Μετά τις εξελίξεις στην ψηφοφορία για τα δεύτερα προαπαιτούμενα, το επερχόμενο νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό καθίσταται καθοριστικό για την κυβερνητική σταθερότητα.
Η πλειοψηφία των 155 βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ άρχισε να φθείρεται πολύ ταχύτερα του αναμενομένου. Ίσως εξ αιτίας των μέτρων που αναγκάζεται να λάβει όσο κι αν αυτά ήταν γνωστά από πριν. Ίσως λόγω των παλαιότερων υποσχέσεων και θέσεων που με πάθος διατυπώνονταν τα προηγούμενα χρόνια. Ίσως γιατί η πλειοψηφία που διαμορφώθηκε είναι τελικά διαλυτικά ετερόκλιτη.
Και εντός του επομένου 20ημερου αυτή η πλειοψηφία θα βρεθεί ενώπιον του σκληρότερου διλήμματος της. Το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό θα είναι δύσκολο και «βαρύ». Το ίδιο το πρόβλημα είναι τέτοιο. Και οι απαιτήσεις των δανειστών όπως συνεχώς διατυπώνονται οδηγούν σε νέες μειώσεις συντάξεων που για κάποιες κατηγορίες συνταξιούχων θα είναι μεγάλες.
Βεβαίως ήδη οι ηγεσίες ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ έδειξαν την τακτική τους: «Όποιος βουλευτής διαφωνεί θα παραιτείται και θα παραδίδει την έδρα».
Ακόμη κι αν αυτό συμβεί και δε χαθεί η δεδηλωμένη των 151, δε θα είναι καθόλου εύκολο να διαχειριστούν το πολιτικό πρόβλημα που θα προκαλείται κάθε φορά.
Η κυβέρνηση βέβαια θεωρεί ότι αν περάσει τον κάβο του ασφαλιστικού όλα θα γίνουν ομαλότερα. Θα ακολουθήσει η αξιολόγηση και μετά η συζήτηση για το χρέος που θα την επαναφέρει σε θέση ισχύος.
Όλα αυτά πάντως καθιστούν την κατάσταση δύσκολη επίφοβη και απρόβλεπτη. Έτσι μοιραία προκύπτει το ερώτημα αν πρέπει από τώρα να αναληφθούν πολιτικές πρωτοβουλίες. Γιατί υπό το κράτος της πίεσης οι πιθανές λύσεις θα είναι λιγότερες και πιο επώδυνες.