Είναι η στιγμή του ξεριζωμού. Του οριστικού ξεριζωμού. Είναι η στιγμή που ξέρεις ότι δεν υπάρχει γυρισμός. Ο αγαπημένος της Αλέξανδρος, οι λατρεμένες της Μάρθα και Μαρία – Ελένη και η αδυναμία της η Ζένια έπρεπε να την αφήσουν να φύγει.
Η Ζωή Λάσκαρη με το ξαφνικό φευγιό της άφησε ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην ζωή τους. Ήταν άλλωστε η Ζωή τους η ίδια.
Η σημερινή ημέρα με την Ζωή Λάσκαρη να μας αποχαιρετά στα λευκά που τόσο αγαπούσε, άφησε τους δικούς της ανθρώπους απαρηγόρητους και ανήμπορους να πιστέψουν ότι δεν θα την ξαναδούν και δεν θα ξανακούσουν το γάργαρο γέλιο της.
Ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος την αποχαιρέτησε όπως της άρμοζε, όπως αποχαιρετούν τους αγγέλους και της ορκίστηκε ότι θα τιμά το στεφάνι τους έως το τέλος.
Η Μάρθα, η μεγάλη της, αμίλητη και με πόνο βαθύ είχε στο πλάι της την κόρη της Ζένια που έκλαιγε για τον χαμό της αγαπημένης της γιαγιάς.
Η Μαρία Ελένη κρατούσε συνεχώς το χέρι του πατέρα της που ήταν σαν χαμένος χωρίς την Ζωή του.
Όλοι ήταν από νωρίς στην εκκλησία και την περίμεναν. Για να μην χάσουν ούτε λεπτό μακριά της. Έστω και έτσι. Και υποδέχονταν φίλους και συγγενείς. Όλους εκείνους που βρέθηκαν κοντά τους σε αυτή την δύσκολη στιγμή. Πολιτικοί, ηθοποιοί, φίλοι, άγνωστοι, θαυμαστές της Ζωίτσας ακόμα και ένας τέως Βασιλιάς.
Την Ζωή την αγαπούσαν όλοι και την θαύμαζαν και αυτό ήταν μια κάποιου είδους παρηγοριά. Όμως η Ζωή του Αλέξανδρου, της Μάρθας, της Μαρίας Ελένης και της Ζένιας, το στήριγμά τους σε κάθε αναποδιά δεν ήταν εκεί να τους κρατήσει το χέρι.
Όλες αυτές τις ατελείωτες ώρες του αποχαιρετισμού, η ζωή μαζί της περνούσε από μπροστά τους σαν μια από τις ταινίες της.
Ο Αλέξανδρος την αποχαιρέτησε με λόγια σπαρακτικά και βγαλμένα από τα μύχια της ψυχής του:
Η φωνή του «έσπαγε» από τη θλίψη καθώς μιλούσε για τον άνθρωπο της ζωής του. Της αφιέρωσε ένα τετράστιχο. Της το είχε πει ένας μοναχός, τον οποίο η Ζωή Λάσκαρη συνήθιζε να επισκέπτεται: «Παρακαλώ τους αγγέλους την έγνοια σου να έχουν μα οι άγγελοι απάντησαν «αγγέλους δεν προσέχουν».
Σου στάθηκα μια φορά και εσύ μου στάθηκες δέκα. Δεν βρίσκεται άνθρωπος που να σου μοιάζει. Έφυγες τις ημέρες που κοιμήθηκε η Παναγία μας. Την τελευταία μας κοινωνία την λάβαμε μαζί, μπροστά στην Παναγία. Πάντα με συγχωρούσες. Σ’ ευχαριστώ για όλα όσα μου έδωσες και σ’ ευχαριστώ για όλα όσα θα μου δίνεις. Το στεφάνι που μας έδεσε πριν από 41 χρόνια είναι και θα παραμείνει όπως το θέλεις, ζωντανό και φωτεινό».
Το χειροκρότημα ήταν τόσο δυνατό που έφτασε ως εκείνη. Ο πόνος τους μεγάλωνε καθώς η ώρα του αποχωρισμού ήταν κοντά. Η μικρή Ζένια δεν μπορούσε να κρατήσει τα δάκρυά της.
Στην μητέρα της μίλησε και η Μαρία Ελένη και την ευχαρίστησε για όλα.
«Είμαι τόσο τυχερή που είσαι μάνα μου, τόσο ευγνώμων που μου έδωσες τόσα πολλά, με έμαθες τόσα πολλά, πάρα πολλά και έχουμε κάνει άλλα τόσα πολλά όμορφα πράγματα, θα τα θυμάμαι όλα. Είσαι το πιο λαμπρό αστέρι και θα με φωτίζεις πάντα, είσαι η δύναμή μου, πάντα θα είσαι δίπλα μου, πάντα. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ μαμάκα μου».
Η τελευταία πράξη παίχτηκε στο πρώτο νεκροταφείο. Εκεί, που και οι 4 αγκάλιασαν για τελευταία φορά το λευκό φέρετρο και ο Αλέξανδρος με ένα φιλί αποχαιρέτησε την σύντροφο μιας ολόκληρης ζωής. Την Ζωή του, την Ζωίτσα όλων μας. Και λύγισε.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, εξέφρασε προσωπικά τα συλλυπητήριά του στην οικογένειά της, στον σύζυγό της Αλέξανδρο Λυκουρέζο, τις κόρες της Μαρία -Ελένη Λυκουρέζου, Μάρθα Κουτρουμάνου και στην εγγονή της, Ζένια Μπονάτσου.
Στη νεκρώσιμη ακολουθία παραβρέθηκαν ηθοποιοί του ελληνικού κινηματογράφου και θεάτρου – Νόνικα Γαληνέα, Βέρα Κρούσκα, Ζωζώ Σαπουντζάκη, Φαίδων Γεωργίτσης, Φώτης Μεταξόπουλος, Σταμάτης Φασουλής, Γιάννης Βογιατζής, Άννα Φόνσου, Έλενα Ακρίτα, κά.
Εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου -ο υπουργός Ναυτιλίας Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης, ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης, ο τέως πρόεδρος της ΝΔ και βουλευτής Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Σήφης Βαλυράκης, η ευρωβουλευτής Ελίζα Βόζενμπεργκ, ενώ ένα στεφάνι με κόκκινα γαρύφαλλα έστειλε ο γενικός γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.