Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε ο ηθοποιός Τάσος Χαλκιάς στην εφημερίδα On Time, σχολιάζοντας –μεταξύ άλλων– και τη δήλωση του Παύλου Χαϊκάλη στη δίκη του Πέτρου Φιλιππίδη, ότι «το θέατρο είναι ένα μεγάλο κρεβάτι».
Ο Τάσος Χαλκιάς, με σεβασμό αλλά και σαφή διάθεση αποδοκιμασίας, είπε πως ο Παύλος Χαϊκάλης είναι «ταλαντούχος», αλλά «παθαίνει κάποια σύγχυση» όταν μιλά για θέματα σοβαρότερα από την υποκριτική.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Το θέατρο δεν είναι ένα μεγάλο κρεβάτι. Είναι ένα μεγαλούργημα. Είναι μια ποιητική μορφή λόγου, μια πνευματική κατάσταση, απαραίτητη τροφή για τον νεοέλληνα», τόνισε χαρακτηριστικά.
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ο Τάσος Χαλκιάς μίλησε με συγκίνηση για την αγάπη του κόσμου αλλά και για την ουσία του «φτωχού θεάτρου», υπογραμμίζοντας ότι «η λιτότητα είναι μέγεθος σπουδαίο» και ότι ο ηθοποιός από μόνος του μπορεί να δημιουργήσει ολόκληρη παράσταση.
Σε αγαπάει πολύ ο κόσμος. Έχεις εισπράξει πολλή αγάπη;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Ναι, είμαι ευγνώμων. Έχω εισπράξει και εισπράττω πολλή αγάπη από τον κόσμο. Είμαι γεμάτος. Εγώ διάλεξα στη ζωή μου να υπηρετήσω το θέατρο από τη σκοπιά και μόνο του ηθοποιού, γιατί οι σπουδαίοι δάσκαλοι μου μου δίδαξαν ότι ο ηθοποιός είναι το θέατρο. Το θέατρο είναι η υποκριτική τέχνη. Δηλαδή η τέχνη του ηθοποιού. Τίποτε άλλο. Η σκηνοθεσία, η σκηνογραφία και τα λοιπά είναι περιττά, ο ηθοποιός μπορεί να κάνει παράσταση και χωρίς αυτά. Βγάζω ένα άτομο στη σκηνή με ένα απόλυτο μαύρο ριντό γύρω γύρω, δηλαδή με μηδενικό σκηνικό, κρατάω ένα ξυλαράκι στα χέρια μου και δίπλα μου είναι ένα ντενεκάκι και κάθε τόσο το χτυπάω, οπότε δημιουργώ έναν μουσικό περίγυρο, ανάβω το κινητό μου ή έναν φακό κι έτσι δημιουργώ φωτισμό στο μονόλογο μου».
«Έλεγε ο μεγάλος Πολωνός θεατρικός σκηνοθέτης και ηθοποιός, Γιέρζι Γκροτόφσκι, ο οποίος έγραψε το βιβλίο “Για ένα φτωχό θέατρο”, μαθητής του επίσης σπουδαίου Κονσταντίν Στανισλάφκι: “Το θέατρο δεν είναι τίποτα παρά ένας ηθοποιός σε ένα σκαλάκι παραπάνω απ’ αυτό που ονομάζεται πλατεία κι ένας θεατής – ακροατής από την άλλη μεριά που να τον ακούει”. Αυτό είναι το θέατρο και το “φτωχό θέατρο” δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε λεφτά και δεν κάνουμε κάτι παραπάνω. Σημαίνει ουσία. Η λιτότητα είναι μέγεθος σπουδαίο».
«Η απλοϊκότητα είναι λάθος. Όπως και ο λαός είναι κάτι πάρα πολύ μεγάλο και σπουδαίο. Ο λαϊκισμός τον κατεβάζει, όχι τον λαό, αυτούς που τον χρησιμοποιούν. Και τον χρησιμοποιούν όλοι, μηδενός εξαιρουμένου από τους πολιτικούς, εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια».
Ποια είναι η άποψη σου σχετικά με αυτό που είπε ο συνάδελφος σου, Παύλος Χαϊκάλης στη δίκη του Πέτρου Φιλιππίδη, ότι «το θέατρο είναι ένα μεγάλο κρεβάτι».
«Ο Παύλος είναι ένας πολύ ταλαντούχος άνθρωπος αλλά, δυστυχώς, όταν πρόκειται να εκφέρει μια γνώμη για κάτι πολύ πιο σημαντικό από το ρόλο του, παθαίνει κάποια σύγχυση. Το θέατρο δεν είναι ένα μεγάλο κρεβάτι. Το θέατρο είναι ένα μεγαλούργημα. Το θέατρο είναι μια ποιητική μορφή λόγου, μια πνευματική κατάσταση, απαραίτητη “τροφή” για τον νεοέλληνα».
