Οι ήρωες αναμένεται να έρθουν αντιμέτωποι με νέα σοβαρά και προβλήματα στη συνέχεια της σειράς «Άγιος έρωτας», που προβάλλεται από τον ALPHA.
Σύμφωνα με το περιοδικό MyTV, το τελευταίο επεισόδιο της χρονιάς στον «Άγιο έρωτα» στον ALPHA, η Πόπη και ο Γιάννος διαφεύγουν με τη μικρή Ελευθερία, κυνηγημένοι από τον ίδιο τους τον φόβο και αποφασισμένοι να γλιτώσουν πάση θυσία από τις συνέπειες των πράξεών τους. Το ταξίδι τους προς τα σύνορα μοιάζει με ασφυκτικό αγώνα δρόμου, όμως η τύχη τούς γυρίζει την πλάτη όταν ο Κλεάνθης αναγνωρίζει το παιδί και επεμβαίνει χωρίς δεύτερη σκέψη.
Με μια απελπισμένη, σχεδόν ηρωική κίνηση, τους σταματά και τους αναγκάζει να επιστρέψουν στη Στέρνα, αποφασισμένος να τους παραδώσει στη χωροφυλακή και να βάλει τέλος στην περιπέτεια του κοριτσιού. Στην εκκλησία, όπου οδηγείται για ασφάλεια η μικρή Ελευθερία, ο πατέρας Νικόλαος και η Χλόη τη συναντούν ξανά. Η συγκίνηση ξεχειλίζει, τα μάτια τους γεμίζουν δάκρυα ανακούφισης, οι φωνές τους σπάνε από χαρά. Η απώλεια μετατρέπεται για μια στιγμή σε θαύμα.
Πριν όμως προλάβουν να ανασάνουν, η γη σείεται εκ νέου με πρωτοφανή ορμή. Ο σεισμός ξεσπά με λύσσα και σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του: σπίτια υποχωρούν, δρόμοι σκίζονται, το ξενοδοχείο της περιοχής καταρρέει σαν χάρτινος πύργος. Η Πόπη και ο Γιάννος, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ξεφύγουν μέσα στο χάος, παγιδεύονται στα συντρίμμια. Η γη ανοίγει κάτω από τα πόδια τους και τους καταπίνει, σφραγίζοντας οριστικά τη μοίρα τους. Ο θάνατός τους μοιάζει αναπόφευκτος, σαν η ίδια η καταστροφή να τους ζητά λογαριασμό για τις επιλογές που υπήρξαν η αφετηρία τόσου πόνου.
Την ίδια στιγμή, ο Κλεάνθης βρίσκεται στο προαύλιο της εκκλησίας, προσπαθώντας να προσανατολιστεί μέσα στο πανδαιμόνιο. Μπροστά στα μάτια του, το καμπαναριό κλονίζεται, ρωγμές ανοίγουν στα θεμέλιά του και σε μια στιγμή απόλυτης φρίκης η βαριά καμπάνα ξεριζώνεται και πέφτει πάνω του. Τα πόδια του συνθλίβονται, ο πόνος είναι ανείπωτος και ο Κλεάνθης ακινητοποιείται, παγιδευμένος κάτω από μάρμαρα και σίδερα, ενώ γύρω του ο κόσμος συνεχίζει να καταρρέει.
Οι δρόμοι έχουν καταστραφεί, οι διαδρομές προς την πόλη έχουν αποκοπεί και κανένα σωστικό συνεργείο δεν μπορεί να πλησιάσει τη Στέρνα. Έτσι, ο Χάρης, ο γιος του Κλεάνθη, αναλαμβάνει μόνος του τη μάχη για τη ζωή του πατέρα του. Για μέρες στέκεται στο πλευρό του, καθαρίζει τις πληγές του με ό,τι διαθέτει, τον ξεδιψά, του απαλύνει τον πόνο όπως μπορεί. Δεν έχει ούτε φάρμακα ούτε ιατρικά εργαλεία: έχει μόνο την αγωνία και την επιμονή του. Κι όμως, ο Κλεάνθης χειροτερεύει. Η μόλυνση εξαπλώνεται, ο πυρετός ανεβαίνει, το σώμα του εξαντλείται ώρα με την ώρα. Ο Χάρης βλέπει τον πατέρα του να λυγίζει και μοναδική του παρηγοριά είναι να του κρατά το χέρι και να ψιθυρίζει ευχές για ένα θαύμα. Όταν τελικά τα σωστικά συνεργεία καταφέρνουν να ανοίξουν δίοδο, ο Κλεάνθης μεταφέρεται εσπευσμένα στο νοσοκομείο.
Οι γιατροί, σοκαρισμένοι από τη σοβαρότητα των τραυμάτων του, αποφασίζουν ότι ο ακρωτηριασμός των ποδιών είναι η μοναδική του ελπίδα. Η επέμβαση πραγματοποιείται άμεσα, αλλά το σώμα του έχει ήδη εξαντληθεί από τις τόσες ημέρες ακινησίας, τον πόνο και τη μόλυνση. Η κατάστασή του παραμένει κρίσιμη και το νοσοκομείο γεμίζει σιωπή και αγωνία. Στο πλευρό του βρίσκεται η Σμαρώ, η γυναίκα με την οποία ο Κλεάνθης μοιράζεται μια βαθιά, αληθινή αγάπη. Δεν φεύγει στιγμή από κοντά του: του κρατά το χέρι, του μιλά με τρυφερότητα, του δίνει κουράγιο όταν εκείνος πνίγεται από τον πόνο και την αδυναμία. Όμως η δοκιμασία του δεν τελειώνει εκεί.
Τη νύχτα που ακολουθεί ο Κλεάνθης παλεύει με την αναπνοή του, με τον πόνο και την εξάντληση. Το επόμενο πρωί μπαίνει σε βαθιά καταστολή. Όταν η νοσοκόμα ανακοινώνει στη Σμαρώ και στην Ειρήνη το μοιραίο, ο χρόνος μοιάζει να σταματά. Η είδηση της απώλειας πέφτει σαν κεραυνός. Ο Χάρης καλείται να αποχαιρετήσει τον πατέρα του και το κάνει με βαριά καρδιά.
Η Σμαρώ ξαπλώνει δίπλα στον αγαπημένο της, τον αγκαλιάζει, τον φιλά, του μιλά για την αγάπη που τους ένωνε και ψιθυρίζει μέσα στους λυγμούς της: «Θα είμαστε μαζί για πάντα».
Ο Παύλος αντιμέτωπος με το τέλος
Μέσα στην ανελέητη μανία του σεισμού, ο Παύλος χάνει τον έλεγχο. Ο πανικός τον κυριεύει, η καρδιά του δεν αντέχει την πίεση και τα γεγονότα που εξελίσσονται σαν λαίλαπα γύρω του. Χτυπημένος από φόβο, παθαίνει καρδιακό επεισόδιο. Η ζωή του κρέμεται από μια κλωστή, την ίδια στιγμή που η Στέρνα μετρά πληγές και απώλειες. Σε έναν κόσμο που γκρεμίζεται, οι άνθρωποι αποκαλύπτονται. Άλλοι γράφουν ιστορίες γενναιότητας και αγάπης, άλλοι αφήνονται στη δίνη του σκοταδιού και κάποιοι φεύγουν, αφήνοντας πίσω τους ένα φως που κανένας σεισμός δεν μπορεί να σβήσει, όπως ο Κλεάνθης…
