε τουλάχιστον 95 δισ. δολάρια.Το πρόβλημα ωστόσο είναι το εξής: ακόμα και η μερική αναγνώριση ενός τέτοιου χρέους θα δημιουργούσε προηγούμενο που θα μπορούσε να οδηγήσει σε τεράστιες απαιτήσεις”.
Διαβάστε επίσης :