Στην τελική ευθεία βρίσκεται πλέον το πρόγραμμα απόκτησης των ισραηλινών πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων PULS, καθώς αύριο, Πέμπτη (04.12.2025) αναμένεται να συζητηθεί, να αξιολογηθεί και να εγκριθεί από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής.
Εκτός από την απόκτηση των ισραηλινών συστημάτων από τον ελληνικό στρατό, στη Βουλή θα συζητηθούν ακόμη δύο προγράμματα που αφορούν την απόκτηση των μη επανδρωμένων ελικοπτέρων S-100 Camcopter από το Πολεμικό Ναυτικό και βλημάτων RAM.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα εξοπλιστικά προγράμματα του Στρατού Ξηράς για την επόμενη δεκαετία, που αλλάζει τον ρόλο του Πυροβολικού από όπλο τακτικής υποστήριξης σε πραγματικό στρατηγικό «μακρύ χέρι» αποτροπής.
Η διαδρομή μέχρι τη Βουλή – Από τις πρώτες αποκαλύψεις στην τελική στροφή
Ήδη από το φθινόπωρο του 2024, το OnAlert.gr είχε αποκαλύψει ότι ο Στρατός Ξηράς και το υπουργείο Άμυνας εξετάζουν σοβαρά την απόκτηση ισραηλινών PULS, με πλήρη πακέτο πυρομαχικών μεγάλης εμβέλειας, ως απάντηση στην αυξανόμενη τουρκική πυραυλική ισχύ.
Σταδιακά έγινε σαφές ότι το ΓΕΣ όχι μόνο αξιολογεί ευνοϊκά το σύστημα, αλλά το τοποθετεί στην κορυφή των προτεραιοτήτων του Μακροπρόθεσμου Προγράμματος Αμυντικών Εξοπλισμών.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Κατά τη διάρκεια του 2025, οι πληροφορίες έδειχναν ένα–ένα τα κομμάτια του παζλ να κλείνουν: η τελική εισήγηση του Στρατιωτικού Επιτελείου υπέρ των PULS, η διαμόρφωση του πακέτου για 36 εκτοξευτές, η επιλογή Ιταλικού φορέα IVECO 6×6, η πρόβλεψη για πλήρη φόρτο πυρομαχικών σε όλες τις κλίμακες εμβέλειας και δεκαετή υποστήριξη.
Παράλληλα, η δημοσιοποίηση ρεπορτάζ διεθνών πρακτορείων, όπως του Reuters, που «επιβεβαίωναν» τις αποκαλύψεις για τις συζητήσεις Αθήνας–Τελ Αβίβ σχετικά με PULS και άλλα ισραηλινά συστήματα, ανέβασε ακόμη περισσότερο τη δημόσια πίεση για λήψη απόφασης.
Σήμερα, η διαδικασία φτάνει στο τελευταίο ουσιαστικό θεσμικό βήμα: την αξιολόγηση και έγκριση από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής, πριν από την υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας με το Ισραήλ.
Ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα του Στρατού Ξηράς
Το πρόγραμμα των PULS συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα εξοπλιστικά που έχουν εγκριθεί για τον Στρατό Ξηράς την τελευταία εικοσαετία, τόσο σε οικονομικό μέγεθος όσο και σε επιχειρησιακή σημασία.
Σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα στοιχεία, το πακέτο που έχει εισηγηθεί το ΓΕΣ περιλαμβάνει:
- 36 εκτοξευτές PULS σε φορέα IVECO 6×6
- Πλήρη φόρτο πυρομαχικών για όλες τις κλίμακες εμβέλειας (Accular, EXTRA, Predator Hawk)
- Διοικητικές μονάδες και κέντρα διοίκησης, με σύγχρονα συστήματα C2
- Εκπαίδευση επιχειρησιακού και τεχνικού προσωπικού
- Follow-On Support τουλάχιστον δεκαετούς διάρκειας
Το συνολικό κόστος προσεγγίζει τα 690 εκατ. ευρώ, επίπεδο το οποίο – με βάση τις δυνατότητες και το βάθος χρόνου του πακέτου – θεωρείται ιδιαίτερα ανταγωνιστικό. Πρόκειται για ένα πλήρες οικοσύστημα πυραυλικού Πυροβολικού στρατηγικού χαρακτήρα, που θα καλύπτει τις ανάγκες της χώρας για τουλάχιστον μία δεκαετία, με ορίζοντα αναβάθμισης των δυνατοτήτων του χωρίς αλλαγή πλατφόρμας.
Η κοινοβουλευτική διαδικασία – Τι παίζεται στην επιτροπή
Η αυριανή συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής Εξοπλιστικών Προγραμμάτων της Βουλής δεν είναι μια τυπική διαδικασία «περάσματος» ενός ακόμη προγράμματος. Οι βουλευτές θα κληθούν να αξιολογήσουν:
- Την επιχειρησιακή αναγκαιότητα του συστήματος, με βάση τις εισηγήσεις του ΓΕΣ
- Τη σχέση κόστους–απόδοσης σε σύγκριση με εναλλακτικές λύσεις
- Τη συμβολή στην αποτρεπτική ικανότητα της χώρας απέναντι σε μια Τουρκία που ήδη διαθέτει πυραύλους μακράς εμβέλειας
- Τη βιομηχανική συμμετοχή και τα οφέλη για την ελληνική αμυντική βιομηχανία
- Το χρονοδιάγραμμα παραδόσεων και επιχειρησιακής ένταξης
Η έγκριση από την επιτροπή θα ανοίξει τον δρόμο προκειμένου το πρόγραμμα να πάρει την τελική πολιτική σφραγίδα και να υπογραφεί η διακρατική συμφωνία με το Ισραήλ μέσα στους επόμενους μήνες.
PULS: Από τα 35 μέχρι τα 300+ χλμ – Το «μακρύ χέρι» του Πυροβολικού
Η επιλογή των PULS δεν έγινε τυχαία. Το βασικό επιχείρημα των υποστηρικτών του προγράμματος συνοψίζεται σε μία λέξη: εμβέλεια. Μέχρι σήμερα, το ελληνικό Πυροβολικό διέθετε ΠΕΠ κυρίως τακτικού επιπέδου, με βεληνεκές 70–80 χλμ, γεγονός που το υποχρέωνε να επιχειρεί σχετικά κοντά στη γραμμή επαφής.
Με το PULS, η εικόνα αυτή αλλάζει ριζικά. Το σύστημα μπορεί να αξιοποιήσει πλήρη οικογένεια πυρομαχικών:
- Accular 122/160 mm με εμβέλεια 35–40 χλμ, για τακτική υποστήριξη και προσβολές πρώτης γραμμής
- EXTRA / EXTRA MR με εμβέλεια 80–150 χλμ, για κρούσεις σε μέσο βάθος και στόχους υψηλής αξίας
- Predator Hawk με εμβέλεια έως 300 χλμ, για στρατηγικά πλήγματα ακριβείας
- Προοπτική ενσωμάτωσης Predator Hawk ER, με ακόμη μεγαλύτερη εμβέλεια και βελτιωμένες επιδόσεις, χωρίς αλλαγή πλατφόρμας
Για πρώτη φορά, το ελληνικό Πυροβολικό αποκτά δυνατότητα πλήγματος βαθιά μέσα στο έδαφος του αντιπάλου, σε αποστάσεις που μέχρι σήμερα κάλυπτε αποκλειστικά η Πολεμική Αεροπορία.
Η στρατηγική αξία είναι διπλή: αφενός αυξάνεται θεαματικά η ευελιξία του σχεδιασμού κρούσης, αφετέρου ενισχύεται η επιβιωσιμότητα των μέσων, αφού οι εκτοξευτές μπορούν να επιχειρούν από ασφαλείς θέσεις, μακριά από την άμεση απειλή του εχθρικού Πυροβολικού.
Από τον Έβρο μέχρι το Ανατολικό Αιγαίο – Το επιχειρησιακό αποτύπωμα
Σε επίπεδο σχεδίασης, τα PULS «κουμπώνουν» ακριβώς πάνω στις βασικές επιχειρησιακές συνιστώσες της ελληνικής άμυνας:
- Στον Έβρο, οι εκτοξευτές θα μπορούν να δημιουργούν «ζώνες απαγόρευσης» σε κρίσιμες γέφυρες, κόμβους συγκέντρωσης δυνάμεων και υποδομές υποστήριξης, σε μεγάλο βάθος μέσα στο έδαφος της Ανατολικής Θράκης.
- Στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα, η δυνατότητα χρήσης πυραύλων έως 300+ χλμ μετατρέπει τις περιοχές αυτές σε πραγματικές «πλατφόρμες κρούσης» έναντι αεροπορικών βάσεων, ναυτικών εγκαταστάσεων και κρίσιμων υποδομών στις μικρασιατικές ακτές.
Σε συνδυασμό με τα υφιστάμενα MLRS και τα ρουκετοβόλα RM-70, δημιουργείται ένα πολυεπίπεδο πλέγμα πυραυλικού Πυροβολικού:
1. Τακτική υποστήριξη μάχης με Accular και RM-70
2. Μέσο βάθος πλήγματος με EXTRA και MLRS
3. Στρατηγική εμβέλεια με Predator Hawk και μελλοντικά Predator Hawk ER
Το μήνυμα προς την άλλη πλευρά του Αιγαίου είναι σαφές: κανένας σχεδιασμός αιφνιδιασμού ή επιβολής τετελεσμένων δεν μπορεί να θεωρείται «ασφαλής» όταν κρίσιμες υποδομές, βάσεις και κέντρα βαρύτητας βρίσκονται εντός εμβέλειας πυραυλικών πληγμάτων μεγάλης εμβέλειας.
Ο αμερικανικός φάκελος και τα όρια των 80 χλμ
Καθ’ όλη τη διάρκεια της αξιολόγησης, το ισραηλινό PULS δεν βρέθηκε μόνο του στο τραπέζι. Η Ουάσινγκτον προώθησε επίμονα ένα πακέτο που συνδύαζε:
- Εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων M270 σε πρότυπο M270A2
- Απόκτηση HIMARS
- Πυρομαχικά GMLRS και GMLRS-ER
Πρόκειται για προτάσεις με ισχυρά πλεονεκτήματα: κοινή χρήση αποθεμάτων, διαλειτουργικότητα με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, δυνατότητα μελλοντικής ένταξης του προηγμένου πυραύλου PrSM. Ωστόσο, υπάρχει μια κρίσιμη παράμετρος: οι ΗΠΑ μέχρι σήμερα δεν αποδεσμεύουν για την Ελλάδα τους PrSM εμβέλειας έως 500 χλμ, περιορίζοντας πρακτικά το βεληνεκές στα περίπου 70–80 χλμ.
Για το ελληνικό Επιτελείο, αυτό δεν επαρκεί για να χαρακτηριστεί το σύστημα στρατηγικό. Ένας εκτοξευτής με εμβέλεια 80 χλμ είναι υποχρεωμένος να πλησιάσει σχετικά κοντά στο μέτωπο, εκτιθέμενος σε άμεση στοχοποίηση. Αντίθετα, το PULS προσφέρει εδώ και τώρα αποδέσμευση πυραύλων 300+ χλμ, χωρίς αστερίσκους, με προοπτική επιπλέον αναβάθμισης μέσω Predator Hawk ER.
Η επιλογή των PULS δεν σημαίνει ότι κλείνει οριστικά η πόρτα σε μελλοντικά προγράμματα εκσυγχρονισμού μέρους των M270 ή απόκτησης HIMARS ως συμπληρωματικών λύσεων. Σημαίνει όμως ότι, σε πρώτη φάση, η Ελλάδα επιλέγει να «κτίσει» τη στρατηγική της αποτροπή στο Πυροβολικό πάνω σε πλατφόρμα που της δίνει πλήρες φάσμα εμβέλειας, από τα 35 μέχρι και τα 300+ χιλιόμετρα.
Η ελληνική βιομηχανική συμμετοχή – Στοίχημα 25–30%
Σημαντικό κομμάτι της αξιολόγησης, τόσο σε στρατιωτικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο, αποτελεί η ελληνική βιομηχανική συμμετοχή. Η πρόταση της Elbit Systems προβλέπει ποσοστό που μπορεί να φτάσει έως και το 25–30% του προγράμματος, μέσα από:
- Συμπαραγωγή εξαρτημάτων και υποσυστημάτων στην Ελλάδα
- Εκπαίδευση ελληνικού τεχνικού προσωπικού
- Συντήρηση εκτοξευτών και ηλεκτρονικών σε ελληνικές εγκαταστάσεις
- Μεταφορά τεχνογνωσίας σε επιλεγμένα τμήματα πυραύλων και ηλεκτρονικών
Για την εγχώρια αμυντική βιομηχανία – κρατική και ιδιωτική – πρόκειται για μια ευκαιρία να μπει σε γραμμές παραγωγής και υποστήριξης ενός συστήματος, που ήδη κερδίζει έδαφος σε αρκετούς ευρωπαϊκούς στρατούς (Δανία, Ολλανδία, Ισπανία, Γερμανία).
Το στοίχημα εδώ είναι διπλό:
α) να αποτυπωθούν με σαφήνεια στο κείμενο της διακρατικής συμφωνίας δεσμευτικές πρόνοιες για το ύψος και το είδος της συμμετοχής, και
β) να υπάρξει πραγματική απορρόφηση έργου από ελληνικές εταιρείες, ώστε να μην μείνει η βιομηχανική συμμετοχή «στα χαρτιά».
Χρόνος παράδοσης και ένταξης – Πότε θα δούμε τα πρώτα PULS
Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες και τις δεσμεύσεις της κατασκευάστριας εταιρείας, οι πρώτοι εκτοξευτές μπορούν να παραδοθούν περίπου 24 μήνες μετά την υπογραφή της σύμβασης, με σταδιακή αύξηση της διαθεσιμότητας μέχρι την πλήρη επιχειρησιακή ικανότητα του συνόλου των 36 συστημάτων.
Αυτό σημαίνει ότι, αν το πρόγραμμα εγκριθεί γρήγορα από τη Βουλή και υπογραφεί άμεσα η διακρατική συμφωνία, τα πρώτα PULS θα μπορούσαν να βρίσκονται σε ελληνικό έδαφος το 2028, με το σύνολο του πακέτου να έχει ενταχθεί επιχειρησιακά πριν από το τέλος της δεκαετίας. Στο μεταξύ, θα «τρέχουν» παράλληλα:
- Η εκπαίδευση των χειριστών και των τεχνικών
- Η προσαρμογή των υφιστάμενων δομών Πυροβολικού στη νέα φιλοσοφία
- Η σταδιακή ένταξη των δικτυοκεντρικών δυνατοτήτων, ώστε τα PULS να συνδεθούν με ραντάρ, UAV και συστήματα διοίκησης και ελέγχου
PULS και Τουρκία – Η απάντηση στους Bora και TRG-300
Στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, η Τουρκία έχει ήδη επενδύσει σημαντικά σε βαλλιστικά αλλά και πυραυλικά συστήματα όπως οι Bora και TRG-300 Kaplan, με εμβέλειες που φτάνουν τα 280 χλμ.
Το ισραηλινό PULS, ειδικά με την προοπτική ενσωμάτωσης του Predator Hawk ER, προσφέρει στην Ελλάδα δυνατότητες που καλύπτουν – και σε ορισμένες περιπτώσεις υπερκαλύπτουν – αυτές τις τουρκικές ικανότητες:
- Μεγαλύτερο ή αντίστοιχο βεληνεκές
- Υψηλή ακρίβεια χάρη σε συνδυασμό GPS/INS και εξελιγμένα συστήματα καθοδήγησης
- Ταχύτητα αντίδρασης, με προετοιμασία και εκτόξευση βολής σε λιγότερο από ένα λεπτό και ταχεία αλλαγή θέσης μετά την ομοβροντία
Σε συνδυασμό με τις δυνατότητες της Πολεμικής Αεροπορίας – Rafale, F-16 Viper και μελλοντικά F-35 – διαμορφώνεται ένα ολιστικό πλέγμα κρούσης, στο οποίο το Πυροβολικό δεν είναι απλώς «βοηθητικός παίκτης», αλλά ένας από τους βασικούς πυλώνες της αποτρεπτικής στρατηγικής.
Απόφαση δόγματος αποτρεπτικής ισχύος
Η έγκριση του προγράμματος των PULS από τη Βουλή δεν θα είναι απλώς ένα ακόμη «ναι» σε εξοπλιστικό. Θα συνιστά ουσιαστικά επιβεβαίωση μιας επιλογής δόγματος:
- Ότι η Ελλάδα επενδύει σε μακράς ακτίνας πυραυλικό Πυροβολικό, όπως ήδη κάνουν πολλές ευρωπαϊκές χώρες
- Ότι επιδιώκει να διαθέτει συμπληρωματικές δυνατότητες κρούσης δίπλα στην Πολεμική Αεροπορία
- Ότι στέλνει σαφές μήνυμα πως κάθε σκέψη για γρήγορα τετελεσμένα στο Αιγαίο ή στον Έβρο θα συναντήσει άμεσο και βαθύ στρατηγικό πλήγμα σε βάσεις, υποδομές και κέντρα διοίκησης
Από αυτή τη σκοπιά, η αυριανή συνεδρίαση της επιτροπής έχει βαρύτητα που ξεπερνά κατά πολύ το οικονομικό σκέλος των 690 εκατ. ευρώ. Αφορά το πώς η Ελλάδα αντιλαμβάνεται τον ρόλο της σε ένα περιβάλλον όπου η πυραυλική ισχύς και η δυνατότητα κρούσης σε μεγάλη απόσταση εξελίσσονται σε κεντρικό παράγοντα ισορροπίας ισχύος.
Αλλαγή σελίδας για το πυραυλικό πυροβολικό
Με την αποστολή του φακέλου στη Βουλή και τη συζήτηση στην επιτροπή, το πρόγραμμα των PULS κλείνει ουσιαστικά σε επίπεδο επιλογών – μετά από μια πορεία άνω του ενός έτους, την οποία το OnAlert.gr κατέγραφε σταθερά με συνεχείς αποκαλύψεις και ρεπορτάζ.
Την ίδια στιγμή, όμως, ανοίγει μια νέα εποχή για το Πυροβολικό και τον Στρατό Ξηράς συνολικά. Εφόσον το πρόγραμμα εγκριθεί και υλοποιηθεί όπως σχεδιάζεται, η Ελλάδα θα διαθέτει μέχρι το τέλος της δεκαετίας:
- Πυροβολικό ικανό να πλήττει στόχους σε αποστάσεις 300+ χλμ
- Δικτυοκεντρικά συνδεδεμένα συστήματα PULS, UAV, ραντάρ και κέντρα διοίκησης
- Εγχώρια βιομηχανική συμμετοχή σε κρίσιμα τμήματα ενός εξελιγμένου πυραυλικού οικοσυστήματος
Η απόκτηση των PULS χαρακτηρίζεται ως το αποφασιστικό βήμα προκειμένου το Πυροβολικό για να αποκτήσει δυνατότητες που αντιστοιχούν στις γεωπολιτικές απαιτήσεις και στις απειλές που έχει απέναντί της η χώρα.
Πηγή: OnAlert.gr / Κώστας Σαρικάς
