Μελέτη ΤτΕ: Στα κέρδη των επιχειρήσεων οφείλεται ο πληθωρισμός από το 2021 και μετά

Ευρήματα μελέτης της Τράπεζα της Ελλάδας (ΤτΕ) δείχνουν ότι τα κέρδη των επιχειρήσεων αποτελούν την κύρια συνιστώσα των πληθωριστικών πιέσεων από το 2021 και έπειτα, τόσο στην ευρωζώνη όσο και στην Ελλάδα.

Η μελέτη της ΤτΕ αναφέρει πως το κόστος εργασίας σχετίζεται επίσης θετικά με την εξέλιξη του πληθωρισμού, ωστόσο, η συνεισφορά του είναι μικρότερη από αυτή των κερδών. Όσον αφορά την ελληνική οικονομία ειδικότερα, η σημαντική αύξηση των κερδών συνδέεται πρωτίστως με τον τομέα των υπηρεσιών, ο οποίος είχε τη μεγαλύτερη συμβολή στο ρυθμό αύξησης των κερδών ανά μονάδα προϊόντος, ακολουθούμενος από τον τομέα της βιομηχανίας (εκτός κατασκευών).

Παράλληλα, παρατηρείται αύξηση των περιθωρίων κέρδους, ιδιαίτερα στον τομέα των υπηρεσιών, γεγονός που ενδεχομένως αντικατοπτρίζει αλλαγές που επέφεραν στις τιμολογιακές στρατηγικές τους οι επιχειρήσεις του συγκεκριμένου τομέα προκειμένου να διασφαλίσουν την κερδοφορία τους.

Τα αποτελέσματα των προσομοιώσεων υποδηλώνουν ότι μια προσωρινή αύξηση του πληθωρισμού των τιμών των εισαγομένων προκαλεί εγχώριες πληθωριστικές πιέσεις και δυσμενείς επιπτώσεις στην οικονομική δραστηριότητα, καθώς αυξάνεται το κόστος παραγωγής των εγχώριων επιχειρήσεων. Ωστόσο, το μέγεθος και η επιμονή του πληθωρισμού εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την ύπαρξη δυσκαμψιών στους πραγματικούς μισθούς.

Οι οικονομίες που χαρακτηρίζονται από υψηλό βαθμό δυσκαμψίας των πραγματικών μισθών αντιμετωπίζουν ισχυρότερες και πιο επίμονες πληθωριστικές πιέσεις συγκριτικά με τις οικονομίες που χαρακτηρίζονται από χαμηλότερο βαθμό δυσκαμψίας των πραγματικών μισθών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι επιχειρήσεις στις χώρες με υψηλό βαθμό δυσκαμψίας των μισθών αδυνατούν να απορροφήσουν το αυξημένο κόστος παραγωγής μειώνοντας το εργατικό κόστος, με αποτέλεσμα να μετακυλίεται μεγάλο μέρος του αυξημένου κόστους παραγωγής στις τελικές τιμές.

Αντιθέτως, στις οικονομίες με χαμηλό βαθμό δυσκαμψίας των πραγματικών μισθών, οι επιχειρήσεις έχουν μεγαλύτερη ευελιξία στη διαχείριση των αυξημένων τιμών των εισαγομένων, με αποτέλεσμα να μετριάζεται τόσο η ένταση των πληθωριστικών πιέσεων όσο και οι αρνητικές επιδράσεις στην παραγωγή και την απασχόληση.