Το φιλμ αφορά στον ισραηλινό στρατιώτη Γκιλάντ Σαλίτ που κρατεί εδώ και 4 χρόνια και τον οποίο θέλει να ανταλλάξει με εκατοντάδες παλαιστινίους κρατουμένους.
Στο μικρό αυτό φιλμ εμφανίζεται ο πατέρας του Σαλίτ, Νόαμ, να γερνάει περιφερόμενος στους έρημους δρόμους μιας ισραηλινής πόλης, ενώ ακούγεται η πραγματική φωνή του γιου του, από αποσπάσματα παλαιότερων ηχογραφημένων μηνυμάτων του, να απευθύνει έκκληση στην ισραηλινή κυβέρνηση να αφήσει ελεύθερους παλαιστίνιους κρατουμένους για να αφεθεί ελεύθερος και ο ίδιος.
Στο τέλος του φιλμ ο Γκιλάντ Σαλίτ παραδίδεται στους Ισραηλινούς μέσα σε φέρετρο καλυμμένο με την ισραηλινή σημαία. Όμως, αυτό δεν είναι παρά ένας εφιάλτης:”Η ελπίδα υπάρχει ακόμα”, ακούγεται να λέει μια φωνή.
Πρόκειται για ένα σαφές μήνυμα προς το Ισραήλ ότι εάν η ανταλλαγή των κρατουμένων δε γίνει σύντομα, η τύχη του Γκιλάντ Σαλίτ θα είναι ίδια με αυτήν του ισραηλινού πιλότου Ρον Αράντ, ο οποίος είχε απαχθεί στο νότιο Λίβανο το 1986 και πέθανε στη διάρκεια της αιχμαλωσίας του.
