Ένα νησί ηδυπαθές, φτιαγμένο από ζάχαρη και τροπικά φρούτα. Ελάτε σε ένα ταξίδι αισθήσεων, σε μια μαγική νησιωτική επικράτεια, λατρεμένη του μεγαλοφυούς ζωγράφου Γκωγκέν.
Μια γη φτιαγμένη από λάβα
Η Ταϊτή, με περίπου 45 χιλιόμετρα μήκος, είναι στο επίκεντρο ενός πολύ ενδιαφέροντα βυθού με κοραλλιογενείς υφάλους, λιμνοθάλασσες και μικροσκοπικά νησάκια. Χωρίζεται σε δύο τμήματα, δύο ηφαιστειακούς κώνους ουσιαστικά, την Ταχίτι Νούι στα βόρεια, την Μεγάλη Ταϊτή δηλαδή, και την Ταχίτι Ίτι, την Μικρή Ταϊτή στα νότια μεταξύ τους υπάρχει μια πολύ στενή λωρίδα, ένας ισθμός, στον οποίο απλώνεται η χαριτωμένη πολιτεία Ταραβάο. Το υψηλότερο και θεαματικότερο όρος της Ταϊτής είναι το Οροχένα, με 2.241 μέτρα υψόμετρο. Ουσιαστικά το νησί είναι ένα μεγάλος ορεινός όγκος, με τραχύ και ενδιαφέρον έδαφος, γεμάτο σπήλαια, μικρές λίμνες, καταρράκτες και φαράγγια, τροπική βλάστηση με κοκοφοίνικες, ιβίσκους, πάνδανους και τροπικά φρούτα, που περικλείεται από μια εύφορη πεδιάδα, η οποία κατεβαίνει μέχρι την θάλασσα. Η Ταχίτι Νούι είναι το οικιστικό κέντρο, όπου σε πόλεις όπως η Παπεέτε συγκεντρώνονται τα περισσότερα ισπανικά και γαλλικά αξιοθέατα, αλλά και τα πανεπιστήμια και η σύγχρονη ζωή, ενώ η Ταχίτι Ίτι είναι η απομονωμένη και γραφική Ταϊτή, με φάρμες και αγροκτήματα φρούτων, όπου η ζωή κυλάει στους ρυθμούς που μαγεύει τους περιηγητές και τους καλλιτέχνες. Από τις αρχές Μαΐου τελειώνουν οι τροπικές βροχές και αρχίζει το ολόχρυσο καλοκαίρι της Ταϊτής.
Ισπανοί, Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι
Κυριολεκτικά όλη η Ευρώπη πέρασε από την Ταϊτή, από τον 17ο αιώνα και μετά. Αυτοί όμως που γοητεύτηκαν από την πολυνησιακή ομορφιά της ήταν οι Γάλλοι, αν και ο πρώτος Ευρωπαίος που την αντίκρισε ήταν ο πλοίαρχος του βρετανικού στέμματος, ο Σάμιουελ Ουώλλις. Το νησί κατοικείται από πολυνήσιους ήδη από το 800 προ Χριστού, όταν έφτασαν εδώ από την διπλανή Σαμόα και την Τόγκα. Οι ευρωπαίοι ενθουσιάστηκαν από αυτόν τον τροπικό παράδεισο και τον 18ο και 19ο αιώνα κατευθύνονταν εδώ όχι μόνο εξερευνητές, αλλά και ευγενείς που είχαν διαβάσει ταξιδιωτικές εντυπώσεις για αυτό το εκπληκτικό και αθώο σημείο του πλανήτη, με τους όμορφους ανθρώπους και την συνταρακτική φύση. Αυτή η αγάπη της Ευρώπης για την Ταϊτή, και ειδικά των Γάλλων, αποτυπώνεται τόσο στην τέχνη, όσο και στα σημαντικά πανεπιστήμια που ιδρύθηκαν και λειτουργούν στην Ταϊτή. Η Ταϊτή αποτελεί υπερπόντια κτήση της Γαλλίας, ανήκει την γαλλική πολυνησία και ομιλούνται ταυτόχρονα η ταϊτινή γλώσσα και η γαλλική. Ο μοναδικός Γάλλος ζωγράφος Πωλ Γκωγκέν έζησε στην Ταϊτή την δεκαετία του 1890 και ζωγράφισε την εξαίσια φύση της, όπως και τις γυναίκες του νησιού. Στο Παπεάρι υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον μουσείο Γκωγκέν.
Οι φημισμένες παραλίες της Ταϊτής
Η παράλια έκταση της Ταϊτής είναι απέραντη και τα λόγια μάλλον είναι πολύ φτωχά για να περιγράψουν την απέραντη ωραιότητά της. Είναι λογικό να αποτελεί έναν μαγνήτη για τους ταξιδιώτες. Οι περισσότερες παραλίες της είναι κατάλευκες, ο ορισμός του παραδείσου. Στην μικρή Ταϊτή όμως ο επισκέπτης θα ανακαλύψει και μοναδικά μαύρα μαργαριτάρια, παραλίες από λάβα, στις οποίες κατρακυλάνε κυριολεκτικά τα δέντρα, δημιουργώντας ασύλληπτα τοπία άγριας ομορφιάς. Μαζί με τα νησιά Μπόρα – Μπόρα και Μοορέα αποτελούν σαφώς τα διαμάντια του Ειρηνικού.
Μαύρα μαργαριτάρια και λάγνες μουσικές
Εκτός από τον τουρισμό η Ταϊτή φημίζεται για την παραγωγή των εξαιρετικών μαύρων μαργαριταριών, αλλά και για την παραδοσιακή της μουσική. Τα πολυνησιακά μουσικά όργανα περιλαμβάνουν παχού και τοέρε – που είναι κρουστά 0 και το μοναδικό στον κόσμο ρινικό φλάουτο που λέγεται βίβο. Οι κιθάρες και τα ουκουλέλε είναι δάνειο από την δύση, που ενσωματώθηκαν στην παράδοση της Ταϊτής. Δεν περιγράφεται η απόλαυση να είναι ο ταξιδιώτης, μετά το μπάνιο του στην παραλία, να δοκιμάζει τροπικά φρούτα, και να ακούει τα εκπληκτικά και κάπως λάγνα τραγούδια των ταϊτινών… Απλά, ένα καλειδοσκόπιο παραδείσου…
Χρήσιμες Πληροφορίες
Η Ταϊτή έχει διεθνές αεροδρόμιο, το Φα’ α, προς το οποίο εκτελούνται καθημερινά πτήσεις από πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Τηλέφωνο: +689 40 86 60 60