Όχι μόνο δεν της δίνουν αποζημίωση αλλά τώρα της ρίχνουν και τις ευθύνες ότι περπατούσε…απρόσεχτα. Το ότι τα πεζοδρόμια σε αυτή την χώρα και ειδικά στην Αθήνα είναι χάλια αδιαφόρησαν
Το ποσό των 250.000 ευρώ ζητεί 64χρονη συνταξιούχος του ΙΚΑ από αρμόδιους της Διοίκησης με αγωγή της στο Διοικητικό Πρωτοδικείο της Αθήνας για την «ηθική βλάβη» που υποστηρίζει ότι υπέστη, αλλά και για τα νοσήλια που χρειάστηκε να πληρώσει μετά τον τραυματισμό της εξαιτίας κακοτεχνιών σε πεζοδρόμιο επί της λεωφόρου Μεσογείων (στη διασταύρωση με την οδό Τζαβέλα).
Σύμφωνα με το “Έθνος” η γυναίκα στις 12/11/2008 σκόνταψε πάνω σε σπασμένες πλάκες και σε ένα σιδερένιο στρογγυλό φρεάτιο της ΕΥΔΑΠ που υπήρχε στο πεζοδρόμιο (χωρίς να υπάρχουν στο σημείο πινακίδες προς αποφυγή ατυχημάτων), με αποτέλεσμα να πέσει και να τραυματιστεί στο κεφάλι, να υποστεί κατάγματα στη μύτη και στα δόντια, εκδορές στα χείλη της κ.λπ.
Αν και έχουν περάσει τρία χρόνια από το περιστατικό, όχι μόνο δεν έχει βρει το δίκιο της, αλλά στην ουσία κρίθηκε ότι… έφταιγε η ίδια για τον τραυματισμό της, αφού… ήταν μέρα (επειδή ήταν 11 το πρωί) και άρα είχε τη δυνατότητα να δει την προεξοχή του φρεατίου. Ειδικότερα, στη σχετική εισαγγελική διάταξη αναφερόταν ότι «η πτώση της μηνύτριας στο φρεάτιο της ΕΥΔΑΠ και κατ’ επέκταση ο τραυματισμός της οφείλεται αποκλειστικά σε δική της απροσεξία και αμέλεια» (!).
Επίσης η κακοτεχνία, σύμφωνα με το πνεύμα της εν λόγω εισαγγελικής διάταξης, αποτελεί… «φαινόμενο όχι ασύνηθες ούτε επικίνδυνο για τους πεζούς ώστε να κρίνεται αναγκαία η τοποθέτηση κάθε φορά πινακίδων σήμανσης προς αποφυγή ατυχημάτων». Βάσει αυτού του σκεπτικού, απερρίφθη ως «αβάσιμη» η μήνυσή της, με την οποία ζητούσε ευθύνες από τους αρμοδίους της ΕΥΔΑΠ και τους τότε υπευθύνους του Δήμου Χαλανδρίου.
Σύμφωνα με ίδια εισαγγελική διάταξη, όσον αφορά τους υπευθύνους της πρώην δημοτικής Αρχής Χαλανδρίου, «ουδεμία αμελή συμπεριφορά υπέδειξαν», καθώς «…δεν προκύπτει ούτε πιθανολογείται ότι αυτοί γνώριζαν την ύπαρξη της προεξοχής του φρεατίου στο οδόστρωμα της οδού, ούτε μπορούσαν να προβλέψουν το ενδεχόμενο τραυματισμού κάποιου πεζού».
Επιπροσθέτως έγιναν αποδεκτοί οι ισχυρισμοί των αρμόδιων φορέων που αποποιήθηκαν των ευθυνών.
Μετά την απόρριψη της μήνυσής της, η συνταξιούχος στις 9/04/2010 κατέθεσε προσφυγή στην Εισαγγελία Εφετών Αθηνών. Ωστόσο, για μία ακόμη φορά έπεσε στο κενό η προσφυγή της, καθώς υιοθετήθηκε το σκεπτικό της προηγηθείσας εισαγγελικής διάταξης βάσει της οποίας… αν πρόσεχε δεν θα έπεφτε.
Η τελευταία νομική κίνηση της συνταξιούχου ήταν η αγωγή της στο Διοικητικό Πρωτοδικείο, η οποία έχει προσδιοριστεί να εκδικαστεί το 2013. Και έπεται συνέχεια…
Μ΄ αυτήν ζητά να της επιδικαστεί το ποσό των 200.000 ευρώ λόγω «ηθικής βλάβης», καθώς επίσης και 50.000 ευρώ για τα νοσήλια αλλά και τις συνεδρίες που πλήρωσε σε ψυχίατρο προκειμένου να συνέλθει από την περιπέτειά της.
Μεταξύ άλλων, η προσφεύγουσα κάνει λόγο και για «μονομερή μέχρι στιγμής εκτίμηση των στοιχείων», καθώς -όπως υποστηρίζει- «δεν ελήφθησαν υπ΄όψη τα έγγραφα που η ίδια είχε προσκομίσει, όπως φωτογραφίες του φρεατίου, γνωματεύσεις γιατρών κ.λπ., αλλά ούτε και η κατάθεση του μοναδικού αυτόπτη μάρτυρα οδηγού ταξί». Ο τελευταίος είχε βεβαιώσει ότι η γυναίκα «δεν μπορούσε κατ΄ ουδένα τρόπο να διακρίνει εάν το φρεάτιο προεξείχε καθώς δεν υπήρχε πουθενά στον χώρο οποιαδήποτε ένδειξη προς αποφυγή ατυχημάτων».