Δραματικό είναι το κλαδικό φόντο της πτώχευσης της ιστορικής οινοποιίας Τσάνταλη και αυτό δεν είναι άλλο από τη κατάρρευση της παραγωγής, της εξαγωγής αλλά και της εγχώριας κατανάλωσης κρασιού.
Και αυτό γιατί σύμφωνα με τα στοιχεία τα οποία δημοσιεύει ο Κλαδικός Εθνικός Αγροτικός Συνεταιρισμός Αμπελοοινικών Προϊόντων (ΚΕΟΣΟΕ), από το 2004 – 2005, πέραν από ορισμένες συγκυριακές “εκλάμψεις”, η παραγωγή κρασιού στην Ελλάδα βρίσκεται σε συνεχή πτώση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το σημείο τομής φαίνεται πως ήταν την περίοδο 2013 – 2014, δηλαδή στο αποκορύφωμα της ύφεσης κατά την εποχή των Μνημονίων. Από και πέρα, έσπασε το “φράγμα” της παραγωγής των 3 εκατ. εκατόλιτρων, φτάνοντας πλέον σε ένα βήμα πριν πέσει κάτω από 2 εκατ.
Συγκρίνοντας κανείς την παραγωγή πριν σχεδόν 10 χρόνια (4,2 εκατ. εκατόλιτρα) σε σχέση με εκείνη του 2022-2023 (2,1 εκατ. εκατόλιτρα), έχει υποδιπλασιαστεί δηλαδή έχει πέσει στο μισό.
Γιγάντια ήταν η πτώση στην παραγωγή μεταξύ του 2021-2022 και 2022 – 2023, καθώς ανήλθε στο 13%.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η ίδια τάση, δηλαδή του υποδιπλασιασμού σημειώνεται και στην εγχώρια κατανάλωση, καθώς από τα 3,2 εκατ. εκατόλιτρα το 2004 – 2005 έπεσε στα μόλις 1,8 εκατ. εκατόλιτρα το 2022 – 2023.
Όσον αφορά τις εξαγωγές κρασιού, ανήλθαν το 2022 – 2023 σε 299 εκατ. εκατόλιτρα έναντι 280 εκατ. εκατόλιτρα το 2021 – 2022. Σημειώνεται πάντως πως το 2000 – 2001, οι ελληνικές εξαγωγές κρασιού ανερχόντανε σε 750 εκατ. εκατόλιτρα! Το σημείο – τομής ήταν το 2001 – 2002, δηλαδή κατά την κυκλοφορία του ευρώ, οπότε οι εξαγωγές σε γενικές γραμμές έπεσαν στο μισό.
Παράλληλα, οι εισαγωγές κρασιού δείχνουν μια αναλόγως σταθερή πορεία, φτάνοντας στο 2022 – 2023 στα 181 εκατ. εκατόλιτρα έναντι 188 εκατ. την προηγούμενη σεζόν.
