Αυξάνεται συνεχώς ο τραγικός απολογισμός των νεκρών από τον σεισμό που έπληξε δέκα επαρχίες της νοτιανατολικής Τουρκίας στα σύνορα με τη Συρία, τα ξημερώματα της Δευτέρας (06.02.2023). Ο αριθμός των θυμάτων και στις δύο χώρες είναι 7.826.
Σύμφωνα με την τελευταία ανακοίνωση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης της Τουρκίας, Φουάτ Οκτάι, οι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους στον σεισμό έφτασαν τους 5.894 και οι τραυματίες τους 34.810. Όπως δήλωσε, τα ελικόπτερα θα συνεχίσουν να επιχειρούν καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας.
Στα Άδανα, πλήθος σεισμόπληκτων έχει βρει καταφύγιο σε σχολείο, όπου θα περάσουν ακόμα ένα βράδυ για να προστατευθούν από τις πολικές θερμοκρασίες. Μεταξύ αυτών, πολλοί ηλικιωμένοι, οι οποίοι μετέβησαν με τα πόδια, με τη βοήθεια συγγενών ή γειτόνων τους.
Adana'da özel bir kolej kapılarını açmış, acilen devletin bütün kurum, misafirhane, hastane, okul ve yurtlarının da bu şekilde depremzedelere açılması lazım. Sela okutmakla olmaz bu işler.#deprem #Turkiye #PrayForTurkey #hatay #antakya #Kahramanmaras #afad pic.twitter.com/9u3K472s4w
— birbitmedinizda (@birbitmedinizda) February 6, 2023
Για αρκετούς ηλικιωμένους δεν είναι η πρώτη φορά που βρίσκονται αντιμέτωποι με έναν καταστροφικό σεισμό.
Ο 86χρονος Κεμάλ κατέβηκε από τον 4ο όροφο μιας πολυκατοικίας υποβασταζόμενος από την 60χρονη κόρη του. «Δεν φοβήθηκα για τη ζωή μου, ανησυχούσα για τις κόρες μου», λέει στο πρακτορείο Reuters, έχοντας ανεβάσει τα πόδια του σε μια καρέκλα, τυλιγμένος σε μια κουβέρτα για να ζεσταθεί. Μια από τις τρεις κόρες του αφηγείται πώς στην κυριολεξία σκαρφάλωσε για να φθάσει στο διαμέρισμά τους και να φέρει στον πατέρα της τα φάρμακα για την καρδιά του και ορισμένα παυσίπονα.
Η 73χρονη Ελίφ είχε ζήσει από κοντά τον σεισμό του 1999 στη Νικομήδεια, που προκάλεσε τον θάνατο περίπου 17.000 ανθρώπων. «Τρέμαμε και κλαίγαμε… Εγώ, η κόρη μου και η εγγονή μου», αφηγείται, τυλιγμένη με μια κουβέρτα στο αμφιθέατρο του σχολείου, έχοντας στο πλάι της την 15χρονη Ναϊμέ.
Ο Κοτζά Χαλίλ Μπουντάκ, περίπου 80 ετών, λέει πως επέζησε από έναν ισχυρό σεισμό σε ηλικία 8 ετών και αισθάνεται τυχερός που κατάφερε το ίδιο για δεύτερη φορά χθες, όταν επισκέφθηκε τα Άδανα για να δει τον γιο του. «Προσπαθούσα να κρατηθώ από τη ντουλάπα, την ώρα που το σπίτι έτρεμε… Ο γιος μου φώναζε “Μπαμπά, μη φοβάσαι”… Βγήκαμε γρήγορα έξω» περιγράφει, έχοντας δίπλα του τη σύζυγο και τα παιδιά τους.
«Ήταν ο πρώτος μεγάλος σεισμός στη ζωή μου», λέει ένας 62χρονος με αθλητική φόρμα, ο οποίος εγκατέλειψε το σπίτι του μαζί με τη σύζυγό του. Εκείνη έχει μια μαντίλα τυλιγμένη στο κεφάλι της και περιεργάζεται ένα αστραφτερό δαχτυλίδι στο χέρι της, χωρίς να μιλά. Δεν δυσανασχετεί για τη δεύτερη νύχτα που θα περάσει στο σχολείο. «Μέσα είναι καλά, τουλάχιστον είναι ζεστά», εξηγεί ο 62χρονος, φέρνοντας στο νου του πως πολλοί άλλοι συνωστίζονται σε σκηνές ή ακόμη και στα αυτοκίνητά τους.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ