Εμβληματικό πρόσωπο της αμερικανικής κωμωδίας, ο Μπιλ Μάρεϊ γιορτάζει τα 75 του – Ιδιοφυής κωμικός και ηθοποιός-θρύλος, κουβαλά όμως και μια σκοτεινή φήμη
Αναπόσπαστο κομμάτι του αμερικανικού κωμικού κινηματογράφου εδώ και μισό αιώνα, ο Μπιλ Μάρεϊ ξεχώρισε με τη μινιμαλιστική του ερμηνεία, το «deadpan» χιούμορ του και την άρνησή του να συμβιβαστεί με τους καθιερωμένους κανόνες. Από το Saturday Night Live μέχρι τα αριστουργήματα του Γουές Άντερσον ή του Τζιμ Τζάρμους, και από τις τεράστιες επιτυχίες όπως το Ghostbusters και το Η Μέρα της Μαρμότας, έχτισε μια μοναδική καριέρα, ισορροπώντας ανάμεσα σε εμπορικές ταινίες και ανεξάρτητες παραγωγές.
Πίσω όμως από την εικόνα του χαρισματικού αντι-ήρωα στον κινηματογράφο του Μπιλ Μάρεϊ, κρύβεται μια προσωπικότητα συχνά περιγραφόμενη ως οξύθυμη και ασταθής. Οι ταραχώδεις σχέσεις του με συναδέλφους και σκηνοθέτες, οι παλιές του εξαρτήσεις και η ροπή του προς την πρόκληση τροφοδότησαν τόσο τον μύθο όσο και τις αντιπαραθέσεις γύρω από το πρόσωπό του.
Κατηγορίες που σκιάζουν την εικόνα του
Παρά την αφοσίωση εκατομμυρίων θαυμαστών και το διαρκές ενδιαφέρον των σημαντικότερων σκηνοθετών, η διαδρομή του Μάρεϊ έχει σκιαστεί από σωρεία κατηγοριών: βίαιοι καβγάδες στα γυρίσματα, προσβλητική συμπεριφορά απέναντι σε ηθοποιούς όπως η Λούσι Λιου ή η Τζίνα Ντέιβις, καταγγελίες για παρενόχληση και μια διαδικασία διαζυγίου με βαριές κατηγορίες για ενδοοικογενειακή βία και εξαρτήσεις.
Αρκετές μαρτυρίες –αν και δύσκολο να επιβεβαιωθούν πλήρως– σκιαγραφούν την εικόνα ενός σπουδαίου αλλά τοξικού ηθοποιού, ικανού να ασκεί πίεση και εκφοβισμό.
Ένας ζωντανός θρύλος
Γεννημένος το 1950 στα προάστια του Σικάγου, μέσα σε μια πολυμελή καθολική οικογένεια, ο Μάρεϊ βρέθηκε από νωρίς στα όρια της εκτροπής – ναρκωτικά, σύλληψη – προτού βρει τη λύτρωσή του στην κωμωδία.
Η άνοδός του ξεκίνησε τη δεκαετία του ’70 με το Saturday Night Live, όπου το σαρκαστικό του χιούμορ και το υποκριτικό του ταλέντο τον εκτόξευσαν στη φήμη.
Γρήγορα κατέκτησε το Χόλιγουντ με επιτυχίες όπως το Meatballs (1979), το Caddyshack (1980) και φυσικά το παγκόσμιο φαινόμενο Ghostbusters (1984).
Πίσω όμως από τις επιτυχίες, ο Μάρεϊ συγκέντρωνε και αντιπαραθέσεις. Στα γυρίσματα της Μέρας της Μαρμότας, η μακρόχρονη φιλία του με τον Χάρολντ Ράμις κατέρρευσε μέσα σε έντονους καβγάδες. Συνάδελφοι μιλούν για λεκτικές και σωματικές συγκρούσεις, ενώ δεν έλειψαν και οι ιστορίες για υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και ναρκωτικών εκείνη την περίοδο.
Από τα τηλεοπτικά του ξεκινήματα μέχρι την εμβληματική ερμηνεία του στο Χαμένοι στη Μετάφραση της Σοφία Κόπολα (που του χάρισε υποψηφιότητα για Όσκαρ), και από τη στενή συνεργασία του με τον Ράμις έως τις δέκα ταινίες που γύρισε με τον Γουές Άντερσον, ο Μάρεϊ σημάδεψε την ιστορία του σινεμά με το απαράμιλλο στυλ του.
Σήμερα, στα 75 του χρόνια, ο ηθοποιός δηλώνει πως θέλει να αφιερωθεί περισσότερο στην πολυμελή οικογένειά του και σε επιλεγμένα νέα πρότζεκτ. Για τους αμετανόητους θαυμαστές του παραμένει ο απόλυτος «γκουρού» του υπαρξιακού χιούμορ· για άλλους, ένα τεράστιο ταλέντο που σπαταλήθηκε από τα πάθη και τον εκρηκτικό του χαρακτήρα.
