Το διεθνές νομισματικό σύστημα ενδέχεται σταδιακά να απομακρυνθεί από την αποκλειστικότητα του δολαρίου και να στραφεί σε ένα πλαίσιο όπου θα συνυπάρχουν περισσότερα παγκόσμια νομίσματα, σύμφωνα με τον Φάμπιο Πανέτα, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).
Ενώ το δολάριο αναμένεται να παραμείνει κυρίαρχο νόμισμα, «ο κόσμος μπορεί σταδιακά να κινηθεί προς μια πιο πολυπολική πραγματικότητα. Μια τέτοια μετάβαση θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγαλύτερη διαφοροποίηση, αλλά ενδεχομένως και σε αυξημένη αστάθεια και κίνδυνο μετάδοσης, εάν δεν υπάρξει επαρκής συντονισμός», ανέφερε ο Πανέτα του ΕΚΤ σε ομιλία του στο Δουβλίνο την Τρίτη (9.12.25).
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο Πανέτα, ο οποίος είναι επίσης επικεφαλής της Τράπεζας της Ιταλίας, δήλωσε ότι η χρηστή διακυβέρνηση είναι το κλειδί για τη διαχείριση τέτοιων κινδύνων. Είπε ότι οι πυλώνες της νομισματικής σταθερότητας παραμένουν η εξουσία του κράτους και οι ανεξάρτητες κεντρικές τράπεζες, σύμφωνα με το Bloomberg.
Η τριετής έρευνα της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο έδειξε ότι το δολάριο ΗΠΑ συνέχισε να κυριαρχεί στις παγκόσμιες αγορές συναλλάγματος και αποτελούσε το 89,2% όλων των συναλλαγών, από 88,4% το 2022. Το μερίδιο του ευρώ υποχώρησε στο 28,9% από 30,6%, ενώ το μερίδιο του ιαπωνικού γιεν παρέμεινε περίπου σταθερό στο 16,8%.
Η Ευρώπη εργάζεται για την ενίσχυση της στρατηγικής της αυτονομίας, μια ώθηση που περιλαμβάνει τη δυνατότητα στο ευρώ να διαδραματίσει έναν πιο παγκόσμιο ρόλο. Το μπλοκ έχει βελτιώσει τις διασυνοριακές πληρωμές, έχει ενισχύσει τα συστήματα ασφαλείας ρευστότητας και εργάζεται για την αύξηση της ψηφιοποίησης των χρηματοπιστωτικών υποδομών του.
Ο Πανέτα τόνισε ότι η Ευρώπη χρειάζεται πιο ρευστές κεφαλαιαγορές και ισχυρότερες οικονομίες με υψηλότερα επίπεδα επενδύσεων, ώστε να μπορέσει να αποκτήσει πιο ουσιαστικό ρόλο στο διεθνές νομισματικό σύστημα.
Όπως ανέφερε ο ίδιος, η μελλοντική του διαμόρφωση «θα εξαρτηθεί από αργά εξελισσόμενους παράγοντες, όπως η εξασθένηση ορισμένων παραδοσιακών στηριγμάτων του δολαρίου, η άνοδος της Κίνας και η πρόοδος της Ευρώπης προς βαθύτερη ολοκλήρωση».
