Το απίστευτο περιστατικό που “πρόδωσε” ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης σε συνέντευξη του.
Στο πιο ακραίο σκηνικό περιστατικό που έχει βιώσει καθώς και το ελληνικό #MeToo αναφέρθηκε ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης μιλώντας στον Κώστα Τσουρό και την κάμερα του MEGA Καλημέρα το πρωινό της Τρίτης.
“Πήγα να πάρω φωτιά ολόκληρος! Πήγα να βάλω φωτιά και να πάρω φωτιά. Το 2004 στην παράσταση του Ιππόλυτου ήταν από κάτω ο Τομ Χανκς, ο τότε πρωθυπουργός και εγώ φορούσα κάποια λινά μακριά ρούχα από αυτά που φορούν στο αρχαίο δράμα.
Υπήρχαν κάποια κεριά και πήραν όλα φωτιά μαζί και έγινε μια πολύ μεγάλη φλόγα. Την ώρα που έπαιζα, γιατί ήμουν μόνος στη σκηνή, προσπαθούσα να την σβήσω με το ρούχο μου. Κανείς δεν έκανε τίποτα γιατί όλοι ήταν τρομαγμένοι. Εγώ συνέχισα να παίζω προσπαθώντας να σβήσω την φωτιά και ήταν οριακά πολύ επικίνδυνο. Βέβαια, θα ήταν και πολύ εντυπωσιακό το να καώ στην Επίδαυρο!
Ο τότε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, ο αείμνηστος Νίκος Κούρκουλος σηκώθηκε, σαν στο σπίτι του που λέμε, με μια φοβερή εγρήγορση, λεβεντιά και ικανότητα, έκανε γύρω γύρω τη σκηνή ήπια, πήρε ένα σεντόνι. Ανέβηκε στη σκηνή και το έσβησε μόνος του”.
Επίσης, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης σημείωσε με σαφήνεια πως “το κομμάτι του #MeToo έχει ανοίξει πλέον θεσμικά, δηλαδή η κακοποίηση στον χώρο της εργασίας και δεν έχει νόημα να ασχοληθώ εγώ προσωπικά με ότι έχει γίνει μέχρι τώρα αλλά θέλω να πω το εξής. Έχει μια σημασία. Δηλαδή πλέον υπάρχουν τα εργαλεία που δεν υπήρχαν πριν τόσο τα θεσμικά όσο και η δυνατότητα στους ανθρώπους, όταν κακοποιηθούν, να μπορέσουν να μιλήσουν για αυτό. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Ένα από τα δικά μου ζητούμενα πλέον για το τι θα γίνει από δω και πέρα είναι το #MeToo να μη μείνει σε ένα επίπεδο καταγγελιών γνωστών ανθρώπων από γνωστούς ανθρώπους αλλά να μπορεί να φτάσει στο να αγγίξει και να προστατέψει αγνώστους ανθρώπους από αγνώστους ανθρώπους”.
“Αν δει κανείς τη μεγάλη εικόνα, έξω από τα λάθη, θεωρώ ότι υπάρχει μια ολόκληρη γενιά η οποία δεν χρειάζεται ούτε νόμους ούτε κανόνες για να συμπεριφερθεί όπως πρέπει. Μπορώ να εγγυηθώ πως η πλατιά μάζα των ανθρώπων, ανδρών και γυναικών, που κάνουν θέατρο σε αυτή τη χώρα σήμερα είναι άνθρωποι ευγενείς, καλόψυχοι, ανοιχτοί, αισιόδοξη και με διάθεση να βρεθούν και να ενωθούν με τους άλλους.
Αυτό έχω μεγάλη ανάγκη να το πω” πρόσθεσε ο ηθοποιός και σκηνοθέτης στην πρωινή εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη στο Μεγάλο Κανάλι. “Η πλατιά μάζα των ανθρώπων του θεάτρου είναι άνθρωποι υψηλού ψυχικού επιπέδου”.
“Έχουμε ακούσει για περιπτώσεις που είναι 4, 5, 10, 15, 25; Δεν ξέρω… Τρεις με τέσσερις ξέρουμε. Όλα αυτά τα ονόματα που έχουμε ακούσει είναι τρία, τέσσερα, πέντε. Το σύνολο των εργαζομένων στο θέατρο πρέπει να ξεπερνάει μαζί με τους συντελεστές τους δημιουργικές τους 100.000 ανθρώπους. Δεν τις πρόλαβα αυτές τις σκληρές συμπεριφορές εγώ, δεν τις έζησα.
Έζησα περίεργους ανθρώπους και ιδιοσυγκρασιακούς ανθρώπους. Αυτό όμως όχι με έναν τρόπο που να αισθανθώ ποτέ ότι υπάρχει πρόβλημα. Δεν θα επέτρεπα ποτέ να βρεθώ σε έναν χώρο στον οποίο θα συνέβαινε κάτι το οποίο θα προσέβαλε εμένα σαν θεατή μιας κακοποίησης και θα τον άφηνα να περάσει. Όχι τώρα, αλλά από όταν ήμουν 20 χρονών.