Εν μέσω γενικευμένης δυσαρέσκειας για την οικονομική κατάσταση ανοίξαν στις 12:00 το μεσημέρι ώρα Ελλάδας οι κάλπες στις ΗΠΑ για την ανάδειξη κυβερνητών και την ανανέωση του Κογκρέσου που ενδέχεται να περάσει στα χέρια των Ρεπουμπλικάνων καθώς οι δημοσκοπήσεις φέρνουν τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα και τους Δημοκρατικούς να χάνουν σημαντικό ποσοστό και να υπολείπονται κατά πολύ των αντιπάλων τους.
Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση του ινστιτούτου Gallup οι Ρεπουμπλικανοί λαμβάνουν ποσοστό 55% έναντι μόνο 40% των Δημοκρατικών μεταξύ των ψηφοφόρων που δηλώνουν ότι προτίθενται να ψηφίσουν.
Δύο χρόνια μετά τη θριαμβευτική εκλογή του Ομπάμα, με την ανάπτυξη και την αγορά εργασίας να κινούνται υποτονικά, οι Δημοκρατικοί αναμένεται ότι θα πληρώσουν το τίμημα στις εκλογές αυτές απέναντι στους Ρεπουμπλικάνους και την υπερσυντηρητική πτέρυγά τους, το “Τσάι Πάρτι”. Εκτός από έδρες στη Γερουσία και τη Βουλή των Αντιπροσώπων αναμένεται ότι θα χάσουν επίσης και αρκετές Πολιτείες.
Στις σημερινές εκλογές θα αναδειχθούν τα 435 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων και θα ανανεωθούν οι 37 από τις 100 έδρες της Γερουσίας. Θα εκλεγούν επίσης 37 νέοι κυβερνήτες, σε σύνολο 50.
Μεταξύ αυτών που κινδυνεύουν να μην επανεκλεγούν είναι και ο επικεφαλής της πλειοψηφίας στη Γερουσία, ο Δημοκρατικός Χάρι Ριντ που παίζει την πολιτική επιβίωσή του στη Νεβάδα, μια Πολιτεία που κατέχει το ρεκόρ ανεργίας και κατασχέσεων σπιτιών στη χώρα. Η υπερσυντηρητική αντίπαλός του, Σαρον Ανγκλ, προηγείται κατά μία μονάδα, σύμφωνα με δημοσκόπηση του ινστιτούτου Public Policy Polling.
Τόσο στη Νεβάδα, όσο και σε άλλες Πολιτείες, το αποτέλεσμα θα εξαρτηθεί από το κατά πόσον οι Δημοκρατικοί είναι σε θέση να κινητοποιήσουν τις κοινωνικές ομάδες που έδωσαν τη νίκη στον Μπαράκ Ομπάμα το 2008: τους νέους, τους μαύρους, τις γυναίκες και τους ισπανόφωνους.
Εάν οι Ρεπουμπλικανοί καταφέρουν να αποσπάσουν την πλειοψηφία στο Κογκρέσο, θα έχουν τη δυνατότητα να αναθεωρήσουν — όπως έχουν ήδη υποσχεθεί — τη μεταρρύθμιση στον τομέα της υγείας και στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ο Ομπάμα θα πρέπει επίσης να βάλει στο περιθώριο τη φιλοδοξία του να μεταρρυθμίσει ή ακόμη και να βρει μια συμβιβαστική πρόταση στα θέματα της κλιματικής αλλαγής, της μετανάστευσης και της εκπαίδευσης.
