Ακριβώς στη μέση των τριών εβδομάδων των Αποκριών, της Πρόφωνης, της Κρεατινής και της Τυροφάγου, έχει καθιερωθεί να εορτάζεται η Τσικνοπέμπτη. Η μυρωδιά της «τσίκνας», η οποία δεν είναι άλλη από τη γνωστή σε όλου μας μυρωδιά του ψημένου κρέατος, έχει δώσει το όνομα Τσικνοπέμπτη ή αλλιώς Τσικνοπέφτη.
Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, αναμένοντας τη νηστεία της Σαρακοστής και σεβόμενοι τις νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής, η Τσικνοπέμπτη τοποθετήθηκε ανάμεσα, ως μια ημέρα εκτόνωσης με «τσίκνισμα» και κραιπάλη. Η ονομασία προήλθε καθώς αυτή την Πέμπτη, σύμφωνα με την παράδοση, σε πολλά μέρη της Ελλάδας, έλιωναν το λίπος από τα χοιρινά, ενώ παρέες συγκεντρώνονταν στα σπίτια για να ψήσουν κρέας, να το τσικνίσουν δηλαδή. Η διάχυτη μυρωδιά της τσίκνας σε όσα σπίτια είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν κρέας, οδήγησε στο να ονομαστεί Τσικνο-Πέμπτη.
Διαβάστε αναλυτικά στο dogma.gr