Tα ρομάντζα με βρικόλακες και λυκανθρώπους πουλάνε. Αυτό δεν είναι νέα γνώση, έχουμε όμως και επίσημη πιστοποίηση πλέον. Στη δεύτερη θέση της λίστας του περιοδικoύ «Forbes» με τους πλουσιότερους συγγραφείς για το 2010 φιγουράρει, με 40 εκατ. δολάρια έσοδα για εφέτος, η Στέφενι Μέγερ της σειράς του «Επους του λυκόφωτος». Παράλληλα, τα βιβλιοπωλεία έχουν γεμίσει με ιστορίες για βρικόλακες, ζόμπι και ποικίλα πλάσματα του τρόμου, άλλα αιμοσταγή και άλλα με βικτοριανή ηθική και τρυφερά αισθήματα.
Κάποιοι εκδότες συνέλαβαν την ιδέα να εξαργυρώσουν την τρέλα με τα παράξενα πλάσματα σε μια νεόκοπη «υβριδική» λογοτεχνία, αρχής γενομένης με μια γκόθικ διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος της Τζέιν Οστεν «Περηφάνια και προκατάληψη»- κυκλοφορεί και στα ελληνικά με τον τίτλο «Περηφάνια και προκατάληψη και ζόμπι» (εκδ. Πλατύπους, 2010).
Ακολούθησε χιονοστιβάδα επανεκδόσεων αγαπημένων λογοτεχνικών έργων τα οποία μπολιάστηκαν με στοιχεία της λογοτεχνίας του τρόμου. Η «Τζέιν Εϊρ» της Σαρλότ Μπροντέ διασκευάστηκε ως «Jane Slayre» («Τζέιν η Σφαγέας»), η «Αννα Καρένινα» του Λέοντος Τολστόι έγινε «Αndroid Κarenina» («Ανδροειδές Καρένινα»), ο «Πόλεμος των κόσμων» του Χ. Γ. Γουέλς έγινε «Τhe War of the Worlds, plus blood, guts and zombies» («Ο πόλεμος των κόσμων συν αίμα, έντερα και ζόμπι»)…
Οι διασκευές αυτές συνδυάζουν με έναν σμπάρο δυο τρυγόνια: ανανεώνουν το ενδιαφέρον για τις κλασικές αφηγήσεις, ενώ εξασφαλίζουν εκ προοιμίου υψηλές πωλήσεις. Δώρο στο πακέτο, το σασπένς για το κατά πόσο θα καταφέρει ο διασκευαστής να επιτύχει τον συνδυασμό του βικτοριανού με το σύγχρονο γκόθικ.
«Τι καλύτερο για να βελτιώσουμε ένα κλασικό και αγαπημένο έργο όπως οι “Μικρές κυρίες” από το να εντάξουμε βρικόλακες στην πλοκή; Οι έφηβοι θα παρακολουθήσουν με αγωνία τη μετατροπή των τεσσάρων αδελφών και θα απολαύσουν την αιμοσταγή πλοκή» γράφουν οι υπεύθυνοι των εκδόσεων ΗarperCollins στο δελτίο Τύπου για τις «Τρεις μικρές βρικολακίνες», τη διασκευή του μυθιστορήματος της Λουίζας Μέι Αλκοτ «Μικρές κυρίες» από τη Λιν Μεσίνα . «Προσεγγίσαμε το πρωτότυπο με ασεβή διάθεση, αλλά και με αγάπη. Και γνωρίζουμε ότι το βαμπιρικό αποτέλεσμα θα ενθουσιάσει τόσο εκείνους που η φράση “κλασικό έργο” τους απωθεί όσο και τους λάτρεις του πρωτοτύπου, που θα το ανακαλύψουν ξανά από μια άλλη οπτική».
Οι αναγνώστες πάντως διχάζονται. Ορισμένοι διαμαρτύρονται προσβεβλημένοι για την «ιεροσυλία» που γίνεται χάριν μόδας και κέρδους στα κλασικά αριστουργήματα, άλλοι βρίσκουν το εγχείρημα διασκεδαστικό και το τελικό ανάγνωσμα συναρπαστικό. Αραγε ποιες θα ήταν οι αντιδράσεις στα καθ΄ ημάς, αν η «Λυγερή» του Ανδρέα Καρκαβίτσα ή «Η Φόνισσα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη κυκλοφορούσαν σε… βαμπίρ εκδοχή;
Κλασσικά έργα γίνονται…γκόθικ!
Οι «Μικρές κυρίες» της Λουίζας Μέι Αλκοτ έγιναν «Little women and werewolves» («Μικρές κυρίες και λυκάνθρωποι») από τηνΠόρτερ Γκραντ Το «Λογική και ευαισθησία» της Τζέιν Οστεν έγινε «Sense and sensibility and sea monsters» («Λογική και ευαισθησία και τα τέρατα της θάλασσας») σε διασκευή Μπεν Χ. Γουίντερς «Οι Περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν» του Μαρκ Τουέιν έγιναν «Αdventures of Ηuckleberry Finn and Ζombie Jim» («Περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν και του Ζόμπι Τζιμ») σε διασκευή Γ. Μπιλ Ζόλγκοστ Ο «Κόσμος του Οζ» τουΛ. Φρανκ Μπάουμέγινε «Τhe undead world of Οz: L. Frank Βaum΄s Τhe wonderful wizard of Οz complete with zombies and monsters» σε διασκευή Ράιαν Σ. Τόμας
Αναδημοσίευση απο “Το Βήμα”